قله دماوند

قله دماوند با ارتفاع 5 هزار و 610 متر ارتفاع یکی از افتخارات طبیعی ایران به شمار می رود که در مرکز رشته کوه البرز و جنوب دریای خزر استان مازندران قرار گرفته است. کوه دماوند به عنوان مرتفع ترین و کوه ایران و مرتفع ترین کوه آتشفشانی قاره آسیا و خاورمیانه شناخته می شود که در تقسیمات کشوری در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران جای گرفته است. این قله مرتفع برای کشور ایران و ایرانیان نمادی از شکوه، عظمت، استقاومت و پایداری ایران و تاریخ کشور می باشد. به صورتی که در هر کجا نامی از ایران باشد، قله سر به فلک کشیده دماوند می درخشد. در ادامه این مطلب با لوکس ویلا همراه باشید تا با این قله که افتخار بزرگی برای ایران است آشنا شویم.

آشنایی با قله دماوند

نام دماوند از دیرباز تا کنون برای ایران و ایرانی نامی آشنا بوده و نماد بسیار مهم و پر افتخاری از ایران می باشد. این قله سر به فلک کشیده در بخش شمالی کشور و در یکی از شهرستان های استان مازندران قرار دارد. دماوند به عنوان بلندترین قله ایران، خاورمیانه و آسیا شناسایی کرده اند و همچنین دوازدهمین رتبه قله مرتفع جهان را از آن خود کرده است. بر اساس داده های پایگاه ملی علوم زمین ایران و وبگاه رصدخانه زمین ناسا، ارتفاع قله دماوند مابین 5 هزار و 670 الی 5 هزار و 671 متر شناسایی شده است. قله دماوند در تاریخ 13 تیر ماه 1387 به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران به فهرست آثار ملی ایران اضافه گردید. علاوه بر این، کوه دماوند به عنوان یک اثر طبیعی ملی در سال 1381 جزء مناطق چهارگانه ارزشمند به لحاظ حفاظت محیط زیست شناخته شده است.

در تقسیمات کشوری، دماوند در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران جای گرفته است، اما از آنجایی که این کوه با نام دماوند شناخته می شود، تصور می کنند که در شهر دماوند قرار دارد. هنگامی که هوا کاملا صاف و تمیز و آفتابی باشد، قله سر به فلک کشیده دماوند را می توانید از شهرهای تهران، ورامین، قم، ترکمنستان، کیاشهر استان گیلان، سواحل چمخاله استان گیلان، ارتفاعت شهر نطنز در استان اصفهان و بخش هایی از جنوب شهر ابهر در استان زنجان مشاهده کنید. اگر نگاهی به آثار ادبی ایران بیاندازیم، می بینیم که قله دماوند در میان اساطیر ایران از شهرت بسیار زیادی برخوردار است. سروده ای از شاعر معروف ایرانی به نام شاملو در وصف دماوند این گونه می گوید که: بگشای دل و دیده به دیدار دماوند، وز هرچه به جز اوست دمی دیده فروبند. حتی تصویر با ابهت این قله را می توانیم روی اسکناس های ملی همچون یک هزار ریالی دوره رضاشاه، اسکناس های یک هزار ریالی دوره محمدرضا شاه و اسکناس های ده هزار ریالی پس از انقلاب اسلامی مشاهده کنیم. همچنین اگر به تاریخ کشورمان مراجعه کنیم، درمیابیم که قدمت سکونت در دامنه های دماند به 38 قرن می رسد.

جغرافیا و ارتفاع قله دماوند

قله دماوند در جهان رتبه دوازدهم را به لحاظ ارتفاع کسب کرده و فشار هوا در آن به دلیل نیمی از فشار سطح آب های آزاد می باشد. اگر در شهرهای تهران، ورامین و قم قرار داشته باشید و هوا کاملا آفتابی باشد و هیچ لکه ابری در هوا وجود نداشته باشد، می توانید کوه دماوند را مشاهده کنید. میزان متوسط بارندگی که برای کوه دماوند به دست آمده، در طول سال 1400 میلی متر بوده و اغلب بارندگی ها به صورت برف می باشند. این منطقه کوهستانی بوده و خبری از گرما نیست. به صورتی که در تابستان ها دمای هوا به منفی 2 درجه سانتی گراد و در زمستان ها به منفی 60 درجه سانتی گراد نیز می رسد. قله دماوند درست در بخش مرکزی رشته کوه البرز واقع شده و آن نقطه به البرز مرکزی شناخته می شود. طبق گفته های پایگاه ملی آمار ایران، بلندای کوه دماوند 5 هزار و 610 متر از سطح دریا می باشد. اما در سال 1385 سازمان نقشه برداری ایران طی پروژه 10 روزه ای که برای سنجش ارتفاع دماوند داشت، ارتفاع آن را 5 هزار و 609 متر و 20 سانتی متر آن به ثبت رساند.

اما امروزه در هرکجا ارتفاع دماوند را جستجو کنیم عدد 5 هزار و 910 متر را مشاهده خواهیم کرد که گرد شده آن عدد می باشد. اما اگر به تاریخچه این کوه مراجعه کنیم، با اعداد مختلف دیگری مقابل خواهیم شد. به عنوان مثال می توان گفت در سال 1966 میلادی، شخصی به نام آلن باخ، طبق تصاویر ماهواره ای که از این قله به دست آورده بود، ارتفاع کوه دماوند را 5 هزار و 670 متر معرفی نمود. بعد از آن نیز ارتفاع کوه دماوند با اضافه کردن 1 متر دیگر به آن، 5 هزار و 671 متر معرفی شد و حتی در کتاب های درسی و دیگر منابع نیز آمد. امروزه بسیاری از منابع و حتی پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور و وبگاه رصدخانه زمین ناسا، ارتفاع دماند را 5.670 متر و 5.671 متر معرفی کرده اند که بر اساس اندازه گیری ها و کالیبراسیون دقیق این ارتفاع ها درست نمی باشند. همچنین مساحت آن نیز به 2 هزار و 950 متر می رسد و سرعت باد و طوفان در حوالی قله بالغ بر 150 کیلومتر بر ساعت و در بخش های کوهپایه ای به 70 کیلومتر بر ساعت می رسد.

قله دماوند به لحاظ جغرافیایی در 69 کیلومتری شمال شرق تهران، 62 کیلومتری غرب آمل و 26 کیلومتری شمال دماوند قرار دارد. همانطور که گفته شد، این قله به عنوان دوازدهمین قله مرتفع دنیا بعد از کوه های اورست، دنالی آمریکا، آکونکاگوای آرژانتین، کلیمانجاروی تانزانیا، وینسون جنوبگان، البروس روسیه و مون لان آلپ می باشد. ارتفاع نسبی کوه دماوند بیشتر از کوه های کی 2، نانگاپاربات، کانگچنجونگا و… شناخته شده است. اصلی ترین دلیلی که باعث می شود قله دماوند از شهرها و نقاط بسیار دور دیده شود، ارتفاع نسبی آن می باشد.

رودخانه های اطراف قله دماوند

اطراف کوه دماوند که از معروف ترین کوه های آتشفشانی ایران شناخته می شود، چندین رودخانه جریان دارند که می توان به رودخانه تینه در بخش شمالی، رودخانه هراز و رودخانه پنج او یا پنج آب از شرق و جنوب و رودخانه لار و دیو آسیاب در غرب اشاره نمود که قله دماوند را محصور کرده اند.

پیشینه قله دماوند

اگر در تاریخ جستجویی داشته باشیم، درمیابیم هنگامی که آشوریان به فلات ایران حمله کردند و بخش هایی از فلات ایران که در کوه دماوند بود، قلمروی مادها به شمار می رفت. در آن زمان که آشوری ها به ایران حمله کردند و به تاخت و تاز پرداختند، به دلیل آن که تصور می کردند پشت کوه دماوند آخر دنیا وجود دارد، تنها تا کوه دماوند پیش رفتند. در زمان های پیش از تاریخ، جسدهای متعددی در دامنه کوه دماوند دفن شده اند و دلیل آن هم برمی گردد به سنتی که دیاکونوف از دفن مردگان به جای گذارد. در قرن 8 میلادی، یک موبد زرتشتی که مس مغان نام داشت، به همراه پیروانش در قلعه که در دامنه قله دماوند وجود داشت زندگی می کردند. پس از مدتی المهدی، خلیفه عباسی دستور تخریب این قلعه را صادر نمود و در پس آن نیز مس مغان به قتل رسید.

امروزه قبرهای متعددی وجود دارند که از زمان های قدیم باقی مانده اند. همچنین یکی از بزرگان مغول به نام غازان خان، توسط شیخ صدرالدین در منطقه لار دماوند غسل کرد و به دین اسلام روی آورد. از گذشته تا به امروز و در دوره های ار تاریخ ایران، کوه دماوند نقش بسیار مهم و به سزایی در به تصویر کشیدن نماد ایران داشته است. جالب است بدانید روش کربن 14 قدمت و عمر کوه دماوند را حدود 38 هزار و 500 سال ارزیابی کرده و قدمت سکونت در بخش دامنه های آن نیز به 3 هزار و 800 سال گذشته می رسد. جالب است بدانید در کتاب اوستا دماوند با نام هوابرزئیتی آمده است و گفته شده که حدود 6 هزار متر از اراضی ایران را به خود اختصاص داده است.

نام قله دماوند و ریشه شناسی آن

نام این قله مرتفع و سر به فلک کشیده دارای دو شکل نوشتاری دماوند و دنباوند می باشد و هردوی آن در اسناد و مداک ها به ثبت رسیده اند. حتی در برخی از نوشته ها نام های جبل لاجورد و بیکنی آمده اند. امروزه که نام دماوند برای آن انتخاب شده است و همگان این قله را با نام دماوند می شناسند، بدین صورت می باشد که از واژه دم به معنای دمه و بخار و پسوند آوند به معنای دارای دود و بخار تشکیل شده و به آتشفشانی بودن آن اشاره دارد. در رابطه با نام دماوند احمد کسروی که یکی از اندیشمندان و زبان شناسان ایرانی بوده، چنین اظهار کرده است که در زبان های قدیمی واژه دُما به دنبال و پشت و وند یا وندن نیز در زبان فارسی نهادن معنا می دهد. در پی این عقیده واژه دماوند، آبادی و یا قلعه ایستاده در دنبال و پشت می باشد.

قله دماوند در ادبیات ایران

در ادبیات برجسته ایران از زمان های پیش از اسلام نام دماوند در داستان اسطوره هایی همچون ضحاک و فریدون را مشاهده کرد. در این داستان های افسانه ای آمده است که ضحاک توسط فریدون شکست می خورد و پس از آن فریدون وی را در یک غاری که در کوه دماوند وجود داشت به اسارت گرفت تا راه فراری نداشته باشد و با رسیدن دنیا به آخرالزمان بتواند توسط گرشاسپ رهایی یابد. در برخی افسانه ها آمده است صداها و فریادهایی که از کوه دماوند به گوش می رسید، صداهای ناله ها و فریادهای ضحاک بوده که به دنبال کمک بوده است. فردوسی شاعر بزرگ ایرانی نیز در یکی از سروده های خود در رابطه با کوه دماوند آورده که: که این بسته را تا دماوند کوه، ببر همچنان تازیان، بی گروه. داستان ضحاک در روایات دیگری همچون اشعارهایی از ناصرخسرو، خاقانی، ویس و راین و… آمده است.

افسانه دیگری درباره کوه دماوند وجود دارد که می گوید با به قتل رسیدن فرزند کیومرث، به اذن و اراده خداوند، بر روی قله دماوند چاه یا حفره ای ایجاد شد که بتواند فرزندش را در آن دفن کند. در ادامه نیز کیومرث آتشی بر روی کوه ایجاد کرد و آتش به داخل آن حفره افتاد. آتش داخل حفره به دلیل دور کردن شیاطین از جسد فرزند کیومرث، دائما در حال گر گرفتن بود و این داستان که از تاریخ بلعمی برگرفته شده، بر آتشفشانی بودن کوه دماوند اشاره دارد. داستان کیخسرو پس از کنار گذاشتن دولت خود، به بالای قله دماوند رفته و به آسمان عروج پیدا کرده است. همچنین روایت آرش کمانگیر یکی از معروف ترین روایات و اسطوره های تاریخی ایران می گوید از آنجایی که قصد داشت مرز ایران و توران را مشخص کند، تیراندازی وی در کوه دماوند رخ داده است. حتی پس از آن که اعراب وارد ایران شدند داستان ها و روایات دیگری وجود داشت که می گوید اهریمنی سرکش و یاغی توسط حضرت سلیمان در دماوند زندانی و محبوس شده بود.

پوشش گیاهی قله دماوند

قله دماوند با توجه به این که در استان مازندران قرار دارد، اما به عنوان یکی از مهمترین جاذبه های دیدنی دماوند شمرده می شود و مرتفع ترین و معروف ترین قله ایران است، از پوشش گیاهی غنی بهره می برد. در میان پوشش گیاهی غنی این قله، گیاهان دارویی متنوعی نیز وجود دارند و آن ها را در کتب معتبر گیاه شناسی آورده اند. اگر بخواهیم گونه های گیاهی دماوند را نام ببریم می توانیم از یاسمن صخره‌ای، پیربهار دنایی، کاج آلپ، ازمکی کوهسری، شبدر شاه بلوطی، اسپرس کوهی نیمه کروی، ترشک کوهسری، پلاخور بوته‌ای، نسترن وحشی، گالش انگور، دغدغک البرزی، بادرنجبویه دنایی، جو چمنزار، علف بره، قفقازی، شبه یولاف شکننده، چون جاشیر، علف صورتی، خشخاش طناز، رز گردآلود، رز گردآلود، چمن آراراتی و… نام برد. برخی از گیاهانی که در نقاط مخصوصی از این کوه وجود دارند به گونه ای هستند که تنها در نقطه ای خاص می رویند و جای دیگیر از آن ها وجود ندارند. برخی از گیاهان خاصی که تنها در ارتفاعات دماوند می رویند می توان به ریش قوش دماوندی، کلاه میرحسن دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، کزل دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ماشک دماوندی، بومادران دماوندی، زنگوله‌ای دماوندی، پیرگیاه دماوندی و کتانی دماوندی اشاره نمود که به دماوند نامگذاری گردیده اند.

در دامنه های شرقی دماوند بته های خارداری وجود دارند که خارپشتی، کلاه میر حسن دماوندی، گونه های هزار خار و… نام دارند. اگر به ارتفاع 2 هزار الی 3 هزار و 500 متری از کوه دماوند بروید، دشت وسیعی را مشاهده خواهید کرد که به صورت کامل پوشیده شده از شقایق های وحشی می باشد و منظره بی نظیر و بسیار زیبایی را پدید آورده اند. شقایق هایی که در دشت دامنه های دماوند وجود دارند در دنیا منحصر به فرد و خاص شناخته شده اند و آن ها را شقایق های رینه و لار نام گذاری کرده اند. همچنین در کتب معتبر گیاه شناسی از آن ها یاد شده است. منطقه دماوند دارای چراگاه ها و مراتع بسیار غنی می باشد که در مقابل به دلیل چرای دام ها، جاده کشی و معدن کاوی این طبیعت مورد آسیب های فراوانی قرار گرفته است.

گونه های جانوری قله دماوند

منطقه ای که قله دماوند در آن سر بر افراشته، جانوران متنوعی آن را برای زیستگاه خود انتخاب کرده اند. این منطقه از بخش شمال خود به جنگل های انبوه و سرسبز و از بخش جنوبی به کوه هایی که با کویر هم مرز می باشند می رسد و باعث شده فضای زیادی را به خود اختصاص دهد. از جمله حیوانات وحشی که می توان در این منطقه مشاهده کرد، خرس ها هستند که در مناطق شمالی و غربی دماوند زندگی می کنند و به سمت ارتفاعات نمی روند. از دیگر حیوانات شکارچی که بخواهیم نام ببریم می توانیم به سگ، گرگ، روباه و شغال اشاره کرد که در حوالی دماوند و تا ارتفاعات حدود 4 هزار متری از دماوند دیده می شوند. علاوه بر جانوران وحشی و شکارچی حیوانات گیاهخوار دیگری در دماوند زندگی می کنند که شامل آهو، خرگوش، کل، گراز، میش و… می شوند. در این میان تمام جانوران گیاهخوار به جز خرگوش و گراز دشت های کوهپایه ای این منطقه را برای زیستگاه خود انتخاب نموده اند و دیگر حیوانات در فصل های گرم سال به سراغ ارتفاعات و در فصل های سرد سال به سراغ کوهپایه و ارتفاعات کم می روند.

حتی برخی از آن ها تا ارتفاع 5 هزار متری این قله بالا می روند. در ادامه می توان از جانوران دیگر مانند انواع مار و عقرب، موش ها، بزمجه، گورکن و… نام برد. اما جالب است بدانید سمی که از این جانوران به انسان منتقل می شود مهلک نبوده و قابل درمان می باشد.این جانوران گزنده تا ارتفاعات حدود 4 هزار متری بالا می روند. علاوه بر تمام جانوران، پرندگانی در این منطقه زندگی می کنند که برخی از آن ها پرندگان شکارچی هستند و می توان به جغد، عقاب طلایی و خفاش اشاره نمود و برخی دیگر که پرندگان غیر شکارچی هستند شامل کبک، بلدرچین، تیهو، سینه سیاه، دارکوب و طوطی می باشند. بسیاری از افرادی که به کوه دماوند رفته اند، می گویند که لاشه برخی از حیوانات را که بر اثر سرما و یخ زدگی جان خود را از دست داده اند مشاهده کرده اند. این حیوانات شامل بزهای کوهی و گوسفندان می شوند. اما دلیل مرگ آن ها کاملا مشخص نشده.

جاذبه های دیدنی قله دماوند

اکنون که می خواهیم با جاهای دیدنی کوه دماوند آشنا شویم، خوب است از آبشارهای آن شروع کنیم. یکی از آبشارهایی که در کوه دماوند جریان دارد، آبشار یخ زده ای است که در بخش جبهه جنوبی این قله قرار دارد و دارای ارتفاع 7 متری و عرض 3 متری می باشد. این آبشار در تمام طول سال یخ زده بوده و تنها در برخی از روزهای گرم تابستان که هوا بسیار گرم می شود، دمای هوای این منطقه به بالای صفر می رسد و مقدار بسیار کمی از یخ های این آبشار ذوب می شوند. این آبشار بی همتا در ارتفاع 5 هزار و 100 متری از سطح دریا قرار داشته و به عنوان بلندترین آبشار خاورمیانه شناخته می شود. زمانی که رو به عصر می رود، آبشار دوباره یخ می زند. اگر به قسمت بالای آبشار کمی دقت کنید، گودالی را مشاهده خواهید کرد که همواره در تمام طول سال برف آن را پوشانده است. چنان چه به شهر دماوند سفر کردید و به جز کوه سربه فلک کشیده دماوند، قصد گردش در طبیعت دماوند را داشتید، می توانید به سراغ دشت مشا که یکی از دیدنی های دماوند می باشد بروید و از گشت و گذار در آن لذت ببرید. همچنین علاوه بر این آبشار، یخچال های طبیعی متعددی در این قله وجود دارند که می توان به یخچال خورتاب سر، یخچال شمال غربی، یخچال غربی، یخچال سیوله جبهه شمالی، یخچال عروسک ها جبهه شمالی، یخچال دوبی سل جبهه شمالی و یخچال دره یخار بخش شمال شرقی اشاره نمود. یخچال های قله دماوند به دسته تقسیم می شوند که در ادامه با آن ها آشنا می شویم:

یخچال های جبهه شمالی و شمال شرقی

یخچال سیوله (در جبهه شمالی): این یخچال دارای مساحت 1.2 کیلومتر مربع، طول حداکثر 2.4 کیلومتر، عرض متوسط 450 متر و کمترین ارتفاع از سطح دریا 3 هزار و 700 متر و بیشترین ارتفاع از سطح دریا 5 هزار متر.

یخچال دوبی سل (جبهه شمالی): مساحت 0.7 کیلومتر مربع، بیشترین طول 2 کیلومتر، عرض متوسط 250 متر، کمترین میزان ارتفاع از سطح دریا 3 هزار و 700متر و بیشترین میزان ارتفاع از سطح دریا 5 هزار متر.

یخچال اسپله (جبهه شمالی): مساحت 0.8 کیلومتر مربع، بیشترین طول 2 کیلومتر، عرض متوسط 500 متر، کمترین میزان ارتفاع از سطح دریا 3 هزار و 80 متر و بیشترین میزان ارتفاع از سطح دریا 5 هزار متر.

یخچال عروسک ها (جبهه شمالی): یخچال عروسک ها در قله دماوند به شکل های پراکنده و در ارتفاع 4 هزار و 500 متر تا 5 هزار متر از سطح دریا وجود دارند.

یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی و مقدار کمی متمایل به شرق): دارای مساحت 0.5 کیلومتر مربع، بیشترین طول 1.7 کیلومتر، عرض متوسط 300 متر، کمترین میزان ارتفاع از سطح دریا 3 هزار و 800 متر و بیشترین میزان ارتفاع از سطح دریا 4 هزار و 800 متر.

یخچال یخار (جبهه شمال شرقی): مساحت حدود 2 کیلومتر مربع، کمترین میزان ارتفاع از سطح دریا 4 هزار و 500 متر و بیشترین میزان ارتفاع از سطح دریا 5 هزار و 600 متر. جالب است بدانید بخش بالایی این یخچال با نام بام یخی یا بام برفی شناخته می شود و دارای شیب بسیار تندی می باشد.

آتشفشان کوه دماوند

همه ما می دانیم که کوه عظیم و با شکوه دماوند یک کوه آتشفشانی نیمه فعال می باشد. عمر این قله بلند قامت با روش کربن 14 تخمین زده شده و دریافته اند که کمترین میزان قدمت آن به 38 هزار و 500 سال گذشته باز می گردد. چشمه های آبگرم و چشمه های گوگردی نشان دهنده نیمه فعال بودن آتشفشان قله مرتفع دماوند می باشد. بر اساس شواهد و مدارک، بیشترین فعالیتی که این کوه آتشفشان داشته به حدود 10 هزار سال گذشته می رسد. در این میان بر سر آتشفشان بودن و نبودن این قله بحث های بسیاری وجود دارند. برخی که معتقدند این قله کوهی آتشفشانی است، چشمه های آبگرم و خرج گازهایی را از آن دلیل بر آتشفشان بودن آن می دانند.

یکی از افرادی که بر آتشفشان بودن دماوند معتقد است، دکتر مهدی زارع می باشد. همچنین قله دماوند دارای دهانه ای حدود 400 متر می باشد و توسط دریاچه ای یخ زده پوشانده شده و دودخان هایی حول محور آن به چشم می خورند. دودخان حفره ای است که در پوسته آتشفشان ها وجود داشته و تشکیل شده از دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، سولفید هیدروژن، گوگرد و… تشکیل شده است.نشانه هایی از آتشفشان های قدیمی در بخش های جنوبی و شاملی کوه دیده می شوند و اندازه قطر کاسه شمالی قله به 9 کیلومتر می رسد. بر اساس اطلاعاتی که از داده های زمین شناسی به دست رسیده است، نخستین فوران این آتشفشان به 78.1 میلیون سال گذشته باز می گردد.

ثبت قله دماوند در میراث طبیعی ایران

همانطور که می دانیم، قله سر به فلک کشیده دماوند به عنوان نمادی از استواری و پایداری ایران به شمار می رود و در تاریخ 30 تیر ماه سال 1387 به میراث طبیعی ایران اضافه گردید. حتی در بسیاری از کتاب های درسی تصویر قله استوار دماوند را مشاهده خواهیم کرد که این نماد ملی را هرگز فراموش نکنیم. قله دماوند را که به عنوان یک اثر طبیعی ملی می شناسیم، دارای مساحتی بیش از 2 هزار و 950 هکتار داشته و بر اثر مصوبه ای در تاریخ 21 خرداد سال 1381 و با شماره 221 به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت از محیط زیست افزوده شد. کوه دماوند با عرض جغرافیایی ۳,۹۷۶,۱۱۳ تا ۳,۹۸۲,۱۵۰ و طول جغرافیایی ۵۹۶,۷۶۲ تا ۶۰۳,۵۹۷ در استان مازندران و بخش شمال شرقی تهران جای گرفته است.

روز ملی قله دماوند

در تقویم روزی به نام تیر ماه سیزده شو همزمان با تیرگان در تاریخ 13 آبان ماه وجود دارد که همه ساله انجمن کوهنوردی ایران در این روز با رفتن به دامنه های آن در شهر لاریجان شهرستان آمل جشن را برگزار می کنند و از آن به عنوان جشن ملی ایران یاد می شود. این جشن در رابطه با تشکر از خدای باران و نبرد با خشکسالی صورت می پذیرد. حتی در این باره یکی از خواننده های مشهور ایرانی به نام سالار عقیلی موسیقی ملی را سروده است. یکی دیگر از مراسم های ملی که در رابطه با این قله برگزار می شود، مراسم برف چال می باشد که در اواسط اردیبهشت، در شهرستان آمل و در مرتع اسک وش انجام می پذیرد. این مراسم که هر ساله برگزار می شود، بدین گونه می باشد که با آمدن فصل بهار، برف هایی که در زمستان آمده بودند را در گودالی در دامنه کوه دماوند نگهداری می کنند.

این مراسم به منظور دوراندیشی و پیش بینی می باشد تا بتوانند بر اثر آن، آب به مقدار کافی را برای تابستان داشته باشند. لازم به ذکر است تنها آقایان اجرا کننده مراسم هستند و می توانند در آن شرکت کنند. پس از آن که مراسم به پایان رسید، نوبت به برگزاری جشن می رسد و در پایان نیز غذا میل می کنند. در رابطه با حضور بانوان در این مراسم باید گفت که بانوان در روستای اسک می مانند و مراسم و جشنی که مخصوص به خودشان است را برگزار می کنند.

یکی از معروف ترین و آشناترین سروده هایی که در رابطه با دمانده وجود دارد از شاعر مشهور ایرانی، محمدتقی بهار (ملک الشعرای بهار) می باشد:

ای دیو سپید پای در بند ای گنبد گیتی ای دماوند

ای سیم به سر یکی کله خود ز آهن به میان یکی کمربند

آسیب های وارده به قله دماوند

قله دماوند نیز همانند بسیاری دیگر از بخش های طبیعت که مورد آسیب های انسانی و طبیعی قرار می گیرند، آسیب هایی به آن وارد شده که بر اثر رعایت نکردن افرادی که به بازدید از این طبیعت دیدنی و تماشایی می روند وارد شده اند. جدا از رها کردن زباله ها در طبیعت، معدن کاوی ها و جاده کشی ها به عنوان یکی از مهمترین و بیشترین آسیب های جدی وارد شده به کوه دماوند می باشد. همچنین بسیاری از ساخت و سازهای قانونی و غیرقانونی، تردد انواع خودروها و خودروهای سنگین، توانسته اند محیط زیست این طبیعت آسیب هایی را وارد کنند. یکی دیگر از مواردی که موجب آسیب رساندن به طبیعت این اثر ملی شده است، حضور بیش از حد گردشگرانی است که آموزش های لازم و ضروری را جهت طبیعت گردی ندیده اند. همچنین یکی دیگر از مواردی که آسیب هایی به قله دماوند وارد می کند، تابلوهایی هستند که توسط گروه های کوهنوردی هنگام صعود نصب می شوند.

کوهنوردی در قله دماوند

روایت است که در زمان های گذشته، افرادی بودند که قله دماوند را فتح کرده بودند. ناصرخسرو در سفرنامه خود آورده است که: بر سر دماوند چاهی است که نوشادر و کبریت (به معنای گوگرد) از آن گیرند. زکریا بن محمد بن محمد قزوینی در کتاب آثارالبلاد و اخبارالعباد می گوید که در زمان های گذشته گروهی از افراد که در مدت زمان 5 شبانه روز خود را به قله بلند دماوند رسانیده بودند، مساحت قله را 1000 جریب برابر با 4.0468561189 کیلومتر مربع یافته بودند. تیلر تامسن نخستین گروه کوهنوردی اروپاییان را در سال 1216 هجری شمسی با موفقیت به صعود دماوند رساند. در مقابل نیز در سال 1236 هجری شمسی گروه کوهنوردی سرهنگ محمدصادق خان قاجار تا ارتفاع 6 هزار و 613 صعود نمودند.

صعود به قله دماوند

از دیرباز تا به امروز، یکی از افتخارات مهم برای کوهنوردان، صعود قله دماوند بوده است. این قله آن چنان سر به فلک کشیده که هر کوهنوردی برای صعود به آن وسوسه می شود. اما ارتفاع آن به گونه ای است که کوهنوردانی حرفه ای به همراه امکانات و تجهیزات کامل می طلبد. هنگامی که به اتفاعات بالای این قله برسید، بادهای شدید و طوفانی و گازهای گوگردی زیادی را احساس خواهید کرد. همچنین بر اثر کاهش فشار هوا، امکان ارتفاع زدگی برای برخی افراد وجود دارد که بهتر است برای پیشگیری و یا درمان آن، مقدارآب بسیار زیادی همراه داشته باشید و از آن بنوشید. اگر جزء کوهنوردان حرفه ای باشید، می توانید این قله را در مدت زمان 2 روز فتح کنید و اگر جزء کوهنوردان تازه کار باشید، این مدت زمان بیشتر شده و فتح قله به 5 روز نیز می رسد.

برای صعود بایستی تمام وسایل مورد نیاز برای صعود به قله دماوند همانند: لباس مخصوص کوهنوردی، کوله پشتی، آب به مقدار کافی و زیاد، کیسه خواب، کلاه آفتابگیر، کرم ضد آفتاب، عینک، دستکش، کلاه برای طوفان یا اسکارف و… را همراه خود داشته باشید و تمام آن ها را داخل کوله پشتی خود جای دهید. همچنین در مسیری که برای صعود به این قله می روید، پناهگاه هایی برای کوهنوردان قرار داده شده که می توانند برای استراحت به آن ها مراجعه کنند و مجهز به سرویس بهداشتی نیز می باشند. اگر می خواهید در فصل هایی که جمعیت زیادی از کوهنوردان به سراغ فتح کوه دماوند می روند، شما نیز برای صعود به دماوند بخواهید از پناهگاه های آن استفاده کنید، می بایست حدود 1 ماه قبل از اقدام به رفتن وارد سامانه فدراسیون کوهنوردی شده و جهت استفاده از نام نویسی کنید. در این مسیر، نخستین پناهگاهی که به آن خواهید رسید، پناهگاه رینه در جبهه جنوبی قله دماوند می باشد که در ارتفاع 2 هزار متری قرار دارد. در ادامه با پناهگاه های دماوند بیشتر آشنا می شویم.

فتح کنندگان قله دماوند

نخستین فرد در تاریخ آمده قله دماوند را فتح نموده، شخصی به نام ابودلف خزرجی بود که در سال 292 هجری قمری این قله را فتح کرده بود. به جز ابودلف خزرجی، افرادی به نام ناصرخسرو، مسعودی، ابن فقیه و قزوینی بودند که موفق به فتح کوه دماوند شده بودند. ناصرخسرو در یکی از نوشته های خود در کتابش آورده که حفره ای در بخش بالایی کوه دماوند وجود داشت که گوگرد و بخارهایی از آن به بیرون می آید. یکی از کوهنوردان ایرانی که در سال 1857 میلادی موفق به صعود به قله دماوند دماوند شد، تیم سرهنگ محمدصادق خان قاجار بود. علاوه بر آن که ایرانیان موفق به صعود به این قله شده اند، اروپاییان نیز توانسته اند کوه دماوند را فتح نمایند. برای مثال می توان به توماس هربرت اشاره نمود که از کشور انگلستان در سال 1627 میلادی موفق به فتح این قله از بخش جبهه جنوبی آن شد. یک صعود موفقیت آمیز دیگر به سال 1837 میلادی باز می گردد که تیلر تامسن قله دماوند را فتح نمود. در حال حاضر نیز کوهنوردان بسیاری هستند که برای صعود به کوه دماوند راهی این منطقه می شوند تا موفق به فتح آن شوند.

پناهگاه های کوه دماوند

در مسیر صعود به قله دماوند 7 پناهگاه یا همان جان پناه تعبیه شده که کوهنوردان می توانند برای استراحت به آن ها مراجعه کنند. پناهگاه های کوه دماوند به شرح ذیل می باشند:

پناهگاه مسجد صاب الزمان: نخستین پناهگاه برای صعود به دماوند در سال 1371 ساخته شد که در ارتفاع 3 هزار متری و در بخش یال جنوبی آن قرار گرفته و پناهگاه مسجد صاحب الزمان نام دارد.

جان پناه بارگاه سوم (قدیم): دومین پناهگاه در سال 1346 در ارتفاع 4 هزار و 200 متری در جبهه جنوبی این قله ساخته شد و با نام جان پناه بارگاه سوم (قدیم) شناخته می شود. متاسفانه در سال 1351 بر اثر سقوط بهمن این جان پناه از بین رفت. اما داستان این پناهگاه به اینجا ختم نمی شود و یک جان پناه دیگر از جنس سنگ به جای آن ساخته شد.

پناهگاه سیمرغ: سومین پناهگاه قله دماوند در سال 1374 در ارتفاع 4 هزار و 200 متری در جبهه غربی ساخته شده و با نام پناهگاه سیمرغ شناخته می شود.

پناهگاه بارگاه سوم (جدید): پناهگاهی که به جای پناهگاه بارگاه سوم قرار داده شد، در سال 1387 ساخته شد و در ارتفاعی 50 متر بالا تر پناهگاه بارگاه سوم (قدیم) یعنی در ارتفاع 4 هزار و 250 متری قرار گرفته است. این پناهگاه با نام پناهگاه بارگاه سوم (جدید) شناخته می شود. این جان پناه از بخش هایی همچون اتاق های کمک های اولیه، انبار عمومی، انبار کوله، آشپزخانه، اتاق مدیریت، ظرفشویی کوهنوردان، اتاق خواب های عمومی و اختصاصی و سرویس بهداشتی عمومی تشکیل شده است.

پناهگاه تخت فریدون: در سال 1355 پناهگاهی با نام پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع 4 هزار و 400 متری در بخش یال شمال شرقی قله دماوند ساخته شد.

جان پناه فلزی 4000: در ارتفاع 4 هزار متری و در بخش یال شمالی این قله، جان پناهی فلزی قرار دارد که در سال 1360 ساخته شده و با نام جان پناه فلزی 4000 شناخته می شود.

جان پناه فلزی 5000: پناهگاه فلزی دیگری با نام جان پناه فلزی 5000 که با نام جان پناه 5000 نیز شناخته می شود، در ارتفاع 4 هزار و 630 متری و در یال شمالی قله ساخته است.

مسیرهای صعود به قله دماوند

مسیرهای صعود به قله دماوند که دارای پناهگاه می باشند در این بخش آورده شده که به 4 مسیر جنوبی، غربی، شمالی و شمال شرقی تقسیم می شوند. در ادامه این بخش با این چهار مسیر صعود آشنا می شویم.

مسیر صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی

مسیر جبهه جنوبی به عنوان پر استفاده ترین مسیر صعود به قله دماوند محسوب می شود و مبدا آن میان مناطق پلور و رینه قرار گرفته است. مابین این دو منطقه مسیری خاکی وجود دارد که کوهنوردان از طریق آن می توانند به سمت گوسفندسرایی که در ابتدای مسیر قرار دارد بروند. این مسیر ابتدا به رودخانه اولی و سپس به رودخانه دومی خواهد رسید که می بایست گردشی به طرف راست داشته باشید و ادامه مسیر را به سمت بالا پیش بروید. در این مسیر، پناهگاه بارگاه سوم در ارتفاع 4 هزار و 300 متری قرار دارد که می توانید در آن به استراحت بپردازید. هنگامی که بخواهید مسیر را ادامه دهید، بایستی به سمت راست بروید. تا ارتفاع 5 هزار متری که پیش بروید، یکی از مهمترین دیدنی های کوه دماوند که آبشار یخی می باشد را خواهید دید. در راستای این آبشار یک پیمایش تراورس انجام داده و به سمت چپ حرکت کنید. تا رسیدن به تپه گوگردی مسیرتان را ادامه دهید. به تپه گوگردی که برسید کمی مسیرتان را متمایل به راست کرده تا در ادامه بتوانید قله با شکوه و عظمت دماوند را فتح نمایید.

مسیر صعود به قله دماوند از جبهه شمالی

مسیر جبهه شمالی به عنوان دشوارترین مسیر صعود به کوه دماوند بوده برای استفاده از این می بایست خود را به روستای ناندل که مبدا آن می باشد برسانید. کوهوردان می توانند در صورت رسیدن به روستای ناندل با خودرو خود را به منطقه سنگ بزرگ برسانند و کوهنوردی خود را از آن منطقه شروع کنند. در صورتی که از این مسیر برای صعود خود به قله دو تا از پناهگاه های این قله در مسیرتان قرار دارند. هنگامی که به پناهگاه دوم رسیدید و به استراحت پرداختید، به سمت راست بخش سنگی رفته و مسیرتان را از کنار یخچال دوبی سال ادامه دهید تا به کوه دماوند برسید.

مسیر صعود به قله دماوند از جبهه شمال شرقی

مسیر جبهه شمال شرقی به عنوان زیباترین مسیرهای صعود به این قله می باشد. کوهنوردان می توانند از طری دو مسیر خود را به مبدا مسیر صعود جبهه شمال شرقی برسانند. یکی از مسیرها از روستای گزنک و دیگری از روستای حاجی آباد و گوسفندسرای احسانی آغاز می شود. مسیر روستای گزنک مقداری طولانی می باشد و می بایست یالی طولانی را پشت سر بگذارید تا به پناهگاه تخت فریدون برسید و در آن به استراحت بپردازید. در صورت ادامه مسیر به سمت قله بعد از پناهگاه تخت فریدون می بایست از یک یالی که مشخص شده آغاز نمایید. به ارتفاع حدود 5 هزار و 200 متری که برسید بام برفی را مشاهده خواهید کرد که بعد از آن به قله نزدیک خواهید شد و می توانید آن را فتح کنید. مسیر دوم که از روستای حاجی آباد و گوسفندسرای احسانی آغاز می گردد، نسبت به مسیر اولی کوتاه تر می باشد. مسیر دیگری هم که وجود دارد مبدا آن روستای ملارد آغاز می شود.

مسیر صعود به کوه دماوند از جبهه غربی

برای استفاده از مسیر جبهه غربی می بایست خود را به جاده غربی که با نام پارکینگ غربی شناخته می شود برسانید. این ناحیه که موسوم به پارکینگ غربی می باشد، دارای ارتفاع 3 هزار و 300 متری از سطح دریا بوده و در صورت بالا رفتن از آن به پناهگاه سیمرغ که در ارتفاع 4 هزار و 200 متری قرار دارد، خواهید رسید. این پناهگاه دارای ظرفیت 20 تا 25 نفر بوده که کوهنوردان می توانند برای استراحت و تجدید قوی به سراغ آن بروند. در صورتی که قصد ادامه مسیر به سمت قله را داشتید، می بایست از مسیر پشت جان پناه سیمرغ به سمت بالا بروید. در این مسیر دهلیزی شنی بر سر راه شما قرار خواهد گرفت که می بایست از آن عبور کنید. در ادامه می توانید موفق به فتح قله دماوند شوید.

مسیر صعود به قله دماوند از جبهه جنوب شرقی

مسیر جبهه جنوب شرقی از طرف غرب گوسفندسرای احسانی آغاز گردیده و کوهنوردان به سمت بالا می روند. پس از آن که به مسیر جنوبی رسیدید، اولین رودخانه را پشت سر گذاشته و به سمت چپ یک ترواورس داشته باشید تا به یال اسپیرین برسید. این یال به دو بخش تقسیم شده و کوهنوردان می توانند هنگامی که به ارتفاع 4 هزار و 200 متری رسیدند، چادر بزنند. ادامه مسیر را از سمت چپ به سمت قله ادامه داده تا به قله برسید.

مسیر صعود به کوه دماوند از جبهه جنوب شمال غربی

مسیر صعود از جبهه جنوب شمال غربی از ناحیه پارکینگ غربی آغاز گردیده و در صورتی که مقدار بسیار کمی به سمت چپ حرکت کنید، یال باریک تر می شود. به ارتفاع 4 هزار متری برسید، جای مناسبی برای چادر وجود دارد. همچین در صورت ادامه مسیر هنگامی که به ارتفاع 5 هزار متری برسید، یک جای دیگر برای چادر خواهید دید. به سمت غرب که بروید می توانید با دامه دادن مسیر خود به قله دماوند برسید.

مسیر صعود به قله دماوند از جبهه شرقی

مسیر صعود جبهه شرقی به عنوان حرفه ای ترین مسیر صعود به دماوند شناخته شده است. به ارتفاع 5 هزار و 100 متری که برسید، می بایست یک یا دو برج را صعود کنید. در این مسیر، آبگرم و معدن بر سر راهتان قرار دارد. یالی که بر سر راهتان قرار دارد را به سمت چپ رفته و یخچال دره یخار را پشت سر گذاشته و به سمت بالا مسیرتان را ادامه دهید. به ارتفاع 4 هزار متری که برسید، در محلی به نام سردیک می توانید چادر بزنید. در صورت ادامه مسیر به سمت بالا، به ارتفاع 5 هزار و 100 متری که برسید، یک جای مناسب دیگر برای چادر زدن وجود دارد. بعد از استراحت و در صورت ادامه مسیر، تراورس به سمت قله داشته و از طریق برج های یخار مسیرتان را به سمت بالا ادامه دهید.

مسیر صعود به کوه دماوند از تیغه شمالی

اگر بخواهید از سمت شمال به قله صعود کنید، می بایست از میان یخچال های دوبی سال و سیوله به سمت بالا بروید. برای آن که خود را به این یال برسانید، هنگامی که به پناهگاه اول رسیدید، به سمت بالا و راست تراورس داشته که پس از آن به یک یال سنگ و باریک خواهید رسید و از طریق آن می توانید به قله صعود کنید. این مسیر نیز کمی فنی می باشد.

مسیر صعود به قله دماوند از مسیر شمال غربی

مسیر شمال غربی می تواند قله دماوند را به دیگر قلل رشته کوه البرز متصل کند. اگر بخواهید خود را به این مسیر برسانید می توانید از طریق مسیر غربی اقدام نمایید. به ارتفاع 4 هزار و 300 متری که برسید، محل مناسبی برای چادر را مشاهده خواهید کرد. برای استفاده از این مسیر در میان دو مسیر یال داغ و یال سرداغ که در ارتفاع 5 هزار و 300 متری قرار دارند، می توانید یکی را برای صعود انتخاب کنید. اگر مسیر یال داغ را انتخاب کنید، صخره ای بزرگ را خواهید دید و می توانید از سمت شرق آن را دور بزنید و یا به صورت مستقیم به سمت بالا بروید تا قله را فتح نمایید.

مسیر صعود به کوه دماوند از مسیر شمال جنوب غربی

مسیر شمال جنوب غربی که یال چال چال نیز نام دارد، به عنوان یکی از مسیرهای صعود به این قله شناخته می شود. در این مسیر می توانید در پناهگاه سیمرغ به استراحت بپردازید. در این مسیر یالی قله ای صخره ای وجود دارد که 3 هزار و 700 متر ارتفاع داشته و بعد از آن به سمت یال اصلی کمی پایین بیایید.

مسیر یال سروزان

مسیر یال سروزان به عنوان یکی از مسیرهای صعود غربی به کوه دماوند می باشد. مبدا این مسیر از 2 کیلومتری پارکینگ غربی شروع شده و در میان یال چال چال و مسیر اصلی غربی واقع شده است. هنگامی که ارتفاع 4 هزار و 800 متری به بعد را پیش بروید، متوجه خواهید شد که این مسیر از حالت طبیعی خود خارج شده و حالتی تقریبا سوخته پیدا کرده است. مسیری مجزا را خواهید دید که می توانید از طرف غرب به قله صعود کنید.

یال پادگان

یال پادگان مابین روستای کرنا و یال ملاخوران قرار داشته و به عنوان یکی از طولانی ترین مسیر صعود به قله دماوند شناخته شده است. اگر بخواهید از این مسیر برای سعود خود استفاده کنید می بایست به مبدا آن که در رینه و در کنار پادگان رینه قرار دارد بروید. هنگامی که مبدا مسیر رسیدید، با کمی مایل شدن به سمت شرق، به یال اصلی که در ارتفاع 4 هزار متری قرار دارد خواهید رسید. این یال با نام یال آب گرم نیز شهرت دارد. به ارتفاع 4 هزار و 300 متری که برسید، گذاره ها را خواهید دید که طول آن ها به حدود 300 متر می رسد.

یال جنوب غربی

اگر بخواهید از سمت جنوب به کوه دماوند صعود کنید، از طریق یال جنوب غربی که با نام یال قرقه یا یال معدن شناخته می شود، اقدام نمایید. شما می توانید برای دسترسی به این یال مسیری جاده خاکی است که حدود 2 کیلومتر مانده به گوسفندسرای جنوبی به سمت چپ که معدن قدیمی قرار دارد، ادامه پیدا می کند. هنگامی که به ابتدای این مسیر برسید، به صورت پلکانی می باشد و پس از آن یالی خاکی به سمت بالا دارد. به ارتفاع 4 هزار و 500 متری که برسید، یال صخره ای را خواهید دید که به سمت بالا ادامه دارد.

یال وزمین چال

اگر بخواهید از این مسیر برای صعود استفاده کنید، می بایست خود را به مبدا آن که در تاسیسات معدن اول ملار در فاصله 2 کیلومتری از روستای ملار قرار دارد برسانید. این یال در بخش شرقی دماوند بوده و در مسیر آن در میان دو دره مسیری پاکوب قرار دارد. در صورتی که برای صعود به قله از این مسیر استفاده نمایید، به ارتفاع 4 هزار و 100 متری که برسید، محل مناسبی برای چادر زدن را خواهید دید که می توانید در آن به استراحت و تجدید قوی بپردازید. در صورتی که بعد از استراحت به ادامه مسیر به سمت بالا بپردازید، با کمی انحراف به سمت شمال از بخش فوقانی یخچال شرقی به بالا خواهید رفت.

دهلیز مرکزی یخار

دره یخار به عنوان زیباترین بخش های این قله شناخته می شود و در صورتی که بخواهید از مسیر دهلیز مرکزی یخار استفاده نمایید، از پهن کوه مسیر خود را آغاز نمایید. به ارتفاع 4 هزار و 200 متری که برسید دو راهی اول را خواهید دید. در این بخش سمت راست را انتخاب کرده و مسیر صعود را از روی یخچال ادامه دهید. به ارتفاع 4 هزار و 800 متری که برسید دو راهی دیگری را خواهید دید که با چرخش به سمت چپ دهلیز اصلی را خواهید دید و به یخچالی بزرگ و عظیم را مشاهده می کنید. دهلیز یخار به عنوان پر ریزش ترین مسیر کوهستانی کشور شناخته شده است.

بهترین زمان صعود به کوه دماوند

اگر برای صعود به قله دماوند به دنبال بهترین زمان صعود هستید، خوب است بدانید که بهترین زمان برای انجام این کار، اواسط خرداد تا اوایل شهریور می باشد. به دلیل آن که در این بازه زمانی شرایط آب و هوایی این قله به گونه ای است که دمای آن بالا رفته و شرایط به گونه ای است که می توانید به راحتی و در بهترین حالت ممکن به قله سر به فلک کشیده دماوند صعود نمایید. به اواخر تیر ماه که می رسد، برف ها ذوب شده و یخچال ها نیز به محدوده ثابتی می رسند. در فصل های نیمه دوم سال برودت هوا شدت یافته و از دمای هوا به شدت کاهش میابد و بارش برف بسیار زیاد می شود. اوایل بهار نیز همواره شرایط برای کوهنوردی خطرناک می باشد.

قله دماوند کجاست و مسیر دسترسی به آن

شاید کمتر کسی بداند که قله دماوند در استان مازندران و بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. برای دسترسی به این قله زیبا می توانید از شهرهای تهران و دماوند اقدام نمایید. این قله دارای 4 جبهه اصلی برای صعود می باشد که هر کدام از آن ها دارای پناهگاه های مختلف نیز هستند. پیشنهاد می شود در صورتی که می خواهید به کوه دماوند صعود کنید، برای جلوگیری ار خطرات احتمالی، حتما به همراه یک تیم کوهنوردی اقدام نمایید.

آدرس قله دماوند: استان مازندران، شهرستان آمل، بخش لاریجان

اجاره ویلا و سوئیت در دماوند

دماوند به عنوان یکی از شهرهای خوش آب و هوا و پر جاذبه در اطراف تهران است که پایتخت نشینان و اهالی شهرهای اطراف را به سمت خود جذب می کند. این شهر به واسطه طبیعت زیبا و خوش آب و هوایی که دارد، جاذبه های دیدنی متعددی در خود جای داده که گشت و گذار در آن ها بسیار لذت بخش می باشد. لذا گردشگرانی هستند که برای گشت و گذار و تفریح در دماوند ترجیح می دهند چند روزی را در آن بمانند. بنابراین به دنبال اقامتگاهی می روند تا بتوانند در آن اقامت داشته باشند. در این میان برخی به سراغ اجاره ویلا در دماوند می روند تا بتوانند اقامت خوبی در این شهر زیبا داشته باشند.