موزه زمان

تهران با توجه به این که در ادوار مختلف پایتخت حکومت های متفاوت بوده دارای بنا ها و ساختمان های تاریخی مختلفی می باشد که دیدار هر کدام از آن ها می تواند کاری کند تا شما برای لحظاتی در تاریخ سفر کنید. یکی از جاذبه های پایتخت موزه زمان تهران می باشد که در زعفرانیه قرار گرفته و همان طور که از نام آن مشخص می باشد به عنوان اولین موزه ساعت در ایران شناخته می شود. در این مقاله به سراغ معرفی بیشتر موزه رفتیم تا در هنگام مراجعه با اطلاعات بیشتری برای بازدید اقدام نمایید پس تا انتها با ما همراه باشید.

درباره موزه زمان

نخستین موزه ای که در کشور برای نشان دادن زمان تاسیس شد، موزه تماشاگه زمان یا نام معروف تر آن موزه زمان می باشد. این موزه در زمان جمهوری اسلامی و به سال 1378 ساخته شد و با مراجعه به آن می توانید انواع ساعت های قدیمی را که متعلق به ایران یا کشور های دیگر مثل آلمان، فرانسه، انگلستان و سوئیس می باشد را از نزدیک تماشا نمایید. انواع ساعت هایی که در این موزه وجود دارند را می توان به مواردی هم چون: ساعت های رومیزی، مکانیکی دیواری، لوکس، دکوری، افراد سیاسی، جیبی و ساعت های اهدایی یا مچی اشاره نمود.

از معروف ترین ساعت هایی که در این موزه قرار دارند ساعت خورشیدی ناصرالدین شاه و ساعت معروف پروفسور حسابی می باشد که اگر به این موزه بروید حتما آن ها را تماشا خواهید کرد. از دیگر مواردی که در موزه خواهید دید ابزار مربوط به تعمیرات ساعت ها و انواع تقویم های کشور در ادوار مختلف است. موزه زمان درون یک خانه قدیمی قرار دارد که برای ورود به آن از یک حیاط زیبا عبور خواهید کرد تا به آن برسید که این حیاط نیز بسیار جذاب می باشد.

در محوطه وجود ساعت هایی هم چون ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی و ساعت سوختی که همگی مربوط به زمان های مختلف می شوند، زیبایی مسیر رسیدن به موزه را بیشتر کرده اند. از دیگر مواردی که بر زیبایی این موزه افزوده، نوع معماری به کار رفته در ساخت بنا می باشد که جلوه های زیبای هنر ایرانی را به رخ می کشند. معرق کاری ها و گچ بری ها زیبای خانه پیش روستان و هم چنین موزه درون آن به همراه آجر کاری ها و گره چینی پنجره ها همگی باعث شدند تا در سال 1382 این بنا در فهرست آثار ملی قرار بگیرد.

موزه تماشاگه زمان دارای کافه رستوران، نماز خانه، سرویس بهداشتی و گالری خرید آثار هنرمندان می باشد که از هرکدام بخواهید در مراجعه به این مجموعه می توانید از آن ها استفاده نمایید.

تاریخچه موزه تماشاگه زمان

مساحت موزه زمان پنج هزار متر مربع می باشد و قدمت آن بیش از 80 سال است. قدمت باغی که موزه در آن قرار دارد به دوران قاجاریه برمی گردد و در آن زمان این قسمت به عنوان قسمتی از اراضی باغ فردوس برای داماد ناصرالدین شاه بود. بعد از مرگ معیرالممالک این باغ و تمامی بخش های درون آن به پسرش رسید و او نتوانست آن طور که باید از این میراث نگه داری نماید.

درختان باغ برای استفاده در کوره های تهران به دستور او قطع شدند و تا سال 1346 این باغ بعد از عبدالله خان که این باغ را خریداری کرد به همین شکل باقی ماند. در همین سال ها فردی به نام حسین خداداد این عمرات را که تنها یک خرابه از گل و خشت بود خریداری کرد و به دستور وی یک سری بازسازی بر روی بنا انجام گرفت. از جمله کارهایی که به دستور وی انجام شد قرار گیری اسکلت آهنی به جای اسکلت چوبی در بنا بود که این موضوع در مقاوم کردن ساختمان نقش مهمی را ایفا نمود.

هم چنین یک سری تغییرات در داخل ساختمان به وجود آورد که در کنار هنر معماری و طراحی باعث شد این سازه ارزش بالایی کسب کند. افرادی که مهندس و معمار این مجموعه بودند به ترتیب مهندس ابتکار و حاج رمضان عباسیان نام داشتنددر سال 1354 گچ بری های ویژه ای روی بنا انجام گرفت که این وظیفه بر دوش حاج نوید تهرانی به همراه چهل نفر دیگر گذاشته شد و این امر تا سال 1356 به طول انجامید. هر چند که گچ بری ها و معماری های زیبا در دیگر بناهای پایتخت مثل کاخ مرمر تهران نیز قابل مشاهده است، ولی این امر در موزه زمان کم نظیر بوده و تماشایش را نباید از دست بدهید.

از استادان گچ بری که در آن زمان می زیسته اند و در این بنا نیز هنرنمایی کرده اند می توان به استادان عباسیان، شیخ فرج، جعفری، استاد نعمت و… اشاره نمود. استادان دیگر مثل حاج کاشی و استاد حسین نیز وظیفه گره چینی چوبی بر روی در و پنجره ها را بر عهده داشتند که اگر علاقه مند به این موارد باشید می توانید این هنر زیبا را در ورود به این مجموعه تماشا نمایید.

مالک این سازه یعنی حسین خداداد طرح هایی از فرش ها را بر روی قسمت های مختلفی از این عمارت بر روی سقف استفاده کرده و دیدن آن ها خالی از لطف نیست. این تاجر فرش خود به مدت یک سال در این عمارت زندگی کرد و قبل از پیروزی انقلاب به آمریکا سفر نمود. خانه وی بعد از انقلاب به مصادره بنیاد مستضعفان درآمد و در سال 1378 تبدیل به موزه زمان شد تا برای عموم در دسترس قرار بگیرد و مردم بتوانند از این بنای تاریخی و تماشایی دیدن نمایند.

نقشه تماشاگه زمان

اگر علاقه دارید تا نقشه این بنای زیبا را قبل از ورود داشته باشید و موارد و بخش های مختلف آن را از قبل بررسی نمایید، ما در این تصویر نقشه این ساختمان را برایتان قرار داده ایم تا بتوانید از آن برای آگاهی بیشتر استفاده نمایید.

جاذبه های درون موزه زمان

همانطور که پیش تر نیز به آن اشاره کردیم در موزه زمان که درون خانه ای تاریخی قرار دارد، دیدنی های دیگری نیز موجود است که با رفتن به این مجموعه می توانید همه آن ها را تماشا کنید. در مسیر ورودی شما تا رسیدن به موزه یک حیاط زیبا قرار گرفته که درون آن نیز ساعت های تاریخی برای تماشای عموم قرار داده شده اند که به انواع آن ها بالاتر اشاره کردیم و در این جا مفصل تر صحبت خواهیم کرد.

حیاط تماشاگه زمان

از ابتدای در ورودی تا رسیدن به خانه ای که موزه زمان در آن قرار گرفته، از درون حیاط باغ عبور خواهید کرد. در این مسیر تا رسیدن موزه می توانید انواع ساعت ها را ببینید که در اینجا چند مورد از آن ها را برایتان نام برده ایم. این نیز خود به گونه ای شبیه به یک سفر جذاب و متفاوت می باشد که با تماشای هرآنچه در اطرافتا وجود دارد می توانید لحظات خوبی را تجربه نمایید و عکس های زیبایی را ثبت نمایید.

• ساعت آبی: خیلی جالب است که بدانید این ساعت در گذشته حکم فهمیدن زمان را برای مردم داشته بدین طریق که ظرفی درجه بندی شده دارد و وقتی از آب پر میشد این آب به صورت قطره ای از سوراخ انتهای ظرف به بیرون ریخته شده و از این طریق افراد از مقدار آب باقی مانده متوجه گذر زمان میشدند.

• ساعت آفتابی: همانطور که از نام این ساعت مشخص می باشد از طریق خورشید و سایه ای که ایجاد می شود کار می کند. در گذشته های بسیار دور از این ساعت برای فهمیدن ساعت استفاده می کردند. نحوه کار این ساعت بدین گونه بود که با تابش خورشید سایه آن بر روی یک سطح افقی می افتاد و از همین طریق افراد پی به ساعت می بردند. اختراع ساعت خورشیدی به 5500 سال پیش برمی گردد و تا قرن 18 میلادی در اروپا کاربرد داشت و هم اکنون نیز در بعضی از کلیساها به چشم می خورد.

• ساعت آبی مکانیکی: بعد از ساعت های آبی این ساعت ها به وجود آمدند که گفته می شود کمی دقت بیشتری در نشان دادن زمان داشتند. دو مخزن در این ساعت وجود دارد و آب از مخزن بالایی به پایینی می رود. در مخزن پایین یک چوب دندانه دار و یکی چوب پنبه قرار دارد که وقتی آب از درون مخزن به بالا می آید چوب دندانه دار هم بالا آمده و با وصل شدن به یک چرخ دنده برای به حرکت درآوردن عقربه تلاش می کند. این حرکت عقربه زمان را به افراد نشان میداد.

• ساعت روغنی: یک مخزن درجه دار در یک روغن مخصوص قرار داردکه با روشن شدن فیتیله ساعت، زمان از این درجه ها نمایش داده می شود. در طول شب نیز علاوه بر دیدن زمان محیط اطراف را نیز روشن می دیدند.

• ساعت طنابی: این ساعت نیز با سوخت کار میکند و با تعدادی طناب که گره هایی با فاصله های مشخص دارد عمل می نماید. وقتی طناب ها بسوزد و گره ها کم شوند از تعداد باقی مانده گره ها می توان به زمان دقیق دست یافت.

• ساعت شنی: این ساعت که احتمالا معرف حضورتان است، از دو مخزن تشکیل شده که مخزن بالایی دارای شن بوده و از یک سوراخ به مخزن پایینی می رود و از اندازه باقی مانده شن ها می توان به زمان پی برد.

• ساعت شمعی: یک شمع مندرج که با سوختن و آب شدن آن می توانستند با استفاده از درجه های مانده پی به زمان ببرند.

• قایق اژدها: همانطور که در تصویر می بینید این ساعت شبیه یک قایق است که مختص چینی ها بوده و در واقع یک ساعت سوختی می باشد. یکی شمع به صورت افقی درون آن قرار داده شده و وزنه هایی با فاصله های مشخص در راستای ساعت قرار داده شده اند. در طول روز با سوختن شمع ریسمان ها نیز به ترتیب سوخته و وزنه هر ریسمان به درون ظرف فلزی می افتاد که این موضوع باعث تولید صدا می گشت که این صدا و تعداد وزنه ها زمان را مشخص می کردند.

خانه موزه زمان

از دیگر بخش هایی که تماشگه زمان درون آن قرار گرفته، عمرات موزه می باشد و در دو طبقه می توانید انواع مواردی که در آن قرار داده شده را ببینید. شما می توانید بعد از عبور از دالان منتهی به خانه که همان مسیر زیبای رسیدن به عمارت بوده برای تماشای موزه زمان اقدام نمایید. ما در این جا به معرفی بیشتر موارد موجود در این دو طبقه خواهیم پرداخت تا در هنگام مراجعه به موزه با اطلاعات بیشتری در این زمینه اقدام نمایید.

طبقه اول خانه موزه زمان

در این طبقه ساعت هایی قرار داده شده که از قرن 17 تا 20 میلادی از آن ها استفاده می شده و به صورت اهدایی یا خریداری شده از کشور های اروپایی به ایران وارد شدند. انواع مختلف این ساعت ها از رومیزی و مکانیکی تا آونگی، دیواری، شاهینی، ایستاده و… با تزییناتی جذاب قرار داده شده اند که به هیچ وجه تماشای آن ها را نباید از دست بدهید. ساعت های گفته شده در این طبقه از عمارت، در کنار زیبایی های به کار برده شده در بنا همانند گچ بری ها و مجسمه های موجود و هم چنین معماری بی نظیر سازه، می توانند همگی شما را به وجد آورند.

ساعت های موجود همان طور که اشاره کرددیم یا برای رجل سیاسی ادوار مختلف می باشد یا گیفت هایی هستند که افراد سرشناس دریافت کرده بودند. یکی از ساعت هایی که شاید توجه هر کسی را به خود معطوف دارد، ساعت طاقچه ای متعلق به دوران پهلوی می باشد که به سال 1313 برمی گردد و نقاشی حک شده از پهلوی اول بر روی آن خود نمایی می کند. یک ساعت دیگر نیز که ساخت فرانسه می باشد بعد از ساعت گفته شده هر چشمی را خیره می کند.

این ساعت طاقچه ای از جنس برنز و با روکش طلایی است و ساخت آن به قرن 19 میلادی برمی گردد. هم چنین این ساعت را باید ماه به ماه کوک کرد و به همین دلیل در زمره ساعت های فنری و کوکی قرار می گیرد. سبک لویی شانزدهم نیز در طراحی هومر، شاعر یونانی، بر روی این ساعت کوکی سبب شده تا زیبایی و جذابیت ساعت چند برابر شود. دو ساعت گفته شده در بین تمامی ساعت های این طبقه خودنمایی می کنند و دیدن آن ها را از نزدیک نباید از دست بدهید.

سقف این بنا نیز دارای زیبایی ها و تزئینات جالبیست به این دلیل که بر طبق آن چه در اسناد تاریخی آمده، استاد های گچ بری به صورت خوابیده آن ها را بر روی سقف ایجاد کرده اند. اتاقی در طبقه اول وجود دارد که تنها همین قسمت سه سال زمان برد تا بازسازی آن انجام شود و این مرمت را سه برادر به فامیلی روحانی جزو معماران آن بودند. اتاق یاد شده شاه نشین یا اتاق اصفهانی ها نامیده می شود که طراحی آن را از کاخ عالی قاپوی اصفهان برداشته اند و اگر به سقف آن نگاهی بندازید می توانید طراحی فرش اصفهانی را تماشا نمایید.

شایان ذکر است سقف گفته شده از 1 درصد طلا و 99 درصد مس ایجاد شده است. از دیگر ویژگی های مربوط به این اتاق می توان به هنر تنگ بری اشاره نمود که روی دیوار ها نمایش داده می شوند و این هنر از دوران صفویه می باشد. هم چنین شیشه های اتاق شاه نشین به گونه ای ساخته شده اند که از ورود هر گونه حشره به درون جلوگیری می کند.

شاید جالب باشد اگر بدانید که در این اتاق یک تابلوی گچ کاری از استاد عیسی خان بهادری وجود دارد که وی از شاگردان کمال الملک می باشد و در بخش انتهایی محراب قرار گرفته است. این تابلو به نام تابلوی آفرینش مشهور است و بهتر است در زمان تماشای آن همه ریزه کاری ها در تابلو را مد نظر قرار دهید تا به شکوه آن پی ببرید.

طبقه دوم عمارت تماشاگه زمان

در دومین طبقه از عمارت موزه زمان می توانید آثاری از قطعه های ساعات بلا استفاده و قدیمی را ببینید که برای دیدار به نمایش گذاشته شده اند. این آثار متعلق به هوشنگ فروتن می باشند و شما می توانید یک بخش متفاوت در هنر را تماشا نمایید. وی از سال 1367 برای نشان دادن هنر خود دست به کار شد و به مرور زمان توانست آثار بیشتر و زیباتری را به عموم نشان دهد. کار های خلاقانه و هنر وی به قدری زیبا بودند که در آمریکا نیز به نمایش گذاشته شدند.

در طبقه دوم عمارت موزه زمان می توانید یک ویترین از انواع ابزاری را ببینید که همگی مربوط به ساعت می شوند و از بین آن ها می توان به آچار ساعت سازی، عقربه کش، شوزن روغن زنی، سمبه، سمبه دان، طلق کش، سوهان، چاقوی ساعت سازی و… اشاره نمود. در این طبقه علاوه بر موارد یاد شده می توانید به تماشای انواع ساعت مچی و جیبی نیز بپردازید که از بین آن ها می توان ساعت ثبت زمان یا کارت زنی سیمپلکس را نام برد که محصول کشور آمریکا هستند و بر اساس آن چه مشهود است، این ها متعلق به راه آهن می باشند.

وقتی مشاغل در کارخانجات زیاد شد، ساعت هایی را برای ثبت زمان ورود و خروج کارگر ها در اواخر قرن 18 میلادی ساختند تا با یک کلید مخصوص در زمان ورود یا خروج آن را به درون سوراخ جلوی ساعت نمایند. شماره روی کلید از این طریق و یک نوار کاغذی درون دستگاه ثبت میشد تا از طریق این ساعت ها نظم را برای ورود و سپس در انتهای کار برای خروج برقرار کنند. از دیگر ساعت هایی که در این طبقه برای دیدن پیش رویتان قرار دارد ساعت احمد شاه قاجار، ساعت خورشیدی ناصرالدین شاه و ساعت مضفرالدین شاه می باشد که همگی به دوران قاجار تعلق دارند.

از دیگر مواردی که در این طبقه موجود است اسناد و ابزار های مرتبط با گاه شمار جلالی می باشد که شامل مواردی مثل ابزار نجوم زمان های گذشته و اسطرلاب می شود. از دیگر گزینه هایی که در این موضوع می توانید مشاهده نمایید کره سماوی بوده که کره ای هم مرکز با زمین می باشد و برای سنجیدن زمان کاربرد داشته است. یک سند قدیمی از تاریخ ایران به نام کتیبه بیستون در این طبقه قرار دارد که در کنار تقویم هایی مثل تقویم عبری سال 5708 عبرانی، تقویم زرتشتی سال 3712 زرتشتی، تقویم ارامنه مربوط به سال 1950 میلادی و تقویم قومی کردی برای سال 166 خورشیدی و… را تماشا نمایید.

در این موزه هم چنین می توانید آثاری که به موزه اهدا شده اند از شخصیت های برجسته هم چون دکتر حسابی، جمشید مشایخی، داوود رشیدی، مصطفی رحمان دوست تا شهید آوینی یا مهدی باکری و… را تماشا نمایید.

کافه رستوران ریبار موزه زمان

شاید جالب باشد اگر بعد از تماشای مناطق دیدنی تهران به یکی از نقاط تاریخی این شهر بروید و از کافه رستوران آن هر چه خواستید سفارش دهید. این بخش از مجموعه موزه زمان به عنوان یکی از بهترین کافه رستوران های تهران شناخته می شود که در فضای آزاد فعالیت دارد و همین موضوع نیز به جذابیت آن افزوده است. چیدمان کافه رستوران ریبار بسیار جذذاب و دل نشین می باشد و طراحی جالبی دارد به طوری که هر کسی به این موزه می رود خواهان صرف غذا یا استفاده از بخش کافه می شود.

این کافه رستوران می تواند به طور همزمان از 60 نر پذیرایی کند و از نظر تنوع منو با بهترین رستوران های تهران رقابت دارد. شما در منوی کافه رستورن ریبار موزه زمان می توانید هرچه خواستید سفارش دهید و از طعم و کیفیت طبخ هر چه سفارش می دهید اطمینان داشته باشید. یکی از منو های پر طرفدار ریبار، منوی صبحانه می باشد و شما می توانید لذت صرف وعده صبحانه خود را در یکی از محله های خوش آب و هوا و در یکی از مجموعه های تاریخی تجربه نمایید.

[widgetkit id=”323″ name=”کافه رستوران ریبار موزه زمان”]

ساعت کاری موزه زمان

برای رفتن به یک مکان تاریخی باید از قبل بازه زمانی که برای بازدید از آن اثر تاریخی در نظر گرفته اند را در نظر داشته باشید تا برای مراجعه به مقصدتان دچار مشکل نشوید. موزه تماشاگه زمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و بهتر است قبل از ورود به آن ساعت بازدیدتان را نیز مشخص نمایید. در نیمه اول سال از شنبه تا چهارشنبه در بازه زمانی 9 صبح تا 7 عصر و روزهای تعطیل و جمعه ها نیز از ساعت 10 صبح تا 7 عیر موزه باز می باشد. هم چنین در نیمه دوم سال نیز از شنبه تا چهارشنبه از ساعت 9 صبح تا 5 غروب و در روزهای تعطیل و جمعه ها نیز از ساعت 10 تا 17 می توانید به موزه مراجعه کنید.

قیمت بلیط موزه تماشاگه زمان: هر نفر 3000 تومان (باتوجه به نوسان قیمت ها امکان تغییر این مورد وجود دارد)

بهترین زمان سفر به تهران و تماشاگه زمان

تهران به عنوان یک کلان شهر و پایتخت ایران توانسته مکان های دیدنی زیاید را در خود جای دهد. هم چنین به دلیل این که در ادوار مختلف پایتخت حکومت های متفاوت بوده دارای بنا ها و ساختمان های تاریخی متعددی است که دیدار آن ها می تواند تاریخ را برایتان یادآور شود. اگر قصد دارید چند روزی را به تهران سفر کنید و از مراکز خرید آن چه می خواهید تهیه نمایید و از مکان های دیدنی و تاریخی بازدید کنید، بهتر است یک فصل مناسب را برای این امر انتخاب نمایید تا شرایط جوی مانع از تهران گردی شما نشود.

بدین منظور بهترین فصل برای سفر به این شهر اوایل بهار و اوایل پاییز می باشد. از ابتدای فروردین هم از نظر جمعیت تهران خلوت می شود و هم از نظر آب و هوا در بهترین حالت خود قرار می گیرد. در پاییز هم هوا همانند بهار بوده و می توانید با خیال راحت به پایتخت سفر نمایید. سعی کنید تابستان را برای سفر به تهران انتخاب نکنید چرا که هوای به شدت گرمی را تجربه خواهید کرد و آن طور که باید نمی توانید از مناظر و مکان های دیدنی لذت ببرید. در زمستان نیز هوای سرد و بارش های مختلف شما را از گشت و گذار جدا می کند و نمی توانید بسیاری از دیدنی های این شهر را تماشا کنید.

جاذبه های اطراف موزه زمان زعفرانیه

شاید بخواهید بعد از تماشای دیدنی ها و تماشای موزه تماشاگه زمان به دیگر جاهای دیدنی نزدیک به این جاذبه نیز سری بزنید تا یک روز خوب را بگذرانید. بدین منظور ما چند مورد از جاذبه های اطراف را به شما معرفی خواهیم کرد تا با رفتن به این مناطق تجربه ای خوب داشته باشید.

• بازار تجریش: این بازار تا موزه زمان یک مسافت 3.3 کیلومتری دارد که هم می توانید با خودرو و هم پیاده آن را بپیمایید. این بازار هم به عنوان جایی برای خرید مناسب است و هم به عنوان گشت و گذار مناسب می باشد و به عنوان یک جای تفریحی در تهران به شمار می رود.
• دربند تهران: از تماشگه زمان تا دربند نیز مسیری 3.3 کیلومتری پیش روی شماست که با خودرو 16 دقیقه طول می کشد تا به مقصد برسید. این منطقه یک جای تفریحی است که هم برای گشت و گذار مناسب است و هم برای کوه نوردی و صرف غذا. دربند تهران یکی از بهترین مناطق از نظر آب و هوایی در پایتخت نیز می باشد که بهتر است از آن دیدن نمایید.
• باغ فردوس: از تماشاگه زمان زعفرانیه تا باغ فردوس که در خیابان ولیعصر قرار گرفته تنها 350 متر فاصله می باشد که با یک پیاده روی 5 دقیقه ای می توانید خود را به راحتی به مقصد برسانید. باغ فردوس برای علاقه مندان به هنر بسیار مناسب می باشد چرا که محیط زیبا و امکانات مختلفی دارد.

موزه زمان کجاست و مسیر دسترسی

از آن جا که تماشاگه زمان در خیابان زعفرانیه قرار دارد، از مسیر های مختلفی می توانید خود را به مقصد برسانید. یکی از مسیر های پیش رویتان اگر در میدان تجریش حضور داشته باشید، از راه خیابان ولیعصر می باشد. بدین منظور باید ابتدا به سمت خیابان ولیعصر رفته و کمی بعد به سمت یکتا بپیچید با ادامه دادن این مسیر به کتابخانه کنکور دکتر رضا ذاکر خواهید رسید. از این کتابخانه به سمت راست و به سوی خیابان کافی بپیچید و از گالری شین عبور نمایید. پس از رسیدن به شایان پت کلینیک به سمت چپ و به طرف منصور بپیچید و این راه را تا رسیدن به مقصدتان که در سمت چپ واقع شده ترک نکنید.

مسافت راه گفته شده 1.6 کیلومتر است و در حدود 6 دقیقه طول می کشد تا به موزه زمان برسید. تهران به دلیل دارا بودن سرویس های حمل و نقل مختلف و فراوان می تواند شما را در رسیدن به مقصدتان یاری دهد تا در هر نقطه از این شهر بودید بتوانید به راحتی به موزه برسید. هم چنین اگر با خودروی شخصی خودتان مایل به رانندگی بودید نیز می توانید با استفاده از لوکیشن زیر به راحتی راهتان را پیدا کنید و به سمت موزه برانید.

آدرس موزه زمان: تهران، خیابان ولیعصر، ابتدای زعفرانیه، نبش چهارراه پرزین بغدادی، پلاک 12

راه های دسترسی به موزه زمان

اگر بخواهید به موزه زمان برسید می توانید از مسیرهای مختلفی برای این منظور اقدام کنید و هم چنین راه های ارتباطی مختلفی نیز پیش رویتان قرار دارد. ما در این جا بهترین راه های ارتباطی برای رسیدن به موزه زمان را به شما معرفی خواهیم کرد تا در بهترین شرایط و ارزان ترین حالت برای تماشای این موزه اقدام کنید.

• با خودروی شخصی: یکی از آسان ترین راه های ارتباطی به وسیله ماشین شخصی می باشد که می توانید به وسیله لوکیشن قرار داده شده و مسیر گفته شده در بالا برای این منظور اقدام نمایید.
• با اتوبوس: از دیگر مواردی که می توانید با استفاده از آن خود را به موزه زمان برسانید اتوبوس های شهری می باشد. شما باید از بی آر تی های لاین تجریش-راه آهن برای این منظور استفاده کنید و در ایستگاه باغ فرودوس از اتوبوس پیاده شوید و تنها 450 متر پیاده روی کنید تا به موزه تماشاگه زمان برسید.
• مترو: از دیگر خطوط ارتباطی پایتخت مترو بوده که سریع ترین روش رسیدن به مقصد می باشد. خط یک را در مترو انتخاب کنید و در ایستگاه تجریش پیاده شوید. بعد از 15 الی 20 دقیقه پیاده روی به مقصد خواهید رسید که البته می توانید تاکسی هم بگیرید.
• تاکسی: این مورد یکی از معمول ترین راه هاست که می توانید برای رسیدن به مقصد از آن استفاده نمایید.
• اسنپ یا تپسی: شما هم چنین می توانید از این دو مورد نیز برای راحت تر رسیدن به موزه از آن استفاده نمایید که در نظر داشته باشید این روش گران ترین مورد بین گزینه های گفته شده می باشد.

سوالات متداول