دژ گل خندان

شهرستان زیبا و کلانشهر و پایتخت کشورمان تهران، یکی از شهرهای زیبا و خوش آب و هوا در کشور عزیزمان ایران می باشد که دارای جاذبه های بسیار زیبا و بکر و طبیعی و همچنین جاذبه های تاریخی بسیاری می باشد.

یکی از جاذبه های گردشگری کشوری با قدمت تاریخی ایران، بی تردید بنا های تاریخی به جا مانده از هزاران سال پیش است. از سازه های کهن که در نقاط مختلف کشور ما از دوران قدیم به یادگار به جای مانده، قلعه هایی همچون دژ گل خندان در منطقه دماوند هستند. قلعه های باستانی، در همه دوران های تاریخی و پیشا تاریخی، جایگاه بسیار مهمی در استراتژی های محافظتی شهرها داشته اند.

آنها کارکردی دفاعی در برابر دشمنان داشته و دورنمایی از همه تحرکات اطراف شهرها، به نگهبانان و دیده بانان خود می دادند. از این جهت این قلعه ها را در بلندی های صخره ای، شیبدار و دور از دسترس، بنا می کردند.

تهران به عنوان یکی از استان های گردشگر پذیر و بسیار بزرگ که دارای مناطق دیدنی متفاوتی می باشد، شناخته می شود و همین امر باعث شده تا توریست های زیادی را به خود جذب نماید. از جمله شهر های توریستی این کلانشهر می توان به شهر دماوند اشاره کرد که در درون خود دارای بخش های تفریحی و تاریخی زیادی بوده و از قدمت بسیار زیادی نیز برخوردار است. در این مقاله به سراغ یکی از مناطق دیدنی تهران می رویم پس اگر قصد دارید اطلاعات کامل و جامع درباره ی دژ گل خندان، دماوند داشته باشید با ما در ادامه ی این مقاله همراه باشید.

معرفی دژ گل خندان

قدمت دژ گل خندان به دوره قدیمی و دیرینه ی ساسانیان بر می گردد. این دژ در شهرستان پردیس، روستای گل خندان واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۷۹ هجری شمسی، با شمارهٔ ثبت ۲۸۸۸ به ‌عنوان یکی از آثار ملی ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. مصالح به ‌کار رفته در بنای این دژ از جنس گچ، ساروج و سنگ می باشد.

یکی از مهم ترین و زیباترین جاذبه های گردشگری تاریخی ایران را باید قلعه هایی همچون دژ گل خندان دانست که در سراسر ایران و در میان کوه ها، دره ها و شهرها پراکنده شده اند. این قلعه ها در طی تاریخ نقش و جایگاه بسیار پراهمیتی به عنوان دیوارهای دفاعی شهرها و حکومت ها داشتند.

این دژها اغلب در بلندی های غیر قابل دسترس و صخره ها ساخته می شدند تا بتوان از درون آنها، به کمک عامل طبیعی ارتفاع بر دشمن تسلط داشت و از شهر و سرزمین دفاع کرد. قلعه های و دژهایی چون فلک الافلاک، الموت، شوش، رودخان، قلعه بابک و قلعه دختر از آن جمله اند.

آشنایی با قلعه گل خندان

دژ گل خندان یا هفت دختر یک قلعه تاریخی مربوط به دوره ساسانیان بوده که بعد ها در دوران پس از اسلام در قرن 14 هجری رونق گرفته و بازسازی شده این دژ در نزدیکی شهرستان پردیس دماوند و روستای گل خندان قرار گرفته است. امروزه تنها دیواره های این قلعه به بلندای 20 متر باقی مانده و ساختمان داخلی آن تخریب شده است.

کل فضای این دژ 2100 متر مربع بوده. این قلعه بر فراز تپه ای بلند که به محل برخورد دو رودخانه بومهن و رودهن اشرف دارد، واقع شده. این قلعه را در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسانده اند. مصالح استفاده شده در ساخت این دژ تاریخی از جنس گچ، سنگ و ساروج می باشد. حصار بزرگ این قلعه که از قلوه سنگ های درشت ساخته شده، این قلعه را به فرمی مستطیل شکل در برگرفته. برای مقاوم تر کردن قلعه در چهار طرف آن، چهار برج توپر، ایجاد شده و درون قلعه هم آب انبارها، تالارها و اتاق های بسیاری قرار دارد.

در داخل این قلعه سفالینه های بسیاری مربوط به دوره ساسانی و دوره های پس از اسلام به دست آمده و این نشان می دهد که این قلعه در قرن های متمادی مورد استفاده بوده. قدمت برخی از این سفالینه ها به دوره ساسانی و برخی دیگر به قرن دهم هجری می رسد.

روستا دژ گل خندان

گل خندان جدید در ۵۰۰ متری شمال گل خندان قدیم و در میان آن دره رودخانه رودهن با ژرفایی نزدیک به ۴۰ متر واقع شده است. پیوند بین روستا از طریق پلی سنگی برقرار می شود. از نظر موقعیت نیز فاصله گل خندان جدید با راه بومهن به رودهن نسبت به گل خندان قدیم کمتر است.

پیش از آنکه این دو روستا از یکدیگر جدا شوند، یک گل خندان واحد با دو محله بالا و پایین بوده است. محله پایین گل خندان قدیم، محله بالا گل خندان جدید. از نظر موقعیت نسبی، از شمال به شهر بومهن، از جنوب به کرد نبرد، از غرب به روستای طاهر آباد و از شرق به اراضی بخش رودهن محدود است. در گذشته آب آشامیدنی از طریق چشمه تامین می شد ولی بعد ها با حفر دو حلقه چاه نیمه ژرف، آب را به خانه می رساندند.

منبع تامین آب کشاورزی نیز رودخانه ای است که از روستا گذر می کند. سرچشمه های آب روستا پاسخگوی ساکنان نیست به همین علت مالکان چاه هایی را درون باغ های خود کنده و از آن بهره برداری می کنند. هسته نخستین روستای گل خندان در کنار مسجد قدیمی، امامزاده و محدوده دژ گل خندان می باشد.

جمعیت روستا گل خندان از سرشماری ۱۳۴۵ تا ۱۳۹۰ افت و خیز کمی داشته است و همواره بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر در بسامد بوده است. در بررسی گل خندان ها روشن می شود که به جز سرشماری ۱۳۶۵ که در آن جمعیت گل خندان قدیم اندکی بالا تر بوده است در دیگر سر شماری ها همواره جمعیت گل خندان جدید بیشتر بوده است.

تاریخچه دژ گل خندان

دژ گل خندان یک بار در سال 1353 هجری شمسی توسط کارشناسان میراث فرهنگی تعیین حریم شده و در آن کاوش هایی درباره تاریخچه و اشیاء به دست آمده از بنای قلعه صورت گرفت. اما برای سامان دهی و مرمت این بنا و یافتن دقیق تر پیشینه آن دیگر اقدامی صورت نگرفت.

اما در سال 1385 هجری شمسی کارشناسان میراث فرهنگی با اختصاص بودجه ای، مجدداً کار کاوش این قلعه و مرمت و شناسایی آن را شروع نمودند. در طی این کاوش ها شواهدی مبنی بر سکونت در این قلعه از سده دوم هجری تا اوایل دوره صفوی پدیدار شد. همان طور که در ابتدای متن گفته شد، ساخت دژ گل خندان با توجه به ویژگی هایش منسوب به دوره ساسانی می شود.

در کاوش ها در درون این قلعه، سندی قدیمی از دژ به دست آمده که در واقع سکه ای از جنس نقره می باشد. این سکه از نگاه مورخان به سده دوم قمری یا هشتم میلادی می تواند مربوط باشد. بر روی این سکه تاریخ 197 هجری حک شده که به نظر می رسد این سکه ساخته شده در قرن دوم هجری و هم دوره با خلافت هارون الرشید عباسی بوده و اصفهان جایی بوده که این سکه در آن ضرب شده. هیچ مستند معتبری درباره اتفاقاتی که برای ساکنان این قلعه در طی تاریخ پیش از قرن نهم قمری، پیش آمده، وجود ندارد.

کهن ترین منبع درباره دژ گل خندان، کتابی درباره تاریخ گیلان و دیلمستان می باشد که تاریخ نویسی به نام ظهیرالدین مرعشی در قرن 9 قمری یا 15 میلادی به آن اشاره کرد. او در کتابی در ارتباط با تاریخچه گیلان و دیلمستان، درباره لشگر کشی ها به این قلعه در طی دو صفحه از کتاب نوشته است. بر طبق این روایت، ملک کاووس از فرمانروایان محلی تیموریان، بر حکومت مرکزی طغیان نمود و به این دژ پناه آورده بوده.

بر طبق روایت این کتاب، این دژ در اواخر دوره هایی که در آن قلعه نشینی و قلعه گیری رواج داشته، از قلعه های نظامی ای بوده که اتفاقات وحشتناکی را پشت سر نهاده است. در طی این اتفاق شاه اسماعیل صفوی که در پی تسلط بر همه ایران و ایجاد حکومت صفوی بوده، فردی به نام حسین کیامی چلاوی و نیرو هایش را در دژ گل خندان محاصره نموده سپس آنجا را فتح نموده و همه افراد درون قلعه را می کشد.

این اتفاق و کشتار در کتاب تاریخ حبیب السیر نیز آمده. از لحاظ تاریخی و موقعیت استراتژیک، دژ گل خندان، اهمیت چندانی ندارد. اما نقش این دژ در پر کردن قطعات پازل مربوط به پیشینه مناطق مانند ری، دماوند و تهران بسیار مهم می شود. با این حال متاسفانه در سال های گذشته تعرض های زیادی به آن وارد شده و بیم می رود که طی دهه های آتی به تمامی تخریب شود. امر روشن درباره دژ گل خندان، آن بوده این دژ کاربرد نظامی داشته. این موضوع توسط موقعیت جغرافیایی آن که به وسیله رودخانه های بومهن و رودهن محاصره شده، تایید می گردد.

همچنین بلندای 1605 متری آن از سطح آب های آزاد و واقع شدن آن بر روی تپه های مرتفع و شیبدار آن را بدل به یک قلعه امن برای پناه گرفتن و دفاع می کرده. این دژ بر بلندای یک قله منفرد واقع شده که از سمت زمین های شمال 20 متر و از کف رودخانه بومهن که در جنوب آن جریات شرقی غربی دارد، 50 متر بلندتر است. این موقعیت جغرافیایی نشان می دهد که این قلعه در عین حال یک دژ استراتژیک و غیر قابل دسترس نبوده.

معماری دژ گل خندان

سطح دژ گل خندان که گسترش شمال شرق به جنوب غربی دارد، اندازه ای در ابعاد 45 در 25 داشته و استحکامات شمال و شمال غربی این قلعه متشکل از صخره های طبیعی منطقه است. جنس این صخره ها از لایه های رسوبی ترکیبی چون قلوه سنگ، شن و ماسه یعنی از جنس کنگلومرا تشکیل شده که مقاومت و سختی آن خیلی نیست. دژ گل خندان در بخش های جنوب غربی و جنوب با ساخت دیواری از سنگ لاشه و قلوه سنگ و ملاط گچ سنتی، مقاوم و مستحکم و غیر قابل نفوذ گردیده.

بخش شرقی و شمال شرقی این دژ امروزه از بین رفته و آثاری از آن باقی نیست. قسمت های باقی مانده از این بخش به دلیل ساخت جاده بین روستا های بخش جنوبی منطقه از بین رفته. به نظر می رسد این جاده درست از روی پایه دژ و بخشی از ساختار معماری آن رد شده. از بخش های باقی مانده از این قسمت چنین فهمیده می شود که این بخش نیز مانند قسمت جنوب قلعه استحکامات مقاومی داشته و به احتمال زیاد درِ اصلی قلعه نیز در این قسمت قرار داشته است.

ارتباط ساکنان دژ گل خندان با فضای بیرونی به سه طریق ممکن بوده به این صورت که راه نخست به وسیله جبهه شرقی دژ بوده که به احتمال زیاد در و دروازه داشته و در دوران کنونی نیز برای ورود به دژ از آن استفاده می کنند. راه دوم در قسمت غربی قلعه بوده و به نظر می آید برای خروج های اضطراری بوده.

چرا که این مسیر با شیب های تندی شبیه به چاه در ژرفای رسوبی قلعه ایجاد شده و گذر از آن با کمک نردبان های طنابی انجام می شده و در مواقع عادی بسته می شده. راه سوم که مهم ترین مسیر خروجی قلعه بوده در بخش جنوبی و در فضای داخلی قلعه و به صورت نقبی زیرزمینی ایجاد شده. سقف این راه را به شکل گهواره ای محصور کرده و ادامه آن در فضای بیرونی دژ، به شکل دالان و بر روی یال صخره ای کوه ایجاد شده بوده.

در دو طرف دیواره های این دالان، روزن هایی برای تیر اندازی و دیده بانی ایجاد شده بوده و احتمال بسیار داده می شود که سقف آن پوشیده بوده. بر اساس نظر کارشناسان هدف از ساخت این مسیر، ساختن راهی امن برای رسیدن ساکنان دژ گل خندان به آب رودخانه بوده. چرا که این مسیر درست تا کنار رود خانه امتداد یافته است.

در کنار این دالان نیز یک حوضچه آب در کنار رودخانه رودهن ایجاد شده بوده که این فرض را تقویت می کند. در اطراف ساختمان دژ گل خندان نیز دست کم 5 برج نگهبانی قرار داشته که آثار سه تای آنها در جبهه جنوبی قلعه کاملاً دیده می شود. کارکرد این برج ها علاوه بر آن که امکان تیراندازی و و دفاع قوی تر و دید بهتر را به نگهبانان می داد. به عنوان استحکاماتی در پشت بند دیوار های بلند دژ عمل می کرد.

بخش های باقی مانده از دژ

محوطه دژ گل خندان ۲۱۰۰ متر مربع مساحت دارد و در سال ۱۳۵۳ هجری شمسی، توسط حسن قره ‌خانی مورد بررسی و شناسایی دقیق قرار گرفت. چیزی که به آن اشاره کردیم و البته هنوز هم می‌ توانید آثار آن را در گوشه و کنار دژ ببینید حمله شاه اسماعیل صفوی به این دژ مستحکم بود. در نتیجه این حمله بخش‌ های زیادی از دژ تخریب شدند.

دورتا دور دژ حصار بزرگی از جنس قلوه ‌سنگ ‌های درشت کشیده شده است. در چهار گوشه آن هم چهار برج توپر برای استحکام و کمک به دفاع بهتر از دژ ساخته شده‌ است. مثل سایر دژ ها، مصالح به ‌کاررفته در ساخت این دژ شامل سنگ، ساروج و گچ هستند که در دوره ساسانیان بسیار معمول بوده‌اند. ساختمان کلی قلعه تقریبا از بین رفته است اما هنوز هم دیوار های اطراف دژ که ارتفاع آن‌ها حتی به ۲۰ متر هم می ‌رسد پابرجا هستند.

در گوشه‌ ای از دژ یک تونل با شیب زیاد دیده می ‌شود که سطح دژ را به دره غربی متصل می‌ کند، چون بالا آمدن از دره غربی بدون وجود این تونل ممکن نبوده است. هنوز هم می‌ شود آثار قلعه‌ های دوره ساسانیان و پس از اسلام را در گوشه‌ و کنار دژ گل خندان کشف کرد. در داخل دژ اتاق ‌ها، تالار ها و انبارهایی وجود دارند. در محوطه دژ هم انواعی از سفال‌ های مربوط به دوره ساسانیان وجود دارد که تماشای آن‌ها خالی از لطف نیست.

بخش های مختلف قلعه گل خندان

دژ گل خندان همچون دیگر، قلعه های نظامی ایران، دارای بخش های مختلف با کاربری های متفاوت بوده است. در این بخش از مقاله به معرفی کوتاه و مختصری هر کدام از این قسمت ها خواهیم پرداخت و اطلاعاتی از آن را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

بخش خارجی قلعه

به تاسیسات و بنا های قسمت بیرونی قلعه در آن دوران ربض گفته می شود. این بخش در دورانی که صلح و امنیت برقرار بوده و خطری وجود نداشته استفاده می شد. این بخش در بردارنده اصطبل، انبار علوفه، واحد های مسکونی و انبار هیزم بوده و در اطراف قلعه واقع شده بود. در دژ گل خندان در کاوش های سال های اخیر، در سال 1385 هجری شمسی آثار بسیاری از این بخش های از بین رفته در اطراف دژ یافته شده است.

بخش شارستان یا عامه نشین دژ

این قسمت از دژ گل خندان که ویژه سربازان، افراد عادی، نیرو های خدماتی و تدارکاتی، نگهبان ها و همچنین انبارهای آذوقه و اسلحه و آب انبار بود. این قسمت در بخش میانی و در سطح شیب دار جبهه شرقی قلعه قرار گرفته و در آن آثار چند ده انبار و اتاق و چندین واحد آب انبار قابل رویت است.

بخش ارگ و حاکم نشین

این قسمت از قلعه که در بالا ترین سطح آن و در مرکز بنا شده بوده و استحکامات دفاعی چند برابری داشته، مخصوص سران و فرماندهان بود. اتاق های ساخته شده در این بخش، مقاوم تر و بزرگ تر و از لحاظ معماری ظریف تر بوده اند.

لوازم مورد نیاز برای سفر به دژ گل خندان

سفر به روستای گل خندان و دیدار از دژ معروف این روستا احتیاج به وسیله ضروری خاصی ندارد. البته فراموش نکنید که بالا رفتن از تپه و رسیدن به دژ نیاز به آمادگی جسمانی دارد و باید از کفش مناسب پیاده‌ روی استفاده کنید تا به پاها و زانوهایتان کمترین فشار ممکن وارد شود. برای رسیدن به روستای گل خندان هم بد نیست از نقشه آفلاین یا جی ‌پی‌ اس گوشی تلفن همراهتان کمک بگیرید. تنها چیزی که شما نیاز خواهید داشت لوازمی است که ما در لیست زیر برای شما جمع آوری کردیم تا آنها را فراموش نکنید.

• موبایل
• وجه نقد
• کارت بانکی
• کفش کوهنوردی و یا کفش مناسب پیاده روی
• عینک
• لباس مناسب
• کلاه آفتابی و یا کلاه مناسب فصل
• کوله پشتی
• کرم زد آفتاب
• آب آشامیدنی
• لوازم و وسایل کوهنوردی

نکات ضروری سفر به قلعه گل خندان

نکات ضروری که می بایست در سفر به دژ گل خندان در نظر داشته باشید عبارتند از:

• نکته مهم و حائز اهمیتی که می بایست در این سفر در نظر داشته باشید فصل مناسب برای سفر به این قلعه زیبا می باشد که معمولا در نیمه اول سال یعنی بهار و تابستان می باشد و بهتر است که در این زمان به قلعه سر بزنید.
• نکته بعدی که باید در نظر داشته باشید مسیر دسترسی به قلعه است که نسبتا سخت است و نیاز به پیاده روی و کوهنوردی دارد و لازم به ذکر است که این مسیر از نظر سختی برای سالمندان و خردسالان مناسب نیست و مسیری صعب العبور برای این دسته افراد به حساب می آید.
• همچنین در نظر داشته باشید که در مسیر رسیدن به قلعه در راهتان مسیر خاکی خواهید داشت.
• اگر قصد بازدید از این بنای تاریخی و ارزشمند را دارید باید این نکته را مد نظر داشته باشید که برج و قلعه گل خندان در بالای کوه قرار دارد و بازدید از آن کمی سخت است. پس بهتر است وسایل لازم برای بالا رفتن از کوه را به همراه داشته باشید. پیشنهاد می شود حتما با فردی کاربلد و با تجربه این مسیر را طی کنید تا دچار مشکل نشوید.

پوشش جانوری و گیاهی اطراف قلعه گل خندان

در اطراف دژ گل خندان که در روستای گل خندان شهر دماوند واقع شده است پوشش جانوری نظیر گرگ، شغال، عقاب، گراز و بز کوهی می باشد و همچنین پوشش گیاهی آن تشکیل شده از آویشن، بادام کوهی و زرشک می باشد.

دیدنی های نزدیک به قلعه باستانی گل خندان

طبیعتا همه اهالی پایتخت با منطقه ییلاقی و زیبای دماوند آشنا هستند. با این حال شاید اغلب ما ترجیح می دهیم در سفر به این منطقه، از جاهای مشخصی بازدید کنیم. اما در این منطقه دیدنی های بسیاری هستند که حیف است با آنها اشنا نباشیم و در سفر خود به دماوند بازدید از آنها را از دست بدهیم. پیشنهاد اول ما به شما این است که سری به مقاله بهترین رستوران های دماوند وبسایت ما بزنید تا بتوانید بهترین انتخاب را برای خوراک خود در این سفر داشته باشید.

پیشنهاد بعدی ما بازدید از دشت مشا دماوند است. یکی از دشت های وسیع و دیدنی در شهر دماوند است. فاصله این دشت تا تهران ۷۹ کیلومتر می باشد. در نواحی اطراف این دشت پیست اسکی آبعلی با امکانات تفریحی متعددی وجود دارد که می توانید از آن بازدید نمایید. این دشت در میان آبعلی و دماوند قرار دارد و با وجود زیبایی های خود مورد توجه قرار می گیرد.

دشت مشا یکی از دشت های وسیع و پر جاذبه در روستا های دماوند است. این منطقه از مهم ترین و زیبا ترین جاذبه های طبیعی دماوند برای گردشگران به شمار می آید. این روستا در فاصله ۶ کیلومتری از شمال غربی دماوند و در کنار جاده هراز واقع شده است. روستا مشا دارای جاذبه های دیدنی بی شماری می باشد و این دشت تنها بخشی از زیبایی های به شمار می آید. از جمله دیدنی های روستای مشا می توان به چشمه اعلا و امامزاده دو برادر اشاره نمود که بازدید از این مناطق دیدنی خالی از لطف نیست. از تهران تا دشت مشا مسیری در حدود یک ساعت و بیست دقیقه در پیش دارید.

بهترین زمان بازدید از دژ گل خندان

در فصل تابستان به ویژه در روزهای پایانی هفته که بهترین زمان برای بازدید از این منطقه می باشد، به جمعیت گردشگران که برای بازدید از دژ گل خندان می آیند، افزوده می شود. شاید دیگر نام مهمانان فصلی برای این جمعیت که  بیشتر از تهران می آیند مناسب نباشد زیرا مسافت کم، راه مناسب و دسترسی به وسایل نقلیه گاهی آنها را در ماه های سرد سال نیز به آنجا می کشاند.

دژ گل خندان کجاست و مسیر دسترسی آن

دژ گل خندان از مکان های گردشگری دماوند به شمار می آید که البته به شهر بومهن نیز نزدیک است. این قلعه در چهار و نیم کیلومتری جنوب جاده تهران به بومهن و مازندران و در دامنه تپه ماهور های شرقی مسیل رودخانه سیاه رود قرار گرفته است. قلعه گل خندان همچنین شمال بلندی های منتهی الیه رودخانه رودهن که به رودخانه سیاه رود می رسد و در جنوب روستای گل خندان جدید و در 200 متری شمال غربی روستای گل خندان قدیم واقع گردیده. برای دسترسی به این قلعه باید در جاده رودهن 8 کیلومتر به سمت جنوب مسیر را طی نموده تا به روستای گل خندان جدید برسید.

پیشنهاد ما به شما در سفر به دماوند، بازدید از دیدنی هایی همچون آبشار جنگلک است. برای آن که بتوانید از تهران به دماوند و دژ گل خندان برسید، باید 65 کیلومتر راه را طی نمایید و دو مسیر پیش روی شما خواهد بود. یا باید وارد اتوبان بابایی شده و سپس به بزرگراه زین الدین یا یاسینی رفته و از طریق آنها به ابتدای جاده دماوند یا آزاد راه تهران به سمت پردیس بروید.

اگر آزاد راه تهران به پردیس را انتخاب نمایید، پس از این که به بومهن رسیدید یا از داخل شهر حرکت نمایید یا نرسیده به این شهر، به طرف بزرگراه کنار گذر جنوبی بومهن مسیر خود را تعویض کنید. طی این مسیر یک ساعت و 15 دقیقه زمان می برد.

آدرس دژ گل خندان: استان تهران، شهرستان دماوند، روستای گل خندان، قلعه گل خندان

اجاره ویلا و سوئیت در گیلاوند

بازدید از دژ گل خندان شاید چند ساعت از روز شما را بگیرد. اگر برای بازدید از قلعه زیبای گل خندان به منطقه خوش آب و هوای  دماوند سفر کردید و دنبال مکانی برای اقامت و استراحت بودید، بهترین گزینه و پیشنهاد برای شما، اجاره ویلا در گیلاوند است. گیلاوند فاصله بسیار کمی تا روستا گل خندان دارد و دارای دسترسی های بهتری به سوپر مارکت ها و امکانات رفاهی دیگری می باشد و می تواند بهترین گزینه برای اقامت باشد.

با اجاره ویلا و یا سوئیت در گیلاوند که به روستای گل خندان و قلعه گل خندان نیز نزدیک هستید و می توانید ضمن بازدید از روستا و قلعه و دژ گل خندان ، اقامت خوش و بسیار راحتی را در این شهر زیبا تجربه نمایید. در این زمینه، لوکس ویلا همراه شماست تا شما را در انتخاب بهترین محل اقامت راهنمایی کند و سفری رویایی را به شما هدیه دهد. هر کدام از موارد ویلا، سوئیت، آپارتمان و … که انتخاب شما باشد می توانید در تماس با کارشناسان ما، از شراط آنها مطلع شوید.