مدت زمان خواندن این مطلب : 8 دقیقه
برج آزادی تهران نخستین برج بلند در ایران مدرن است و سال هاست با وجود آن که به لحاظ بلندی برایش رقیب پیدا شده است، اما یکی از محبوب ترین المان های پایتخت است. برج آزادی تهران، محلی است که بسیاری از وقایع تاریخ معاصر ایران در کنار آن شکل گرفته است. اکثر ایرانیانی که ساکن تهران هستند و یا به تهران سفر کرده اند در کنار برج آزادی عکس یادگاری دارند. برج آزادی بر اساس طرحی از یک معمار 24 ساله ساخته شده ولی به لحاظ فرم و پیکره بندی از ساختاری قوی و درخشان برخوردار است. برج آزادی که در ابتدا با نام شهیاد ساخته شده بود یادآور بخش مهمی از خاطرات و وقایع خاص ایرانیان عصر حاضر است.
برج آزادی یکی از جاذبه های گردشگری تهران به شمار می آید و در اصل به عنوان نماد پایتخت ایران در آستانه برپایی جشن های دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی ساخته شده است. در زیر برج آزادی یک محوطه ساخته شده است که بخش های مختلفی در آن وجود دارد که اکثر آن ها نمایشگاهی اند. از جمله سالن های موجود در محوطه زیرین برج آزادی می توان به سالن ایران شناسی، سالن کنسرت و آمفی تئاتر، موزه، کتابخانه و … اشاره کرد. برج آزادی هم اکنون در مرکز شهر تهران واقع است ولی در زمان ساخت، موقعیت جغرافیایی آن به صورتی طراحی شده بود که هر مسافری که وارد تهران می شود، برج آزادی (برج شهیاد آریامهر) را به عنوان اولین نماد ببینند تا از این طریق تاکیدی بر ورود تهران به عصر مدرن شده باشد.
معماری برج آزادی ویژگی های زیبایی شناسانه بسیار جالبی دارد و به همین خاطر بسیاری از مردم آن را به عنوان یک اثری هنری و تاریخی به حساب می آورند. در ابتدا قرار بود که برج آزادی ارتفاعی بیش از 45 متر داشته باشد اما از آن جایی که در نزدیکی فرودگاه مهرآباد باید ساخته می شد و ممکن بود در مسیر عبور و مرور هواپیماها اختلال ایجاد کند، به همین خاطر از ارتفاع آن کاسته شد. در برج آزادی به علت فرم هندسی خاصش، دو آسانسور تعبیه شده است.
یکی از آسانسورها فقط تا طبقه دوم بالا می برد و در طبقه دوم باید آسانسور تعویض شود. آسانسور دیگر تا بالاترین طبقه می تواند بالا برود. علت تغییر نام برج یادمان شهیاد آریامهر به برج آزادی آن است که در سال 1357 و در زمان انقلاب، بسیاری از مبارزات و تجمعات مردم در این برج و اطراف آن اتفاق افتاد به همین خاطر پس از سقوط شاه و پیروزی انقلاب نام آن به برج آزادی تغییر پیدا کرد. در دوران پس از انقلاب نیز در مراسم راهپیمایی 22 بهمن مردم به دور برج آزادی گردش می کنند.
طبقه زیرزمین برج آزادی سه سال پس از ساخت آن، افتتاح شد و مورد استفاده قرار گرفت. طبقه زیرزمین برج آزادی پانزده متر پایین تر از سطح زمین قرار دارد و درب ورودی آن حدود پنج متر پایین تر از سطح زمین واقع شده است. متاسفانه در سال های اخیر برج آزادی به شدت در حال آسیب دیدن و تخریب شدن است و هنوز هیچ کدام از نهادهای مسئول وظیفه مرمت آن را به عهده نگرفته اند. وضعیت برج میلاد روز به روز نگران کننده تر می شود.
همزمان با تصمیم گیری برای برگزاری جشن های دو هزار و پانصد ساله در دوران پهلوی دوم، محمدرضا پهلوی تصمیم می گیرد که تغییر و تحولاتی نمادین در تهران به وجود بیاورد. البته در ابتدا تصمیم بر این بود که این برج شبیه طاق نصرت ساخته شود، اما پس از انجام بررسی های مختلف به این نتیجه رسیدند که ساخت یک بنای طاق نصرت در میدان، آن عظمت و ابهت مدنظر را القاء نمی کند. به همین خاطر تصمیم به ساخت برج آزادی کنونی که در آن زمان با نام برج شهیاد شناخته می شد گرفتند. یکی از مهم ترین اهداف ساخت برج آزادی این بود که گردشگران به محض ورود به تهران، نمادی را ببینند که نشان دهنده ایران نوین باشد. البته معماری برج آزادی به شدت متاثر از معماری کهن و کلاسیک ایرانی است و در آن شمایلی از چهارطاقی های متعلق به دوران پیش از اسلام و مقرنس هایی که در معماری پس از اسلام به وجود آمد را می توان دید. به هر حال برای رسیدن به نتیجه دلخواه لازم بود که برج آزادی هم متاثر از معماری کهن و اصیل ایرانی باشد و هم شاخص های دوران مدرن را در خود داشته باشد. چرا که از این برج قرار بود به عنوان نماد پایتخت ایران در کل جهان، یاد شود. برای طراحی برج آزادی، در شهریور ماه سال 1354 یک آگهی در روزنامه اطلاعات آن زمان به چاپ رسید و در ان هنرمندان و معماران به ارائه طرحی برای ساخت این برج، دعوت شدنذ.
21 طراح معمار از این آگهی استقبال به عمل آوردند و طرح های شان در کاخ سعدآباد مورد داوری قرار گرفت. داوران این مسابقه هوشنگ سیحون، شهردار وقت تهران، یکی از اعضای سازمان برنامه و بودجه و غیاثی بودند. در میان 21 طرح ارائه شده اسکیس هایی که هوشنگ سیحون ارائه داده بود، مورد قبول داوران قرار گرفت. حسین امانت بعدها در یک گفت و گو اظهار داشته است که هوشنگ سیحون به شدت از وی حمایت کرده است. حسین امانت طراح این بنا در آن زمان 24 ساله بود. همزمان با افتتاح برج آزادی در تهران، از منشور کوروش کبیر پادشاه بزرگ ایرانیان که بنیان گذار سلسله هخامنشیان است و آثار دوران پادشاهی اش در پاسارگاد شیراز شهرت جهانی دارد، رونمایی شد. منشور کوروش کبیر افتخار ایرانیان و نماد حقوق بشر و دموکراسی است.
آثار و بناهایی که در دوران پهلوی اول ساخته شده بودند، همزمان از سه مکتب معماری قاجار، نئوکلاسیک باستان گرا (معماری ایران باستان) و سبک مدرن تاثیر پذیرفته بودند. اما معماری ایران در دوران پهلوی دوم بیشتر به سمت اسلوب مدرن، حرکت کرد و از بنیان ها و نشانه های معماری ایرانی به شدت دور شد. اما برج آزادی که در آن زمان موسوم به برج یادمان شهیاد بود در عین مدرن بودن برخی از ویژگی های معماری اصیل ایرانی را در خود جای داده و به همین خاطر می توان از آن به عنوان یک نماد ملی یاد کرد. در حقیقت سبک معماری برج آزادی تلفیقی است از سبک های به کار رفته در معماری دوران ساسانی و دوران پس از اسلام.
حسین امانت طراح اصلی بنا گفته است ایده اصلی و اولیه آن را از برج های چهارطاقی متعلق به دوران ساسانیان گرفته است. چهار طاقی متشکل از زمینه ای چهارگوش با یک طاق است. در دوران ساسانیان از چهارطاقی ها به عنوان آتشکده استفاده می شده است. در برج آزادی ستون های چهارطاقی حذف شده و این برج در حقیقت به شک یک تندیس یا مجسمه بر پایه های خود استوار شده است. علاوه بر چهار طاقی چند عنصر دیگر از معماری ایران را در برج آزادی می توان یافت. یکی از مهم ترین آن ها مقرنس است. هرچند مقرنس را به عنوان یکی از عناصر معماری پس از اسلام می شناسند اما با بررسی برخی از آثار معماری برجای مانده از دوران مادها و پیش از اسلام در ایران می توان نمونه هایی را دید که شاید بتوان آن ها را پایه شکل گیری هنر مقرنس کاری در ایران دانست.
مقرنسی که در برج آزادی مورد استفاده قرار گرفته است، را اصطلاحا می توان مقرنس معکوس نامید. که نمونه های نزدیک به آن را می توان در مسجد جامع عباسی و مسجد نصیرالملک نیز دید. در برج آزادی خطوط راست تبدیل به خطوط منحنی می شوند و در نهایت شبکه ای از خطوط متقاطع را ایجاد می کنند که شباهت بسیاری با نقش ترنج دارد. حسین امانت در حقیقت عناصر تزئینی معماری کهن ایران را وام گرفته ولی اثری متفاوت با زیبایی خارق العاده خلق کرده است. قسمت بالایی برج آزادی، ترکیبی از شمسه و ترنج است که در میان طاس ها واقع شده است.
قوس اصلی برج آزادی به شدت ملهم از فرم طاق قوسی شکل طاق کسری است. در بالای برج آزادی پنجره هایی وجود دارد که متاثر از فرم های به کار رفته از برج های سلجوقی است. نمونه بارز این شباهت را در شیارهای برج طغرل می توان مشاهده کرد. اگر از ارتفاع بالا به فضایی که برج ازادی در آن واقع شده است نگاه کنیم می توانیم، شباهت بسیاری بین چیدمان و طراحی چمن کاری و فضای پیرامون آن با نقوش درون گنبد شیخ لطف الله ببینیم. این نقوش با هدف یادآوری مفهوم عرفانی کثرت در وحدت، خلق شده اند که البته نمونه بارز تقسیم بندی های این چنینی را می توان در باغ پاسارگاد دید. باغ هایی که با تاثیرپذیری از شکل لانه زنبور طراحی شده اند. بهترین توصیف در خصوص معماری برج آزادی، اهمیت دادن به هویت فرهنگی و اصالت است که در آن ترکیب و تلفیق اسلوب معماری مدرن و سنتی در برج آزادی به بهترین شکل ممکن اتفاق افتاده است و به همین خاطر برخی آن را علاوه بر یک نماد ملی، نماد ترکیب موفق سنت و مدرنیسم می دانند.
برج آزادی در میدانی به سعت 65 هزار متر مربع ساخته شده است. استخوان بندی برج آزادی بتنی است و معماران و بناهای این بنا با چنان دقت و ظرافتی کار ساخت آن را به انجام رسانده اند که از هر زاویه به آن نگاه کنید، با زیبایی خیره کننده ای مواجه خواهید شد. فرم برج آزادی هشت ضلعی است و در آن علاوه بر بتن از سنگ ها و مصالحی استفاده شده است که پیش از آن هم در بناهای تاریخی ایران مورد استقاده قرار می گرفته است. حدود 25 هزار سنگ سفید در برج آزادی استفاده شده است که همه این سنگ ها را مستقیما از معادن منطقه جوشقان در نزدیکی کاشان و در استان اصفهان استخراج کرده اند. سنگ های مورد استفاده در برج آزادی برای آنکه شکل مورد نظر را ایجاد کنند به 15 هزار شکل مختلف تراش خورده اند. در ساخت دراصلی برج آزادی که پنج متر از سطح زمین پایین تر است نیز سنگ مورد استفاده قرار گرفته است. جنس سنگ درهای اصلی این برج، گرانیت است و حدود هفت تن وزن دارند. سنگ های گرانیتی این برج از معادن استان های کردستان و همدان به تهران آورده شدند.
یکی از مهم ترین ویژگی های جالب در خصوص برج آزادی استفاده از بتن آرمه برای ضد زلزله ساختن آن است. از جمله ویژگی های برج آزادی می توان به سیستم تهویه طبیعی آن اشاره کرد. این سیستم تهویه طبیعی برج میلاد به این صورت عمل می کند که وقتی باد از میان پنجره های طبقه چهارم برج میلاد وارد ساختمان می شود از طریق گنبد دورانی که در طبقه دوم آن قرار دارد نیز خارج می شود. این ویژگی با الهام از بادگیرهای خانه های کویری پرداخته شده است. همین ویژگی موجب می شود که شیارهای گنبد آب را به درستی هدایت کنند و سنگ های برج آزادی دچار فرسایش نشوند.
از نمای بیرونی که به برج آزادی نگاه کنیم به خاطر شیب سازه های قسمت پایینی آن، این حس را دریافت می کنیم که انگار در حال حرکتیم. تا اینجای یادداشت از نمای بیرونی برج آزادی سخن به میان آوردیم ولی همانطور که میدانید در داخل برج ازادی، نیز بخش های جالب و زیبایی وجود دارد که در ادامه این یادداشت به معرفی این بخش ها خواهیم پرداخت. چند سالی است که بنیاد رودکی مسئولیت امور اجرایی و مدیریتی داخل برج آزادی را بر عهده گرفته است. داخل برج آزادی متشکل از چند طبقه است. برج آزادی دارای چهار پایه است که که درون دو تا از پایه های آن، آسانسور تعبیه شده است و در دو پایه دیگر که به حالت ضربدری در مقابل هم قرار دارند راه پله ای متشکل 277 پله وجود دارد که بازدیدکنندگان را به بالای برج می رساند.
این طبقه در بالاترین ارتفاع برج آزادی واقع شده است و در فاصله حدود چهل متری از سطح زمین قرار دارد. همان طور در که در بخش معماری برج آزادی اشاره شد، بر روی قسمت بالای برج، پنجره هایی مشابه شیارهای برج طغرل که متعلق به دوران سلجوقی است وجود دارد. این پنجره ها دارای فرم هندسی شش ضلعی نامنتظم هستند. اگر وارد برج آزادی شوید و به طبقه چهارم بروید از پشت این پنجره ها می توانید در نمایی بسیار زیبا و جالب، تمام شهر تهران را مشاهده نمایید. مشاهده برج آزادی از زاویه بیرونی و از سطح زمین یک فضای تماشایی را مقابل چشمانتان قرار می دهد و نگاه کردن از بالای برج آزادی به بیرون فضای متفاوت و دیدنی دیگری را ایجاد می کند.
هدف از طراحی طبقه سوم داخل برج آزادی که در فاصله 33 متری از سطح زمین واقع شده است، ایجاد امکانی برای مشاهده عظمت و شکوه معماری داخلی آن است. در واقع باید گفت که از داخل طبقه سوم برج آزادی می توان از زیبایی های داخلی آن لذت برد. یکی از نکات جالب در خصوص این طبقه آن است که درون آن یک گنبد وجود دارد که تنها از طریق بام برج آزادی می توان آن را دید. جنس گنبدی که درون طبقه سوم برج آزادی قرار دارد از بتن است. اساسا دنیای درون برج آزادی و نمای بیرونی آن کاملا از هم متفاوت است. در واقع زمانی که وارد برج آزادی می شوید حال و هوایی را تجربه می کنید که بسیار متفاوت از فضای پر هیاهوی شهری است که در بیرون با آن مواجهید.
طبقه دوم داخل برج آزادی دقیقا محاط بر قوس اصلی این برج است. در واقع این طبقه از برج آزادی بر خلاف دو طبقه بالاتر، جایی برای گردش و لذت بردن از فضا نیست. البته یک ویژگی کاربردی بسیار مهم دارد. این طبقه که در ارتفاع 23 از سطح زمین و حدود ده متر پایین تر از طبقه سوم قرار دارد، محل تعویض آسانسور است. همانطور که اشاره شد، در دو زاویه از این برج، آسانسور وجود دارد و در دو زاویه دیگر، پلکان به جهت بالا رفتن در طبقات مختلف برج؛ طبقه دوم بر هر دو زاویه اصلی برج احاطه دارد.
دو زیرگذر، که یکی در ضلع شمالی و دیگری در ضلع شرقی برج آزادی واقع شده اند، ورودی برج آزادی را تشکیل می دهند. در هر دو قسمت، پله هایی تعبیه شده که بازدیدکنندگان را به طرف بخش زیرین برج آزادی رهنمون می کند. در آن جا زیرزمینی وجود دارد که از طریق ان می توانید به طبقات مختلف برج بروید. البته شایان ذکر است که ورودی که در ضلع شمالی برج آزادی قرار دارد، مخصوص کارکنان و پرسنل برج است و ورودی که در ضلع شرقی آن قرار دارند ویژه عموم مردم و بازدیدکنندگان طراحی شده است. برای رسیدن به طبقات مختلف برج آزادی در ابتدا باید از سالن های متنوعی عبور کنید که هر کدام شان به تنهایی یک جاذبه گردشگری به شمار می آیند. کارکنان برج آزادی که از ورودی شمالی وارد برج می شوند، در اولین قدم وارد زیرزمینی موسوم به بنای سفید آزادی می شوند.
سالن نگارخانه اقوام در برج آزادی از یک راهروی نیم دایره شکل، تشکیل شده است که در آن غرفه های ویترینی شکلی وجود دارد که در هر ویترین تعدادی از صنایع دستی و لباس های محلی هر قوم در ان ها نمایش داده می شود. بر روی دیوارهای این سالن در کل دارای هشت ویترین است و هدف از ساخت و برپایی آن مردم شناسی است. سالن نگارخانه اقوام در برج آزادی از یک سو به پایگاه دانستنی ها و از سوی دیگر به سالن نمایش راه دارد.
در ادامه راهروی نگارخانه اقوام به سالن آمفی تئاتر مولتی ویژن برج آزادی می رسیم. این سالن که حدود 300 نفر گنجایش دارد تا کنون محل برگزاری کنسرت ها، نمایشنامه خوانی ها، تئاترها و نمایش های مختلف و متنوعی بوده است. سقف سالن نمایش برج آزادی از جنس شیشه است و روی این شیشه نقاشی شده است. موضوع نقاشی سقف این سالن مرداب انزلی است که با تکنیک ویترای روی شیشه اجرا شده است. بیشترین رنگ هایی که در این نقاشی می شود دید رنگ های آبی اصلی و تنالیته های مختلف سبز است. هدف از ایجاد این نقاشی ایجاد حس و حال و هوای خاص و آرامبخش است. زمانی که زیر این سقف شیشه ای نقاشی شده قرار بگیرید احساس می کنید که در زیر تالاب نشسته اید. البته یک سالن سینمای کوچک نیز در برج آزادی برای نمایش فیلم ها وجود دارد.
در فضایی با پلان مستطیل شکل با ابعاد 17 در 9 متر، در زیر زمین برج آزادی به منظور پذیرایی از مهمانان در نظر گرفته شده است. سقف سالن تشریفات برج آزادی دارای تزئینات بسیار جالب و زیبایی است که این تزئینات از روی سقف تا بدنه دیوارهای بتی آن ادامه یافته است. موتیف اکثر نقش و نگارهای سالن تشریفات برج آزادی، طرح های اصیل ایرانی است. چند میز و صندلی به جهت تشکیل سمینار در سالن تشریفات برج آزادی چیده شده است. میزها و صندلی های چیده شده در این فضا معمولی اند و ویژگی زیبایی شناسی خاصی ندارند و اکثرا فرسوده نیز شده اند.
در گذرگاه پیشینیان برج ازادی چندین ویترین نورپردازی شده وجود دارد که درآن ها آثار باستانی و اشایای تاریخی مختلف قرار دارد. البته در کنار آن ها، برخی از آثار هنرمندان معاصر نیز بر دیوار آویخته شده است. گذرگاه پیشینیان، واقع در راهروی زیر زمین برج است و درهای سنگی و فرم معماری خاص آن توجه بسیاری از بازدیدکنندگان را جلب می کند. سبک خاصی که در نورپردازی این گذرگاه به کار رفته است تداعی کننده فضاهای ارتباطی در بین دهلیز و سردابه ها در معماری کهن ایرانی است. به طوری که هنگام گذر از فضای آن می توانید تا حدودی حس و حال گذر از پیچ و خم کوچه های بافت سنتی ایرانی را تجربه کنید.
در تالار آینه برج آزادی دوازده غرفه وجود دارد که به حالت موازی و متقارن در دو طرف تالار قرار گرفته اند. در این غرفه ها آثار حجم سازی و ماکت سازی شده و نیز تصاویری نمادین از حیات وحش، شهرسازی، ورزش، محیط زیست و … را به نمایش گذارده اند. یکی از ابتکارات هوشمندانه در ساخت تالار آینه برج میلاد استفاده از آینه در تمامی غرفه ها است. این اقدام موجب شده است تا با کمک اینه فضای هر غرفه بزرگتر و آثار درون آن حجیم تر به نظر بیایند. در تالار آینه یک فضای نمایشگاهی نیز ایجاد شده است که در آن آثار شاخص هنرمندان معاصر و همچنین صنایع دستی اقوام مختلف ایرانی به نمایش گذاشته می شود. البته در تالار آینه کارگاه های آموزشی هنرهای تجسمی نیز برپا شده است.
کتابخانه برج آزادی و نگارخانه بوستان در کنار یکدیگر واقع شده اند. در نگارخانه بوستان که اصلی ترین سالن نمایشگاهی برج آزادی به شمار می آید یک سالن بزرگ با کف پوش قرمز قرار دارد و به سبک موزه ها نورپردازی شده است.در مرکز آن نیز یک نورگیر وجود دارد و در پایین نورگیر چند درخت در فضایی شیشه ای کاشته شده است.از فضای نگارخانه بوستان به منظور برپایی نمایشگاه آثار مربوط به حوزه هنرهای تجسمی استفاده می شود. از آن جایی که فضای نگارخانه بوستان بسیار آرام و دنج است در آن کارگاه ها و ورک شاپ های آموزشی هنری نیز برگزار می شود.
کتابخانه برج آزادی یازده هزار کتاب را که 2000 عدد از آن ها بسیار نفیس و ارزشمندند را در مساحت 200 متر مربع جای داده است. عمده ترین موضوعاغت کتاب های موجود در کتابخانه برج آزادی را زبان شناسی، معماری، تاریخ، ادبیات زبان های مختلف به ویژه فرانسه، انگلیسی و فارسی و معماری است. یکی دیگر از خدماتی که این کتابخانه ارائه می دهد ارائه نشریات ادواری کشور است که مردم می توانند آن ها را به صورت روزانه به امانت بگیرند.
شما در راهروی فناوری برج آزادی می توانید چند نمونه از اقسام تکنولوژی مدرن را ببینید. در این راهرو، سامانه تصویری هوشمند وجود دارد و چندین ربات اعمال جالبی را انجام می دهند. روبات پیانیستی که در راهروی فناوری برج آزادی قرار دارد می تواند از طریق برنامه ریزی کامپیوتری و با کمک پمپ های بادی، به پیانو نوازی بپردازد. یک ربات دیگر که به شکل پسربچه ساخته شده است نیز مسئول پاسخگویی به پرسش های بازدیدکنندگان دز خصوص تاریخچه برج آزادی و ویژگی های معماری آن است. در پایگاه دانستنی های برج آزادی دو سالن در فضایی مدور و قرینه وجود دارند که با استفاده از تزئینات معماری سنتی ایرانی آراسته شده اند. با استفاده از 28 صفحه نمایش رایانه ای که در قسمت میانی این دو سالن قرار گرفته اند اطلاعات جامع و کاملی در خصوص تاریخ تمدن ایران به بازدیدکنندگان ارائه می شود.
شیوع کرونا و پرخطر شدن سفر و گردش موجب شد تا سرویسی برای بازدید آن لاین و مجازی از برج آزادی فراهم شود. البته بسیاری از مردم هستند که زمان و امکان سفر به پایتخت را ندارند و یا در پاره از مواقع تایم کاری به حدی فشرده است که فرصت چندانی برای گردش های متنوع وجود ندارد. از سویی دیگر برای آشنایی برخی از دانشجویان و دانش آموزان در شهرهای دیگر و یا در تهران در دوران کرونا، امکان فراهم آوردن شرایط بازدید مجازی بسیار ممکن تر است. در حقیقت امکان بازدید مجازی باعث می شود که هیچ کس، حتی در در شهرهایی که بیشترین فاصله را با پایتخت دارند از بازدید برج آزادی و بخش های مختلف آن محروم نباشند.
در روزی که تصمیم گرفتید برای بازدید از برج آزادی از منزل خارج شوید اگر زمان اضافه داشتید پیشنهاد می کنیم که از چند جاذبه دیدنی دیگر تهران که در نزدیکی برج آزادی قرار دارند و حال و هوای آن ها با علایق افرادی که به دیدن برج آزادی علاقمندند همخوان است نیز بروید تا روزی به یادماندنی تر را تجربه کنید. نا گفته نماند که جاذبه های گردشگری تهران، بسیار پر تعداد و متنوع اند و برای دیدن همه آن ها، چندین روز زمان لازم است. به همین خاطر بد نیست که در هر روز از چند جاذبه گردشگری مختلف در تهران بازدید به عمل آورید. در ادامه چند نمونه از جاهای دیدنی تهران را که در فاصله کمی از برج آزادی قرار دارند را معرفی می کنیم.
دریاچه چیتگر: بزرگترین دریاچه مصنوعی ایران دریاچه چیتگر است که در حدود 20 کیلومتری برج آزادی واقع شده است. محوطه پارک چیتگر یک جنگل مصنوعی را داراست که آن را نیز می توان به عنوان جایی برای پیک نیک و دوچرخه بازی و دورهمی های دوستانه و خانوادگی انتخاب کنید.
پارک ارم: شهربازی و پارک ارم، در فاصله 10 کیلومتری برج آزادی واقع شده است و دارای 70 نوع دستگاه برای انجام بازی های هیجان انگیز است و می تواند گزینه مناسبی برای جوانان علاقمند به آدرنالین و هیجان باشد.
برج میلاد: برج میلاد از جمله ساخته هایی است که برای برخی از گردشگران می تواند جذاب باشد و از طریق بالا رفتن از آن می توان تمام تهران را تماشا کرد. در سالن برج میلاد همایش ها و کنسرت های مختلف نیز برگزار می شود.
برج آزادی در مرکز میدان آزادی تهران واقع شده است و از هر نقطه تهران که بخواهید به سمت آن بروید به آسانی می توانید به آن برسید. حتی اگر مسافر تهران نیز باشید و با اتوبوس و یا هواپیما به این شهر آمده باشید باز هم دسترسی به آن بسیار ساده است. اگر بخواهید با مترو به برج آزادی بروید باید سوار خط چهارم مترو شوید و در ایستگاه میدان آزادی پیاده شوید. اگر هم می خواهید با اتوبوس به میدان آزادی بروید بسیاری از خطوط اتوبوس رانی به میدان آزادی می روند. و اگر هم تاکسی را برای رسیدن به برج آزادی انتخاب کرده اید، باید بدانید که در سمت بزرگراه جناح، یک ایستگاه تاکسیرانی ویژه میدان آزادی وجود دارد.
ولی اگر می خواهید با خودروی شخصی به برج آزادی بروید باید بگویم که مسیر پرترافیکی را در پیش خواهید داشت. از طریق بزرگراه های محمدعلی جناح، آیت الله سعیدی و بزرگراه لشگری و خیابان آزادی به میدان آزادی راه دارند.
اگر فقط قصد بازدید از برج ازادی از نمای بیرون را دارید در هر ساعت از شبانه روز امکان بازدید از آن وجود دارد. اما اگر می خواهید از بخش های مختلف آن نیز بازدید به عمل بیاورید، این مکان از ساعت 9صبح تا 17 عصر آماده حضور گردشگران است. قیمت بلیت بازدید از برج آزادی برای گردشگران ایرانی 10 هزار تومان و برای گردشگران خارجی 25هزار تومان است. در تمامی روزهای سال به غیر از شنبه ها می توانید به بازدید از برج میلاد بروید.
آدرس برج آزادی: تهران، میدان آزادی، برج آزادی
شماره تماس برج آزادی: 02166023951
تهران، میدان آزادی، برج آزادی
۱۰/۰۰۰ تومان
ساعات بازدید از این جاذبه
شنبه
تعطیلیکشنبه
9 الی 17دوشنبه
9 الی 17سهشنبه
9 الی 17چهارشنبه
9 الی 17پنجشنبه
9 الی 17جمعه
9 الی 17