مدت زمان خواندن این مطلب : 8 دقیقه
پل خواجو از مهمترین و معروف ترین پل های تاریخی ایران است که در شهر اصفهان واقع شده که از قدمت بسیار طولانی برخوردار بوده که از گذشته تا به امروز از زیباترین و بهترین جاذبه های دیدنی اصفهان به شمار می رود. شهر اصفهان از تاریخی ترین شهرهای ایران است که انواع آثار باستانی و جاذبه های تاریخی مختلف را در خود جای داده و به هر گوشه ای از آن قدم بگذارید، جاذبه ای تاریخی را خواهید دید که هر کدام از آن ها مربوط به دوره های مختلفی از تاریخ می باشند. پل خواجو از اصلی ترین شاخص های شهر اصفهان است که از دوران صفویه به جا مانده و از مهمترین پل های تاریخی ایران هم شناخته می شود. در ادامه این مطلب همراه لوکس ویلا باشید، تا با پل خواجو اصفهان بیشتر آشنا شویم.
پل خواجو از معروف ترین و زیباترین پل های تاریخی ایران است که در زمان صفویه ساخته شده و در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود قرار گرفته است. این پل تاریخی و زیبا در فاصله 1800 متری از سی و سه پل اصفهان و انتهای شرقی خیابان کمال الدین اسماعیل اصفهانی و انتهای جنوبی چهارباغ خواجو واقع شده و دارای چندین مسیر دسترسی می باشد. در ادامه با انواع مسیرهای دسترسی به پل خواجوی اصفهان آشنا می شویم.
اگر قصد دارید با استفاده از خودروی شخصی خود به سراغ پل تاریخی خواجو بروید و از آن دیدن کنید، می توانید ابتدا خود را به فلکه بزرگمهر رسانده و وارد خیابان مشتاق شوید. مسیر تقاطع خیابان کمال اسماعیل و خیابان خواجو را پیش گرفته و به سمت آن حرکت نمایید. با توجه به آن که این پل تاریخی و زیبا در انتهای خیابان خواجو واقع شده است، خیابان کمال اسماعیل و بلوار آیینه خانه را به یکدیگر اتصال داده است و از طریق آن می توانید به این دو خیابان دسترسی داشته باشید. هنگامی که وارد خیابان خواجو شوید، می توانید به پل تاریخی خواجو دسترسی پیدا کنید.
پل تاریخی خواجوی اصفهان در منطقه ای از اصفهان قرار گرفته که می توان هم با خودروی شخصی و هم با استفاده از وسایل نقلیه عمومی به آن دسترسی پیدا کرد. اگر قصد دارید با استفاده از وسایل نقلیه عمومی به سراغ این پل بروید و از آن دیدن کنید، می توانید هم با استفاده از اتوبوس و هم با استفاده از مترو اقدام نمایید. ایستگاه مترو سی و سه پل به عنوان نزدیک ترین ایستگاه به این پل می باشد که حدود 2 کیلومتر با پل خواجو فاصله داشته و می توانید مابقی مسیر را با استفاده از تاکسی طی نمایید.
آدرس پل خواجو اصفهان: اصفهان، انتهای خیابان کمال اسماعیل اصفهانی، امتداد خیابان خواجو، پل خواجو
همه ما شهر اصفهان را به عنوان یکی از تاریخی ترین شهرهای ایران می شناسیم که بناهای تاریخی و آثار باستانی مختلفی در آن وجود دارند که هر کدام از آن ها مربوط به دوره های مختلفی از تاریخ می باشند و بازگوی بسیاری از حقایق دوران گذشته برای نسل های بعد از خود می باشند. اگر جزء افرادی باشید که به بازدید از جاذبه های تاریخی علاقه مند هستید، شهر اصفهان از بهترین مقاصد گردشگری در ایران برای شما به شمار خواهد آمد. چرا که هر گوشه از آن آثار تاریخی مهمی را در خود جای داده و هر کدام از آن ها دوره های مهمی از تاریخ ایران را برای شما باز گو خواهند کرد.
پل خواجو از تاریخی ترین پل های ایران است که در شرق سی و سه پل اصفهان قرار داشته و به عنوان یکی از زیباترین پل های تاریخی ایران و حتی جهان شناخته می شود که از دوران صفویه تا به امروز باقی مانده است. پل تاریخی خواجو که با نام های پل شاه و پل بابا رکن الدین نیز شناخته می شود و در سال 1060 هجری قمری و درست در زمان شاه عباس دوم، بر روی رودخانه پر آب زاینده رود ساخته شده است. با توجه به آن که بیش از 350 سال از زمان ساخت آن می گذرد، اما همچنان از زیباترین پل های تاریخی جهان است که در شهر اصفهان قرار دارد و هر ساله میلیون گردشگر داخلی و خارجی به بازدید از آن اقدام می کنند. در ادامه با تاریخچه این پل زیبا و تماشایی بیشتر آشنا می شویم.
همانطور که در بخش پیشین ذکر شد، پل تاریخی خواجو از بناهای تاریخی به جا مانده از دوران صفوی می باشد که دستور ساخت آن را شاه عباس دوم صفوی در دوران حکومت صفویان در سال 1060 هجری قمری صادر نمود تا بر روی باقی مانده هایی از پل حسن بیک که از دوران حکومت تیموریان به جا مانده بود، بسازند. دلیل ساخت این پل تاریخی به این موضوع باز می گردد که شاه عباس دوم صفوی برای آن که مسیری میان محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز ایجاد نماید. هنگامی که این پل در حال ساخت بود، تصمیم گرفتند از این پل تاریخی علاوه بر کاربری پل، کاربری دیگری نیز داشته باشد و از آن به عنوان سد استفاده نمایند. شاه عباس دوم محلی در قسمت میانی این پل را به نام شاه نشین معرفی کرد و از آن به عنوان محلی برای اقامت کوتاه خود به همراه خانواده استفاده نماید. این بخش از پل خواجو همچنان باقی مانده و تزئیناتی همچون نقاشی های زیبا برای آن قرار داده شده اند.
در ابتدای زمانی که این پل ساخته شد، مردم تنها کاربری که از آن بهره می بردند، برای رفت و آمد بود و در طول مدت زمان کاربری های دیگری همچون تفریح و خوش گذرانی پادشاه و همراهیانش و تماشای مسابقات قایقرانی به آن اضافه گردید. بر اساس کتیبه ای که بر روی این پل و در بخش جنوبی آن قرار گرفته است می توانیم دریابیم که پل تاریخی خواجوی اصفهان در سال 1290 هجری قمری و در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار بازسازی و مرمت گردیده است. از آنجایی که پل خواجو توسط کاشی کاری ها و نقاشی های متعددی مزین شده، از زیباترین و مشهورترین پل هایی بوده که بر روی رودخانه زاینده روز ساخته شده است. پل خواجوی اصفهان از زیباترین آثار تاریخی ایران است که در تاریخ 15 دی ماه سال 1310 هجری شمسی با شماره ثبت 111 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
پل خواجو که در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود قرار گرفته است، در زمان های گذشته با نام حسن آباد، بابا رکن الدین، پل شاهی، شیراز و گبرها شناخته می شد. از آنجایی که بقعه بابا رکن الدین در تخت فولاد قرار داشت، این پل تاریخی را با نام پل بابا رکن الدین می نامیدند. دلیل نامگذاری این پل به نام پل شیراز به دلیل آن است که در فاصله نزدیکی از جاده اصفهان – شیراز قرار داشت و نام پل شیراز برای آن انتخاب گردید. گبرها این پل را برای مسیر تردد خود انتخاب کرده بودند و از روی آن عبور می کردند و در برهه ای از تاریخ نام پل را پل گبرها گذاشتند. در زمان های گذشته، محله ای که پل تاریخی خواجو در آن قرار داشت، با نام حسن آباد شناخته می شد و همین باعث شد این پل را پل حسن آباد بنامند. در نهایت به دلیل آن که این پل تاریخی و زیبا در مجاورت محله خواجو قرار داشته و همین موضوع سبب گردید نام پل خواجو را برای آن انتخاب کنند و تا به امروز با همین نام شناخته می شود.
پیش تر دانستیم که پل خواجو از زیباترین پل های تاریخی ایران است که در شهر اصفهان جای گرفته و برای ساخت آن از سبک معماری بی نظیری بهره برده اند و به عنوان یک شاهکار معماری دوران صفویه شناخته می شود. این پل تاریخی نه تنها برای تردد از آن استفاده می شد، بلکه به عنوان محلی برای استراحت و خوش گذارنی هم بوده است. برای ساخت پل تاریخی خواجو از مصالح ساختمانی همچون سنگ، آجر و ساروج استفاده شده و تا به امروز توانسته شکوه و استحکام خود را حفظ نماید و امروزه نیز گردشگران زیادی به بازدید از آن اقدام می کنند. این پل تاریخی دارای طول 133 متر، عرض 12 متر و 7.5 متر محل عبور می باشد. در ساخت پل خواجو سعی شده آن را در تعامل کامل با طبیعت زمین طراحی کنند و در این باره می توان به پی پل اشاره نمود که همانند یک سد زیرزمینی در مقابل دریاچه مخزن آب زیرزمینی اصفهان نقش خود را ایفا می کند.
تعداد 11 پله در یک سوی این پل در مجاور رودخانه زاینده رود در نظر گرفته شده و فضایی بسیار زیبا و دلنشین را فراهم آورده تا گردشگران بتوانند با نشستن بر روی آن ها از فضای زیبای اطراف خود لذت ببرند. همچنین 24 دهانه برای پل تاریخی خواجو اصفهان ساخته شده و برای زیبایی و شکوه آن دو مجسمه شیر سنگی در ضلع شرقی پل قرار داده شده است. اگر خوب به این شیر های سنگی نگاهی بیاندازید، متوجه خواهید شد که ورزش های باستانی بر روی بدنه آن ها حک شده اند. از دیگر ویژگی های این پل تاریخی می توان به این مورد اشاره نمود که سبب گردیده که سفر آب زیرزمینی اصفهان رودخانه در بالا دست افزایش یابد. در زمان ابتدا که این پل در حال ساخت بود، در زیر پایه آن شمع قرار گرفته و در پی آن پهنه ای غیر قابل نفوذ پدید آمده است. دهانه و کانال های عبوری مختلفی در این پل ساخته شده و انرژی که در قسمت پایین پل به وجود می آید و در نتیجه آن حوضچه ای بسیار زیبا پدید می آید.
از آنجایی که امواج های ریز و متقاطعی در این آب وجود دارند و سبب می گردند حباب هایی داخل آب تشکیل شوند و همچنین میزان اکسیژن آب افزایش یابد، می تواند بهترین محیط برای پرورش ماهی به شمار آید. همانگونه که می دانیم این پل در زمان صفوی و به دست مهندسان آن دوره ساخته شده بود و به دلیل ایجاد تأسیسات تأخیر انداز و بندها توانسته بودند مشکل آب این شهر را بر طرف سازند. پایه های این پل به صورت نوک تیز طراحی و ساخته شده اند که همین سبب گردیده همانند آب شکن عمل نماید و فشاری که آب رودخانه به پل وارد می سازد را بسیار کاهش دهد. همچنین پایه های پل به صورت پله ای بوده و زمانی که سیلاب صورت می گیرد، آب از روی پایه های آن جریان یافته و زمانی که با پله ها برخورد می کنند، از انرژی تخریب کننده آن ها کاسته می شود. دریاچه ای در قسمت پشت سد پدید می آمد که محل مناسبی را برای قایقرانی به وجود آورده بود.
این سد به قدری نقش مهمی در شهر اصفهان داشته که بر اساس نظر کارشناسان دریافته ایم که اگر این سد وجود نداشت، شهر اصفهان چندین بار در اثر سیلاب از بین می رفت. از دیگر تدابیری که مهندسان عصر صفوی برای ساخت این پل اندیشیده بودند، می توان به فضای سبز اطراف و حاشیه رودخانه زاینده رود اشاره کرد که نقش به سزایی در بالا رفتن رطوبت هوای اصفهان دارد. با ساخت این پل نه تنها به زیبایی شهر کمک کرده اند، بلکه در سه بخش دیگر محیط زیست همچون زیر سطح زمین، سطح زمین و جو نقش داشته است. یکی از بزرگترین و معروف ترین ایران شناسان آمریکایی تبار درباره ارزش و اعتبار این اثر تاریخی این گونه بیان می دارد که: در ساخت پل خواجو به عقیده خارجیانی که از این پل دیدن کرده اند، ضرب آهنگی از شرافت، عزت، شادترین ابزار و قوام و شاخصه هایی از سرگرمی و تفریح وجود دارد.
طاق های آهنگ و گنبدهای عرقچین در قسمت گذرگاه این پل تاریخی قرار داده اند و جزء طاق های کهن ایرانی شناخته می شوند و به دلیل وجود آن هاریال باربری و پایداری پل افزایش میابد. اگر بخواهیم از طراحی پل تاریخی خواجو صحبت کنیم، ابتدا بهتر است با موضوع تقارن این بحث را آغاز نماییم. قانون تقارن انعکاسی و تناسب به بهترین شکل در طراحی و ساخت این پل رعایت شده است. هنگامی که در حال تماشای این پل هستید، متوجه خواهید شد که تمام جزئیات به بهترین شکل و به صورت منظم تکرار شده اند و همین سبب گردیده منظره ای بسیار چشمنواز را پدید آورد. یک کتیبه بر روی این پل قرار دارد که می توانیم بر اساس نوشته های روی آن دریابیم که در سال 1290 هجری قمری، ناصرالدین شاه قاجار دستور مرمت این پل را داده بود.
هر کدام از بناهای و آثار تاریخی به جا مانده از زمان های گذشته که امروزه به جاذبه های دیدنی تبدیل شده اند و گردشگران به بازدید از آن ها اقدام می کنند، نکته هایی را برای ما دارند که می توانیم با کمی تحقیق و کاوش به آن نکته ها دست یابیم. پل خواجو اصفهان که از مناطق دیدنی اصفهان محسوب می شود نیز از آن دسته آثار تاریخی و بناهای باستانی به جا مانده از دوران صفویه می باشد که نکته هایی در رابطه با خود می تواند برای ما داشته باشد. اولین موضوعی که توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرده، وجود نقش و نگارهایی است که بر روی دهنه های پل دیده می شوند و هر کدام از آن ها خلق اثری زیبا از هنرمندان اصفهانی می باشد که پس از سالیان متمادی هنوز هم بر روی این پل باقی مانده اند و جزء زیبایی های این پل تاریخی محسوب می شوند.
نکته دومی که می خواهیم در اینجا با آن آشنا شویم این است که در زمان های گذشته تنها آقایان می توانستند از پل تاریخی خواجو استفاده نمایند و هیچ کدام از زنان اجازه استفاده برای تردد از این پل را نداشتند و به همین دلیل پل خواجو اصفهان را پل مردانه می شناختند. پل تاریخی خواجو علاوه بر آن که یک پل برای رفت و آمد باشد، ساختمانی در قسمت میانی آن بنا گردیده بود که به عنوان محل اقامت موقت شاهان به همراه خانواده بوده و از آن با نام محل شاه نشین یاد می شد. همچنین این ساختمان که در قسمت میانی پل قرار داشت، نقش به سزایی همچون سد و آب بند در شرایط بحرانی را عهده دار بود. اگر بخواهیم بیشتر با بخش شاه نشین این پل آشنا شویم، بهتر است بدانیم که شاه نشین محلی برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بود که شاهان به همراه بزرگان دربار می نشستند و مسابقات را دنبال می کردند.
مهمترین نکته ای که درباره پل خواجو می توانیم عنوان کنیم این است که هنگام وقوع سیل، نقش به سزایی را ایفا می کرد. به صورتی که در زمان سیل می توانست آب را به سمت کانال ها منتقل کرده و به پخش شدن آن ها کمک کند. بدین شکل سبب می شد خسارتی به شهر اصفهان وارد نشود. در مقابل نیز می توانست به پر شدن آب های زیرزمینی هم کمک کند. نقش کانال ها به قدری مهم و حیاتی می باشند که اگر وجود نداشتند، شهر اصفهان بر اثر سیلاب از بین می رفت و خبری از این شهر نبود.
پل خواجو به عنوان یک اثر هنری و تاریخی ارزشمند در میان شهر اصفهان شناخته می شود و به دلیل بهره مندی از سبک معماری و طراحی بی نظیر و فوق حرفه ای، از زیباترین پل های ایران و حتی جهان به شمار می رود. از اصلی ترین ویژگی های این پل تاریخی می توان به تقارن تمام بخش های آن با یکدیگر اشاره نمود. از آنجایی که پل تاریخی خوجوی اصفهان تنها برای رفت و آمد نبوده و کاربری های دیگری داشته، از بخش های مختلفی تشکیل شده و در ادامه این بخش می خواهیم به آشنایی با تمام بخش های پل خواجو اصفهان بپردازیم.
از زیباترین بخش های معماری و طراحی این پل کهن می توان به شیرهای سنگی اشاره نمود که در دو سوی پل قرار گرفته اند و منظره ای متفاوت و با شکوهی را پدید آورده اند. این شیرهای سنگی تنها برای زیبایی بیشتر این مکان تاریخی در این محل قرار داده نشده اند، بلکه به عنوان نمادی مهم از سپاهیان بختیاری می باشند توانسته اند با شجاعت و دلیری محافظ شهر اصفهان و رودخانه زاینده رود باشند. اگر به روی بدنه شیرهای سنگی پل خواجو دقت کنید، حروفی را خواهید دید که بر اساس اسناد و مدارک دریافته ایم ابتدای نام حجاران بوده اند. علاوه بر حروف، نقاشی هایی بر روی بدنه آن ها حکاکی شده اند که نماد ورزش های باستانی می باشند و بر زیبایی شیرهای سنگی تأثیر به سزایی داشته اند. از مهمترین ویژگی های شیرهای سنگی این پل می توان به چشمان آن ها اشاره کرد. چرا که اگر در هر سمتی از این شیرها قرار داشته باشید، چشم های آن ها به گونه ای هستند که گویا در حال تماشای شما می باشند. اما لازم به ذکر است که چشمان یکی از شیرهای سنگی به صورت کامل از بین رفته اند.
بعد از تماشای شیرهای سنگی در دو طرف پل، نوبت به قبله نمای پل خواجو می رسد که در کنار یکی از این شیرها و در بخش شمالی پل بر روی یک تخته سنگ قرار دارد و به آفتاب شباهت دارد. برخی بر این اعتقادند که وجود این قبله نما برای پی بردن به زمان دقیق شبانه روز بوده؛ اما این احتمال کاملا رد شده است. جالب است بدانید شاهان صفوی ارزش و اهمیت ویژه ای برای دین اسلام قائل بودند و به همین دلیل هر کدام از نمادهای این دین را در بناهایی که در آن دوره ساخته می شدند را به کار می بردند.
اگر در حال قدم زدن و پیاده روی در دهانه های زیر پل خواجو باشید، تخته سنگ هایی را مشاهده خواهید کرد که دارای ابعاد و اندازه های مختلفی هستند و هر کدام از آن ها نمادهای مخصوصی را به نمایش گذاشته اند. در واقع هر یک از این نمادها امضای افراد هنرمندی است که تخته سنگ های این پل را نصب کرده اند. دلیل این نمادها بر روی تخته سنگ ها این بوده هنگامی که می خواستند تخته سنگ ها را در جای خود جاگذاری نمایند، جایگاه اصلی آن ها را به درستی تشخصی دهند. در مقابل نیز برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که این تخته سنگ ها از سنگ هایی است که در ساخت کاخ های ساسانی مورد استفاده قرار کمی گرفتند و باقی مانده ای از آن ها می باشند. به دلیل آن که علائم و نمادهایی که بر روی سنگ ها وجود دارند از حروف الفبای یونانی می باشند، دریافته اند که برخی از سنگ تراشان آن ها یونانی بوده اند. همچنین یادگاری جالبی از آن ها به جا مانده است. این تخته سنگ ها بر روی دیواره های داخلی دهانه های پل قرار دارند.
از دیگر بخش های پل زیبای خواجو می توان به شمع های طاق های آن اشاره نمود که اگر در بخش بیرونی پل به صورتی بایستید که زاویه ای 30 درجه از طرف شرق برایتان به وجود آید و به داخل دهانه های پل نگاه بیاندازید، تصویری جالب از شمع را خواهید دید که بر اثر نو بر داخل دهانه ها پدید می آیند. هنگامی که در حال تماشای این شمع ها هستید، گویا تصویری از شمع های واقعی برا روی دهنه های این بنا منعکس می شوند. از بهترین زمان هایی که می توانید این شمع ها را در دهانه های پل مشاهده کنید، زمان غروب آفتاب می باشد. وجود چنین آثار هنری در زمانی که هیچگونه علمی به صورت کامپیوتری و دیجیتال وجود نداشته، بسیار ارزشمند و پر افتخار شمرده می شوند.
اگر خوب و با دقت به این بنا نگاه کنید و به سبک های معماری و طراحی آن اهمیت دهید، سقف های طاق چشمه ای آن را خواهید دید که طراحی آن ها به گونه ای است که لبه هایی از کناره های اضلاع آن به طرف مقابل وجود دارند. اگر بخواهیم دقیق تر بدانیم، می توان این گونه بیان کرد که سقف های منحنی شکل و یا طاق چشمه ای را می توان در بناهای دیگری همچون خانه های قدیمی این شهر مشاهده کرد. سقف های دهانه ها بدین شکل هستند که اگر داخل دهانه ها قرار بگیرید و نگاهی به سقف بیاندازید، خواهید دید که سقف بالای سرتان به شکل نیم قوس نیم لوزی بوده و لبه هایی از کناره آن به شکل مقابل به یکدیگر طراحی شده اند.
وجود این لبه ها باعث شده اند که اگر دو نفر دو ضلع این بنا و در مقابل یکدیگر قرار گیرند و داخل لبه های پل حتی به صورت آرام با یکدیگر صحبت کنند، این امکان وجود دارد که صدای یکدیگر به صورت واضح به گوش آن ها برسد. این پل بهترین محل برای خواننده ها و نوازنده های خیابانی به شمار می رود که در بسیاری از شب های تابستان و زمان هایی که گردشگران زیادی به بازدید از این پل اقدام می کنند، در این پل شروع به نوازندگی و خوانندگی کرده و صدای آن ها به خوبی به گوش رهگذران می رسد.
اگر از نمای بالا بخواهیم به این پل تاریخی نگاهی کنیم، نمایی از عقاب تیز چنگالی را مشاهده خواهیم کرد که گویا بر روی رودخانه زاینده رود به پرواز درآمده است. ساختمان شاه نشین این پل به عنوان سر عقاب و کنگره های طبقات مختلف پل هم به عنوان پرهای عقاب تلقی می شوند. تصاویری هم از بالای این بنای تاریخی وجود دارند که با تماشای آن ها می تواند به خوبی تشخصی دهید که این بنا از بالا شباهت به یک عقاب تیز چنگال دارد.
اگر شب هنگام و زمانی که نورپردازی بسیار زیبایی در این جاذبه تاریخی وجود دارد شروع به قدم زدن کنید و به خوبی به اطراف خود نگاه بیاندازید، می توانید نمای بسیار زیبایی از گنبد حرم امام رضا را در دهنه های پایینی پل مشاهده کنید.
طرح و نقش و نگارهایی در هر کدام از دهانه های پل وجود دارند و هیچکدام از آن ها هیچ شباهتی به یکدیگر نداشته و همگی با هم فرق دارند. این تفاوت و در عین حال زیبایی های آن ها نشان از ذهن خلاق طراحان و نقاشان عصر صفوی دارد.
یکی دیگر از مهمترین ویژگی هایی که برای ساخت این پل به کار رفته، ملاتی می باشد که با آن بنای پل تاریخی خواجو را ساخته اند. ملات این اثر تاریخی و زیبا به گونه ای است که هر چه میزان آب بیشتری به آن برسد، مقاومت آن افزایش میابد و این موضوع به هماهنگی کامل آن با زمین می باشد.
در سال 1388 مرمت هایی در این بنا صورت پذیرفتند که در پی آن سنگ قبرهای مختلفی با حکاکی های عجیب و قبر کشف شدند. این سنگ قبرها از بخش دهانه پل قابل مشاهده هستند و اگر در حال قدم زدن در طبقه پایین پل باشید، برخی از بقایای آن ها را می توانید مشاهده نمایید. موزه سنگ تخت فولاد، تعدادی از این سنگ قبرها به نمایش گذاشته شده اند. شاید وجود این سنگ قبرها در محدوده این پل کمی عجیب به نظر برسد و سوال هایی را در اذهان عمومی ایجاد نماید که چرا سنگ قبرهایی در این مکان وجود دارند؟ کارشناسان میراث فرهنگی ایران در رابطه با این سنگ قبرها می گوید که سالیان گذشته این محدوده سنگ فرش شده بود و در برهه ای از زمان، میزان آب رودخانه زیاد شد و سیلاب به وجود آورد که بر اثر آن، سنگ فرش ها از جای خود کنده شدند و افراد عادی به سراغ قبرستان تخت فولاد رفته و سنگ قبرهایی را از آن جا می آوردند و بر جای خالی سنگ فرش های حذف شده قرار می دادند و اکنون می دانیم که هیچ انسان مرده ای در زیر این سنگ قبرها وجود ندارند.
پل خواجو اصفهان و سی و سه پل از مهمترین پل های تاریخی شهر اصفهان هستند که به لحاظ برخی ویژگی ها با یکدیگر شباهت ها و تفاوت هایی دارند. پل خواجوی اصفهان در مسافتی حدود 1800 متر با فاصله از سی و سه پل و در شرق آن ساخته شده است. در این بخش می خواهیم به تفاوت های این دو پل تاریخی با یکدیگر بپردازیم.
از جمله مهمترین تفاوت های پل خواجو اصفهان و سی و سه پل این است که پل زیبای خواجو دارای ویژگی سد بوده و در پشت آن نیز دریاچه ای پدید آمده که بهترین محل برای قایق سواری به شمار می رفت. اما در فصل های گرم سال و به خصوص تابستان که با کم آبی مواجه می شدند، از آب دریاچه برای آبیاری زمین های کشاورزی استفاده می کردند. از دیگر تفاوت های این دو پل تاریخی با یکدیگر می توان به تزئینات آن ها اشاره کرد که پل تاریخی خواجو نسبت به سی و سه پل دارای تزئینات بیشتری بوده است. وجود ساختمان شاه نشین در میان این پل از دیگر ویژگی های منحصر به فرد خواجو می باشد که شاه عباس صفوی و خانواده از آن برای اقامت موقت خود استفاده می کردند و در سی و سه پل اصفهان خبری از هیچ بنایی نیست.
تعداد دهانه های پل های خواجو و سی و سه پل نیز با یکدیگر متفاوت بوده و از دیگر وجه تمایزات آن ها محسوب می شود. بدین شکل که پل خواجو دارای 24 دهانه بوده و سی و سه پل نیز بر اساس نامی که برای آن انتخاب گردیده، دارای 33 دهانه می باشد.
شهر اصفهان جاذبه های دیدنی و گردشگری متعدد و متنوعی در خود جای داده که هر کدام از آن ها دارای جذابیت های مخصوص به خود بوده و گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کنند. پل خواجو نیز از آن دسته جاذبه های تاریخی اصفهان است که در هر ساعتی از شبانه روز، گردشگران زیادی به بازدید از آن اقدام می کنند. یکی از بهترین زمان هایی که می توانید به سراغ این پل تاریخی و زیبا بروید، شب هنگام می باشد. چرا که نورپردازی بسیار زیبایی در پل وجود دارد که فضای دل انگیزی را پدید آوده اند و قدم زدن و پیاده روی بر روی پل و اطراف آن، لذت دو چندانی خواهد داشت.
همچنین می توانید بر روی پل بایستید و به مناظر اطراف خود نگاه کنید و لذت ببرید. دالان های این پل بهترین محل را برای نشستن فراهم آورده اند تا گردشگران بتوانند با نشستن بر روی آن ها، از فضای اطراف خود لذت ببرند و به استراحت بپردازند. از دیگر تفریحاتی که بسیاری از گردشگران به آن علاقه مند هستند، عکاسی بر روی این پل می باشد. پل خواجوی اصفهان از بهترین لوکشین های عکاسی به شمار می رود و می توانید تصاویر به یاد ماندنی و زیبایی را در آن خلق کنید.
پل تاریخی خواجو از آن دسته جاذبه های تاریخی شهر اصفهان می باشد که برای بازدید از آن ساعت کاری مشخصی وجود نداشته و گردشگران می توانند در هر ساعتی از شبانه روز که بخواهند به سراغ آن بروند و به بازدید از آن اقدام نمایند. همچنین برای بازدید از پل خواجو نیازی به پرداخت پول و تهیه بلیط نبوده و گردشگران می توانند به صورت رایگان از این پل زیبا دیدن کنند.
شهر اصفهان از آن دسته شهرهای گردشگری ایران است که در فصل های بهار و پاییز در بهترین حالت ممکن خود قرار دارد و می توانید در این دو فصل به سراغ آن بروید و در بسیاری از جاذبه های گردشگری آن به گردش و تفریح بپردازید. پل تاریخی خواجوی اصفهان نیز از آن دسته جاذبه های گردشگری اصفهان است که بهترین زمان بازدید از آن فصل های بهار و پاییز می باشد. چرا که در این دو فصل، خبری از سرمای شدید و یا گرمای سوزان نبوده و می توانید از زیبایی های آن در بهترین فصل ها لذت ببرید.
پل خواجو در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود قرار گرفته که با سی و سه پل حدود 1800 متر فاصله دارد و در انتهای جنوبی چهارباغ خواجو و در انتهای شرقی خیابان کمال الدین اسماعیلی اصفهانی واقع شده است.
پل خواجو اصفهان دارای طول 133 متر، عرض 12 متر و 7.5 متر می باشد.
پل خواجو اصفهان در سال 1060 هجری قمری به دستور شاه عباس دوم صفوی ساخته شد.
پل خواجو دارای 24 دهانه می باشد.
[html_block id=”66472″]
اصفهان، انتهای خیابان کمال اسماعیل اصفهانی، امتداد خیابان خواجو، پل خواجو
رایگان
ساعات بازدید از این جاذبه
شنبه
24 ساعتهیکشنبه
24 ساعتهدوشنبه
24 ساعتهسهشنبه
24 ساعتهچهارشنبه
24 ساعتهپنجشنبه
24 ساعتهجمعه
24 ساعته