مدت زمان خواندن این مطلب : 8 دقیقه
تالش شهری گردشگری و زیبا در در استان گیلان در خطه شمالی کشور است که همواره از گذشته تا کنون مقصد گردشگری بسیاری از افراد بوده است. گاهی پیش می آید که قصد سفر به یکی از شهرهای شمالی کشور را داریم که سرتاسر آن سرسبز و غرق در آرامش باشد تا بتوانیم از تمام دغدغه ها، تنش های زندگی و کاری، آلودگی هوا و شلوغی دور شویم و به دل طبیعت پناه ببریم و تا تمام خستگی هایمان برطرف شود. تالش از جمله شهرهایی است که می توانیم برای یافتن آرامش و دور ماندن از تمام همهمه ها به آن سفر کنیم و در طبیعت سرشار از آرامش آن غرق شویم. تالش از کهن ترین شهرهای گیلان بوده که در همسایگی دریای خزر قرار داشته و گوشه ای هنر خداوند در طبیعت را می توانیم در آن شاهد باشیم. پیشنهاد می شود تا انتهای این مطلب همراه لوکس ویلا باشید تا اگر قصد سفر به یکی از زیباترین شهرهای شمالی را دارید، با این شهر زیبا و سرسبز آشنا شوید و این بار تالش را به عنوان مقصد گردشگری خود انتخاب کنید.
شهرستان تالش از قدیمی ترین شهرستان های استان گیلان است که در غرب استان گیلان واقع شده و عنوان دومین شهرستان پرجمعیت استان گیلان بعد از شهر رشت را به یدک می کشد. با توجه به آن که تالش از قدیمی ترین شهرستان های استان گیلان به شمار می رود، تاریخچه ای طولانی را در پشت خود داشته که می خواهیم در این مطلب با پیشینه آن آشنا شویم. تالش از اقوام ایرانی تبار هستند و در زمان های گذشته از البرز غربی در بخش جنوب شرقی جمهوری آذربایجان تا شمال غربی استان گیلان و استان اردبیل را برای سکونت خود انتخاب کرده بودند. ولایت گشتاسفی نام منطقه شمالی این شهرستان بود که در حال حاضر جزئی از جمهوری آذربایجان محسوب می شود.
در تاریخ از نام کادووس و کادووش یاد شده که در واقع قوم تالش هستند و امروزه از این نام ها برای آن ها استفاده نمی شود. اگر به تاریخ چندین هزار ساله این شهرستان مراجعه کنیم خواهیم دید که به درستی به روند تغییر و تحولات اجتماعی و فرهنگی قوم تالش توجه نشده و در بخش های ییلاقی و نیمه ییلاقی این شهرستان آثاری باقی مانده که نشان دهنده آن است تمدنی ناشناخته در این منطقه وجود داشته و در کتاب اوستا که مخصوص دین زرتشت می باشد نام اقوامی همچون کادوس، کاسپی، تپور، آمارد، گل و… وجود دارند. در طی کاوش هایی که در این منطقه صورت پذیرفته، آثاری از قبرستان مردگان مریان و تول تالش کشف شده که تمدن تالش ها را نشان می دهد.
در زمان های گذشته که جنگ و ستیزهای زیادی در این مناطق صورت می گرفت، مردمان ییلاق تالش از روحیه میهن پرستی، جنگاوری و شجاعت بهره مند بودند که همین باعث شد آن ها به عنوان نگهبانانی رزمجو و دلاور به مرزها رفتند تا از نقاط نظامی نگهبانی کنند. در حدود سال های 360 میلادی بود که اردشیر سوم در حملات کادووسیان را شکست داد و همین باعث شده استقلال خود را از دست بدهند و تغییر و تحولاتی در این سرزمین صورت بپذیرد. در مقابل نیز گل ها و آماردیان که در همسایگی کادووسیان زندگی می کردند به استقلال دست یافتند و به کادووسیان فشار وارد نمودند.
هر چه بر قدرت اقوام دیلم، آمارد و گل افزوده می شد، در مقابل از قدرت کادووسیان کاسته می شد و باعث شد ناچارا تحت حمایت دولت هخامنشیان درآیند؛ اما دیری نپایید که اسکندر مقدونی به ایران حمله کرد و دولت هخامنشیان را سرنگون ساخت. پس از آن که دولت سلوکیان روی کار آمد، کسی از قوم کادووس اسمی نمی آورد. در تاریخ آمده است هنگامی که سال های آخر پادشاهی داریوش دوم بود، وی نبرد و ستیز با قوم کادووسیان عهده دار شد و تاج و تخت سلطنت به پسرش، اردشیر دوم رسید.
در رابطه با سکونتگاه کادوسیان در تاریخ آمده که کادووسیان در شمال شرقی آذربایجان سکونت داشتند و این منطقه درست همانجایی است که امروزه اقوام تالش در آن سکونت گزیده اند. این گونه نتیجه می گیریم که کادووسیان از بین نرفته و اند و در مقابل تالشان نیز قومی جدید نیستند که از منطقه ای دیگر به این منطقه کوچ کرده باشند، در واقع تالشان بازماندگان قوم کادوس هستند. آثارهای باستانی که در ییلاق تالش کشف شده اند، نشان دهنده آن می باشند که کادووسیان و اشکانیان رابطه نزدیکی با یکدیگر داشته اند.
اگر به اسناد و مدارکی که مربوط به تالش پیش از اسلام می باشد مراجعه نمایید، نامی از تالش به کار نرفته است. از همین رو بسیاری از محققان بر این باورند که واژه کادووس را که در متون پیش از اسلام مشاهده کرده اند، همان قوم تالش امروزی است. حتی در میان متون و مدارکی که مربوط به قرون نخست هجری هستند، از قوم کادووس از واژه طلیسان استفاده کرده اند. احتمال می رود که از اواسط قرن 7 هجری قمری واژه طلیسان را به جای واژه تالش به کار برده اند و حتی از واژه تالش نیز در متون جغرافیایی و تاریخی می توان مشاهده نمود.
زمانی که عمر خلیفه بود، یکی از کشاورزان که در جنگ قادسیه نیز حضور داشت، در جنگ میان ببر و طلیسان نیز رفت و در آن حضور پیدا کرد اما متاسفانه موفق به فتح سرزمین نشد. در زمان بعد از اسلام و درست زمانی که عثمان خلیفه بود، سرزمین های طلیسان، دیلم و بَبَر برای دو مرتبه فتح گردید که یک مرتبه توسط براء بن عازب و دومین مرتبه توسط عقبه بن ابی معیط صورت پذیرفت. در اوایل دوران اسلام و اواخر دوران حکومت ساسانیان سرزمین ببر درست از یک سو مابین تالش و گیلان و از سوی دیگر مابین تالش و دیلم واقع شده بود. این سرزمین منطقه مرزی تالش و گیلان و محدوده خلخال را به خود اختصاص داده بود.
در این دوره مردم تالش با واژه طلیسان که معرب واژه تالش می باشد شناخته شدند. در نهایت اداره ولایت های مختلف در این سرزمین بین افراد مورد اعتماد تقسیم شد و در پی آن سلسله ای جدید به نام سلسله علویان تاسیس شد. افرادی نیز که مخالف این قضیه بودند، سلسله جدیدی را تاسیس نمودند. پس از مدت کوتاهی در قرن 14 هجری قمری شخصی ملقب به داعی کبیر به همراه چندین تن از مردم علیه سلسله علویان جنگیدند. سپس سلسله علویان بار دیگر قدرت گرفت و بعد از گذشت 30 سال حکومت سالاریان روی کار آمدند و بعد از آن ها به ترتیب سلسله های آل زیار، آل بویه و غزنویان فرمانروایی را به دست گرفتند. پراکندگی هایی که در کشور و خارج از مرزهای کشور وجود داشتند، همگی دارای دلایل سیاسی بودند.
در اوایل قرن 8 هجری قمری در نوشته ای از حمدالله مستوفی اینگونه آمده که مردم آنجا جنگی و مردانه باشند… و از مذاهب فراغتی دارند، اما به قوم شیعه و بواطنه نزدیک ترند. مردمان تالش در به قدرت رسیدن شیوخ صفویه نقش های مهمی داشتند. یکی دیگر از بزرگان این طایفه که شیخ صفی نام داشت، تحت حمایت بزرگان تالش بود و تعداد زیادی از مردمان تالش جزء مریدان او بودند. فرزند شیخ صفی، شیخ صدرالدین موسی، بسیار از ملک اشرف چوپانی حساب می برد و می ترسید که همین سبب شده بود از طرفداران خود به کمک و یاری بجوید.
تیمور در سال 806 هجری قمری با خواجه علی در اردبیل ملاقات نمود و در پی این ملاقات زمین های زیادی از مناطقی همچون مزارع و روستاهای این منطقه را جزء زمین های واگذاری خاندان وی قرار داد. عبدالرحمان که یکی از فرزندان خواجه علی بود، به همراه خانواده خود یکی از مناطق تالش را که گسکر نام داشت به عنوان محل اقامت دائمی خود انتخاب کرده بود و در آن منطقه زندگی می کردند و در همان منطقه از دنیا رفت. زمانی که شیخ حیدر برای نخستین بار به داغستان حمله و لشکرکشی کرد، بسیاری از سپاهیان او را مردم تالش تشکیل داده بودند که در بسیاری از منابع تاریخی از این لشکر به نام آبی جامعه یاد کرده بودند. بعد از آن که شیخ حیدر کشته شد، پسر او که اسماعیل نام داشت، در سن نوجوانی به به عنوان جانشین پدرش انتخاب شد.
اسماعیل که در اردبیل زندگی می کرد، برای حفظ جان خود به صورت مخفیانه راهی منطقه گیلان شد. در طول این مسیر یکی از اصلی ترین همراهان وی، دده بیگ تالش بود و همچنین مردمان تالش در طول مسیر اردبیل به سمت لاهیجان که طی می کردند، اسماعیل را به گرمی مورد استقبال خود قرار دادند. از آنجایی که شاه اسماعیل و صفویان ضد شروانشاهان بودند، مردم تالش به او علاقه زیادی داشتند. مردم تالش که از صفویان را مورد حمایت خود قرار داده بودند، سبب شده بود که شاهان صفوی به آن ها اعتماد کنند. پس از آن که شورش و حمله غریب شاه گیلان را سرکوب کردند، تمام جنگ افزارهایی که در دست مردم گیلان قرار داشتند، جمع آوری شدند و هیچگونه سلاحی در دست مردم وجود نداشت. مردم گیلک نشین تنها می توانستند که از داس برای انجام امورات کشاورزی استفاده کنند. اما در مقابل مردم تالش اجازه داشتند هر گونه وسیله سلاح مانند و جنگ افزاری را در دست داشته باشند.
تا سال 1813 تالش جزئی از ایران به حساب می آمد و بعد از بستن عهدنامه گلستان، بخش شمالی تالش از خاک ایران جدا شد و دیگر جزء ایران محسوب نمی شد. در پی عهد نامه گلستان نیز در سال 1228 هجری قمری به دو بخش تقسیم شد و در بخشی که رودخانه آستاراچای که از میان این شهر گذر کرده بود، مرز این دو بخش تعیین گردید و بر همین اساس بخش مناطق شمالی رودخانه آستاراچای به کشور روسیه و بخش جنوبی آن نیز متعلق به ایران بود. این عهدنامه میان دولت های ایران و روسیه بسته شده بود.
ییلاق تالش در خطه شمال ایران و در بخش غرب استان گیلان واقع شده است. این شهرستان زیبا از بخش شمال خود به آستارا، ار شرق به دریای خزر، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به شهرستان رضوانشهر می رسد. اگر بخواهید از تهران برای دسترسی به این شهرستان زیبا و توریستی اقدام نمایید، ابتدا باید بدانید که حدود 425 کیلومتر مسافت دارد. برای این منظور از تهران وارد آزادراه کرج – قزوین شده و مسیر خود را به سمت آزادراه رشت – قزوین ادامه دهید. وارد این آزادراه که شدید باید وارد مسیر جاده سراوان – فومن شوید. در ادامه می بایست برای رسیدن به تالش وارد جاده فومن – آستارا شده تا به جاده رشت – آستارا برسید. در نهایت همین جاده می تواند شما را به ییلاق تالش می رساند.
[vc_row][vc_column][vc_btn title=”برای مسیریابی کلیک کنید” shape=”round” color=”warning” align=”center” i_icon_fontawesome=”fas fa-map-marked-alt” add_icon=”true” link=”url:https%3A%2F%2Fwww.google.com%2Fmaps%3Fq%3D37.79963826021271%2C%2048.90444209070001%26z%3D17%26hl%3Dfa|target:_blank”][/vc_column][/vc_row][vc_column][/vc_column]
مردم تالش گویشور زبان تالشی هستند که از زبان های فارسی بخش شمال غربی ایران است. مردمان تالش را که به زبان تالشی صحبت می کنند، تالش می گویند و این زبان از خانواده حاشیه خزر می باشد. زبان تالشی بسیار شبیه به زبان تاتی بوده و با زبان های دیگری نظیر مازندرانی و گیلکی که در حاشیه خزر هستند هم ریشه می باشد. اما این شباهت به گونه ای نیست که این زبان ها کاملا به یکدیگر شباهت داشته باشند و تفاوت های زیادی نیز با یکدیگر دارند. زبان های تالشی، تاتی و مازندرانی تفاوت های فاحشی با زبان فارسی دارند و به زبان های کردی و اوستایی شبیه است. حتی شباهت هایی با زبان آذری نیز می توان در آن مشاهده کرد.
روایاتی از ابن اثیر، بلاذری و چندین تن دیگر آمده در زمان خلیفه دوم، سرزمین تالش برای دو مرتبه یک بار توسط عقبه بن ابی معیط و دومین مرتبه توسط براء بن عازم فتح گردید. اما اگر بخواهیم زمان دقیق ورود اسلام به این سرزمین را بدانیم، در قرن 3 هجری قمری و درست همزمان با ورود سلسله علویان به سرزمین های دیلم و گیلان صورت پذیرفت. در نوشته ای از احمد مقدسی که مورخی در قرن 4 هجری قمری بود آمده که مذهب مردمان سرزمین دیلم شیعه بوده و اغلب مرمان سرزمین گیلان سنی می باشند. بخش هایی از شرق سفید رود، یعنی سرزمین دیلم و گیلان بیه پیش، از خاندان علوی پیروی می کردند دارای مذهب شیعه زیدی بودند.
مورخی در قرن 3 هجری قمری به نام اصطخری می زیست که در نوشته از آن آمده: تا پیش از زمان خلافت حسن بن زید سرزمین اغلب مردمان دلیم کافر بودند و برخی از آن ها به دین اسلام روی آورده بودند. گیلان بیه پس و منطقه قومی تالش که در بخش غرب سفید رود قرار داشتند، از مذهب سنی پیروی می کردند. در نوشته ای از شهاب الدین دستی که در کتاب مسالک الابصار آمده است که: گیلان بیه پس چهار شهر بزرگ دارد که در هر شهر و حومه آن سلطانی حکمرواست. این چهار شهر فومن، تولم، گسکر و رشت است. مردم این ناحیه حنبلی مذهب هستند. دریافته ایم که مناطقی چون فومن و گسکر بخش جنوبی منطقه قومی تالش را از آن خود کرده اند. محدوده این منطقه تا دوران پیش از قاجار توسط رودخانه دیناچال مشخص شده بود.
شهرستان تالش در غرب استان گیلان واقع شده که از شمال به آستارا، از شرق به دریای خزر، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به رضوان شهر منتهی می شود. این شهرستان دارای طول شرقی جغرافیایی 48 درجه و 32 دقیقه و 49 درجه و 3 دقیقه و عرض شمالی 37 درجه و 33 دقیقه و 38 درجه و 16 دقیقه واقع شده و مرکز شهرستان تالش دارای ارتفاع 80 متری از سطح آب دریا قرار گرفته است. ییلاق تالش طبیعت بسیار زیبایی که تشکیل شده از انواع زیبایی های طبیعت نظیر جنگل های سرسبز، کوه های بلند قامت، سواحل و رودخانه و… را در خود جای داده است.
تالش که از شهرستان های شمالی کشور است و در استان گیلان قرار گرفته، از آب و هوای معتدل و مرطوب خزری بهره می برد. آب و هوای این شهرستان به قدری دلنشین است که حتی تابستان های آن نیز خبری از گرمای سوزان و طاقت فرسا نیست. شهرستان تالش که منطقه ای ییلاقی می باشد دور از انتظار نیست که در تابستان ها شاهد نسیم های خنکی به خصوص در شب و سپیده دم باشیم. به دلیل ییلاقی بودن منطقه، ییلاق تالش در زمستان ها زیر لایه ای برف سفید پنهان می شود و زمستان هایی سرد را در تالش شاهد هستیم.
شهرستان تالش به قدری زیباست و زیبایی های وصف نشدنی را در طبیعت خود جای داده که می تواند در هر فصلی از زیبایی های خود را به رخ همه بکشد. اما اگر می خواهید به ییلاق تالش سفر کنید و به دنبال زمانی هستید که بتوانید نهایت لذت و بهره را از طبیعت این شهرستان ییلاقی و زیبا ببرید، بهتر است زمان سفر خود به تالش را به فصل های بهار و پاییز بیاندازید. در فصل های بهار و پاییز شاهد بارش های فراوانی هستیم که تازگی و طراوت را به طبیعت این شهرستان ییلاقی می بخشند. اما اگر به گردش در طبیعت زیر باران علاقه چندانی ندارید، بهتر است فصل تابستان را که خبری از بارندگی و گرما و سوز و سرمای زمستان نیست انتخاب کنید. تابستان های ییلاق تالش بسیار دلپذیر بوده و به خصوص نسیم های خنکی که در ساعات اولیه روز و شب ها می وزند، لذت گردش در طبیعت تالش را دو چندان می کنند.
امکان ندارد به هر کدام از شهرهای شمالی ایران سفر کنیم و بدون خرید سوغاتی و یادگاری به شهر خود بازگردیم. هر کدام از شهرهای شمال ایران چه در استان مازندران و چه در استان گیلان که باشند، محصولات و صنایع دستی مختلفی دارند که گردشگران از آن ها به عنوان یادگاری و سوغاتی تهیه می کنند. ییلاق تالش نیز همانند دیگر مناطق شمالی دارای انواع مختلفی از سوغاتی های خوراکی و غیر خوراکی است که شما را دست خالی به خانه نمی فرستد.
انواع محصولات شهرستان تالش شامل برنج مرغوب گیلان، چای خوش عطر و رنگ، فندوق تازه، کلوچه های تازه، زیتون پرورده، زیتون، روغن زیتون، انواع محصولات دامی، عسل طبیعی و… می شوند که می توانید در سفر خود به این ییلاق زیبا از آن ها تهیه کنید. تا اینجا انواع سوغاتی های خوراکی تالش را نام بردیم و اکنون نوبت صنایع دستی تالش رسیده که شامل انواع گلیم های رنگارنگ، حصیربافی، عروسک بافی، انواع ظروف سفالی، صنایع چوبی، جوراب و دستکش و شال پشمی، چادر شب بافی، چموش دوزی، مروار بافی و… می شوند که هر کدام از آن ها می تواند برای یادگاری و سوغات مورد بسیار مناسبی به شمار رود.
تالش از زیباترین طبیعت های ییلاقی استان گیلان است که در تمام طول سال گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند. از آنجایی که این شهرستان ییلاقی در همه فصل های سال زیبایی های مختص به خود را دارند و در تمام فصول می توان از طبیعت زیبای آن بهره مند شد، در هر 4 فصل سال گردشگران داخلی و خارجی زیادی به آن سفر می کنند. این شهرستان ییلاقی علاوه بر داشتن طبیعت فوق العاده زیبا، جاذبه های دیدنی متعددی در آن وجود دارند که هر گردشگری را ترغیب می سازند تا برای یک بار هم که شده به این شهرستان سفر کنند و طبیعت زیبای آن را از نزدیک نظاره گر باشند. در ادامه این بخش می خواهیم با برخی از بهترین دیدنی های تالش آشنا شویم.
بهشتی زیبا و بی نظیر در میان طبیعت تالش جای گرفته که با نام ییلاق سوباتان شناخته می شود. ییلاق سوباتان دارای ارتفاع 1900 تا 2500 متری از سطح دریا می باشد که از اصلی ترین دلایل آب و هوای خنک و دلنشین آن شده و تابستان هایی خنک و دلپذیر داشته و در مقابل نیز زمستان هایی سرد و طاقت فرسا دارد. در طبیعت ییلاق سوباتان شاهد انواع مختلفی از زیبایی های طبیعت نظیر کوهستان های سرسبز و مرتفع، دشت های وسیع، چشمه های زلال، جنگل های سبز و… هستیم. شقایق هایی که در این ییلاق روییده اند، زیبایی بی نظیری را برای طبیعت سوباتان به وجود آورده اند و گردش و پیاده روی در این طبیعت از لذتی چند برابر برخوردار است.
اگر ییلاق سوباتان را در میان دیدنی های تالش انتخاب کرده اید و می خواهید برای گردش و طبیعت گردی به سراغ آن بروید و به دنبال مسیر دسترسی به آن هستید بهتر است بدانید ابتدا باید خود را به تالش برسانید. هنگامی که به ییلاق تالش برسید، باید وارد جاده ای خاکی شوید که شما را به ییلاق سوباتان برساند.
آدرس ییلاق سوباتان: استان گیلان، شهرستان تالش، 22 کیلومتری غرب شهر لیسار
طبیعت تالش مملو از سرسبزی است، اگر به گردش در طبیعت علاقه مند هستید طبیعتی بسیار زیبا و سرسبز در ییلاق تالش در انتظار شما می باشد. این طبیعت زیبا پارک جنگلی سیاه داران نام داشته و دارای امکانات تفریحی و رفاهی مناسبی می باشد و همین باعث شده از بهترین جاذبه هایی باشد که گردشگران برای گردش در طبیعت تالش به سراغ آن بروند و روز مفرحی را برای خود رقم بزنند. درختان بلوط زیادی در طبیعت این پارک جنگلی قرار دارند که سایه های سیاهی را در طبیعت پارک پدید آورده اند؛ از همین رو نام این پارک را پارک جنگلی سیاه داران نامگذاری کردند. امکانات رفاهی متعددی در این پارک وجود دارند که می توان به رستوران، آلاچیق و سرویس بهداشتی اشاره نمود. سورتمه ریلی نیز در پارک جنگلی سیاه داران وجود دارد که از امکانات تفریحی این مجموعه به شمار می رود و می توانید با سوار شدن به آن در میان درختان و طبیعت سرسبز پارک حرکت کنید و از طبیعت سرسبز آن لذت ببرید.
آدرس پارک جنگلی سیاه داران: استان گیلان، بخش جنوب غربی تالش، هر هشتپر
قلعه سلسال یکی از جاهای دیدنی تاریخی تالش است که بر روی یک کوه در طبیعت این شهر واقع شده و قدمت آن به دوره قبل از اسلام و زمان حکومت ساسانیان می رسد. این قلعه در زمان حکومت صفویان نیز مورد بازسازی قرار گرفته بود و بنای آن به گونه ای است که از دو بخش داخلی و خارجی تشکل شده که وسعت بخش خارجی آن بسیار زیاد می باشد. قلعه سلسال که دارای استحکام و مقاومت بالایی بوده که تا کنون هم حفظ شده است و می توان بنای زیبا و با صلابت آن را مشاهده نمایید. اگر به بازدید از بناهای تاریخی علاقه دارید، می توانید در سفر به تالش، از قلعه سلسال که بر روی کوهی قرار گرفته بازدید نمایید.
آدرس قلعه سلسال: استان گیلان، شهرستان تالش، شهر لیسار، فاصله 15 کیلومتری از شهرستان تالش و مرکز شهر لیسار، فاصله 1 کیلومتری از جاده تالش – آستارا
تماشای آب همیشه یکی از تفریحات آرامش بخشی است که می توانیم در سفر به شهرهای شمالی، جنوبی و بسیاری دیگر از شهرها از این تفریح لذت برد. در طبیعت ییلاق تالش دریاچه ای زیبا و تماشایی به نام دریاچه سراگاه وجود دارد که می توانید به کنار آن بروید و ساعت ها از تماشای آن و طبیعت اطراف آن لذت ببرید. وجود ماهی هایی که در دریاچه سراگاه زندگی می کنند، بر زیبایی دریاچه تاثیر داشته و تماشای آن می تواند برای گردشگران بسیار لذت بخش باشد. از زیباترین فصل هایی که می توانید به سراغ این طبیعت بروید، فصل های بهار و تابستان است، چرا که در این دو فصل سرسبزی های زیبایی در طبیعت اطراف دریاچه وجود دارد و می توانید از آن لذت ببرید.همچنین در طبیعت اطراف دریاچه می توانید اتراق کنید و یک روز پیک نیک در طبیعت را تجربه کنید.
آدرس دریاچه سراگاه: استان گیلان، شهرستان تالش، فاصله 10 کیلومتری از بخش مرکزی تالش، روستای سراگاه
شهرستان تالش که در غرب استان گیلان قرار گرفته و جمعیت زیادی را در خود جای داده، از شهرهای بزرگ این استان محسوب می شود. این شهرستان دارای مساحت 1427 کیلومتر مربعی می باشد.
مردم تالش از روش های مختلفی امرار معاش می کنند که بسیاری از این روش ها تاثیر به سزایی در اقتصاد شهر دارد. اصلی ترین منبع درآمد مردم تالش از طریق دامپروری و کشاورزی می باشد. بعد از آن نیز برخی دیگر از مردم این شهرستان به تولید محصولات دامی، برنج، جو، گندم، چای ، تنباکو، توتون، مرکبات، انواع میوه و… اشتغال دارند. همچنین برخی دیگر از مردمان این شهرستان که دارای روحیه هنری هستند، به خصوص بانوان تالش، انواع صنایع دستی زیبا که شامل جوراب بافی، بافت انواع لباس های پشمی، گلیم بافی، جاجیم بافی، پرورش کرم ابریشم و… می باشند را تهیه می کنند و بسیاری از گردشگران از آن ها به عنوان سوغاتی و یادگاری خریداری می کنند.
مردمان تالش نیز همانند بسیاری دیگر از نقاط ایران دارای فرهنگ و آداب و رسوم به خصوصی هستند که بر آن ها پایبند می باشند. بسیاری از مردم در این شهرستان، به خصوص روستا، هستند که لباس های محلی رنگارنگ را به تن می کنند. مردمان این شهرستان از زمان های قدیم تا به امروز رسم و رسومات قدیمی سرزمین خود را حفظ کرده اند و در مقابل نیز برخی از آن ها با گذر زمان به دست فراموشی سپرده شده اند. افسانه چهارشنبه سوری، گستردن سفره عید و… از جمله آداب و رسوماتی هستند که مردم تالش به آن ها معتقدند.
معمولا بسیاری از شهرهای ایران علاوه بر داشتن آداب و رسوم و فرهنگ و غذاهای محلی و… لباس های به خصوصی دارند که به عنوان لباس محلی شهرها از آن ها یاد می شوند. مردمان تالش نیز دارای لباس های محلی مخصوصی هستند که به تن می کنند. لباس محلی زنان تالش، لباس هایی رنگارنگ و شاداب بوده که از بخش هایی نظیر پیراهن بلند تا مچ پا، روسری ساده و سفید، جلیقه های تزئین شده به سکه و دامن رنگارنگ تشکیل شده اند. لباس هر کدام از شهرهای شمالی ایران با یکدیگر تفاوت دارند.
مراسمی به نام چهارشنبه خاتون در این شهرستان رایج است که در همانند چهارشنبه سوری در آخرین چهارشنبه سال برگزار می شود و افسانه های مختلفی در رابطه با حضور خاتون در این مراسم وجود دارد. یکی از باورهایی که در رابطه با حضور خاتون وجود دارد این است که خاتون می تواند آرزوهای مردم را برآورده کند. برای اجرای این مراسم یک کاسه آب را مقابل خود قرار می دهند و دو سوزن را انتخاب می کنند و به بخش انتهایی آن ها پنبه وصل می کنند، سپس سوزن ها را از بخش نوک تیز آن ها به داخل کاسه آب می اندازند و آواز محلی مخصوص خود را سر می دهند.
شهر تالش از زیباترین شهرهای شمالی کشور است که در تمام طول سال گردشگران زیادی آن را برای تفریح و گردش انتخاب می کنند. طبیعت ییلاق تالش جاذبه های دیدنی و گردشگری متعددی داشته و علاوه بر آن ها امکانات رفاهی مناسبی نظیر رستوران های مختلف در این شهر وجود دارند. رستوران گردی نیز یکی از تفریحاتی است که اغلب گردشگران برای یک وعده هم که شده به سراغ آن ها می روند. در این بخش از مقاله برخی از بهترین رستوران های تالش را انتخاب کرده ایم تا به شما معرفی کنیم و به راحتی بتوانید گزینه مورد نظر خود را از میان آن ها پیدا کنید و برای صرف وعده غذایی خود به سراغ آن بروید.
از بهترین رستوران های تالش می توان به رستوران شاطرعباس تالش اشاره نمود. محیط رستوران شاطر عباس نیز محیطی تمیز و با دکوراسیون نسبتا مدرن می باشد و از داخل می توان به بیرون رستوران دید داشت. انواع غذاهای ایرانی در منوی این رستوران وجود دارند که می توانید غذای مورد نظر خودتان را از میان آن ها سفارش دهید و میل کنید. از بهترین ویژگی های رستوران شاطرعباس تالش می توان به داشتن پارکینگ اشاره نمود که مشتریان می توانند با خیال راحت خودروی خود را در پارکنیگ پارک کنند.
آدرس رستوران شاطرعباس تالش: استان گیلان، 25 کیلومتری شهرستان تالش، رو به روی نیروگاه و اتوگالری ویسادار
اگر در شهرستان تالش به دنبال رستورانی هستید که بتوانید انواع غذاهای ایرانی و محلی خوش طعم و لذیذ را میل کنید، می توانید به رستوران سنتی ترنج طلایی مراجعه نمایید. این رستوران با نام کته کبابی سنتی ترنج طلایی هم شناخته می شود. این رستوران دارای دو محوطه داخلی و بیرونی می باشد که فضای داخلی به صورت 2 طبقه بوده و در فضای بیرونی نیز تعدادی تخت سنتی قرار دارند که می توانید هر کدام از محیط ها را بخواهید برای نشستن انتخاب نماییند. با توجه به کیفیت غذاها، قیمت های مناسبی دارند و گران نیستند.
اگر می خواهید به رستوران سنتی ترنج طلایی مراجعه کنید، می بایست ابتدا در شهرستان تالش قرار داشته باشید. سپس وارد خیابان خرمشهر شوید و در ادامه که ایستگاه لیسار را مشاهده کردید، آن را پشت سر بگذارید و وارد خیابان شهید رجایی شوید. با عبور از مغازه سلیمی، به مغازه تسمه بلبرینگ افشار شادکام خواهید رسید که باید از آنجا دور بزنید. در این مسیر زیتون سرا را خواهید دید که باید آن را پشت سر بگذارید تا به کته کبابی سنتی ترنج طلایی برسید.
آدرس رستوران سنتی ترنج طلایی: استان گیلان، شهرستان تالش، بلوار سردار سلیمانی
رستوران خوش پزان در منطقه ای در میان دامنه کوه که محلی بسیار سرسبز و زیبا می باشد، قرار گرفته است و از بهترین رستوران های تالش شمرده می شود. این رستوران علاوه بر آن که دارای محیطی بسیار زیبا و سنتی می باشد، غذاهای بسیار خوش طعم و عطری را در اختیار مشتریان قرار می دهد. کیفیت، طعم، حجم و قیمت غذاهای رستوران خوش پزان بسیار مناسب بوده که همین باعث شده افراد زیادی آن را برای صرف غذای خود انتخاب کنند و به سراغ آن بروند.
آدرس رستوران خوش پزان: استان گیلان، شهرستان تالش، جاده آستارا –تالش، نرسیده به تالش
خرید و گشت و گذار در میان بازارهای هر شهر یکی از بخش های تفریحی سفر را به خود اختصاص می دهد. شهر تالش که از بهترین و زیباترین شهرهای شمالی کشور برای گردش و تفریح می باشد، دارای مراکز خرید متعددی می باشد که علاوه بر مردمان این شهر، گردشگرانی که به این شهر سفر کرده اند می توانند برای گردش و خرید به آن ها مراجعه کنند. در این بخش از مطلب می خواهیم برخی از بهترین مراکز خرید تالش را که می توانید برای خرید سوغاتی و حتی گردش به سراغ آن ها بروید را معرفی کنیم.
هنگامی که به شهرهای دیگری از ایران به جز محل زندگی خود می روید، ممکن است دوست داشته باشید با بسیاری از موارد سنتی آن ها که شامل غذا، لباس، آداب و رسوم و… می شوند آشنا شوید. غذاهای محلی هر شهر دارای جذابیت های زیادی بوده و عطر و بوی آن ها می تواند برایتان بسیار لذت بخش جلوه کند. شهرستان تالش نیز همانند بسیاری دیگر از نقاط ایران دارای غذای محلی مخصوص به خود بوده و می توانید در سفر به این شهر طعم لذیذ آن ها را بچشید و یا حتی در منزل به تهیه آن ها بپردازید. اما همه ما می دانیم عطر و طعم غذاهایی که در هر شهر تجربه کنیم، بسیار متفاوت تر از آن چیزی است که در منزل تهیه می شوند. پس در ادامه با ما همراه باشید تا برخی از بهترین غذاهای محلی تالش را به شما معرفی کنیم تا اگر به شهرستان تالش سفر کردید، بتوانید راحت تر غذای مورد علاقه خود را در رستوران های این شهر سفارش دهید و میل نمایید.
نخستین غذای محلی تالش که می خواهیم به شما معرفی کنیم، غذایی اشرافی و بسیار خوش عطر و طعم می باشد که گوزلی بریان نام دارد. اهالی این شهرستان گوزلی بریان را در مراسم ها و میهمانی خاص خود تهیه می کنند. برای تهیه گوزلی بره یک بره را به صورت درسته و کامل بعد از ذبح و خالی کردن محتویات داخلش در آب می پزند و شکم آن را پر از انواع سبزیحات معطر، ادویه جات خوش طعم و بو و مغز گردوی خورد شده می کنند. سپس بره را سرخ کرده و بعد از تزئیناتی که بر روی آن و اطراف آن انجام می دهند، بر سر سفره غذا قرار می دهند.
در این بخش که می خواهیم سیرجینه را به شما معرفی کنیم، پیش از هر چیزی بهتر است بدانید سیرجینه به عنوان صبحانه مورد استفاده قرار می گیرد و صبحانه ای بسیار مفید و مقوی می باشد. سیرجینه شباهت زیادی به خاگینه داشته و برای تهیه آن از موادی مانند آرد برنج، آرد ذرت، تخم مرغ، شیر، روغن و زردچوبه استفاده می شود. اگر به این شهرستان سفر کنید می توانید سیرجینه را تهیه کنید و برای وعده صبحانه میل کنید و از طعم دلنشین آن لذت ببرید.
دو آش از دیگر غذاهای محلی تالش است که با نام آش دوغ نیز شناخته می شوند و برای تهیه آن از مواد غذایی همچون برنج، دوغ، لوبیا، نخود، عدس، سیر، برگ سیر، گشنیز، سیر داغ و نعنا داغ استفاده می شود. پیشنهاد می شود اگر در فصل های پاییز و زمستان به این شهرستان زیبا و توریست سفر کردید، حتما یک کاسه دو آش در طبیعت را حتما تجربه کنید و خاطره ای به یاد ماندنی را برای خود بسازید.
آش تالشی هم یکی دیگر از غذاهای محلی تالش شمرده می شود که برای تهیه آن از موادی نظیر دوغ محلی، گندم، لوبیا، سیب زمینی، چغندر، گشنیز، نعنا، پونه و سیر استفاده می شود. بسیاری از تالشی ها آش تالشی را به عنوان پیش غذا و یا عصرانه استفاده می کنند.
ییلاق تالش روستاهای زیادی را در طبیعت خود جای داده که مردمان بسیاری از این سرزمین در آن ها زندگی می کنند. همچنین گردشگران می توانند در سفر به این شهرستان ییلاقی، برای گشت و گذار بیشتر در طبیعت تالش به سراغ آن ها بروند و از طبیعت آن ها بهره مند شوند. در ادامه به معرفی برخی از روستاهای ییلاق تالش می پردازیم.
روستایی زیبا و سرسبز که از توابع بخش مرکزی تالش به شمار می رود، روستای ارباسر نام دارد و از روستاهای کم جمعیت ایران محسوب می شود. در سال 1395 هجری شمسی آخرین سرشماری در این روستا انجام شد و بر اساس آن جمعیت روستای ارباسر 109 نفر گزارش شد.
روستای آلالان قدیم در استان گیلان و در دهستان اسالم قرار داشته و از توابع بخش اسالم به شمار می رود. طبق آخرین سرشماری که در سال 1395 هجری شمسی در این روستای زیبا صورت پذیرفت، جمعیت روستای آلالان قدیم برابر با 668 نفر می باشد.
روستای بسک یکی دیگر از روستاهای شهر تالش است که در دهستان کوهستانی تالش واقع شده و از توابع بخش مرکزی تالش شمرده می شود. در سال 1395 سرشماری در این روستا انجام شد و بر اساس آن جمعیت روستای بسک برابر با 411 نفر گزارش شد. اهالی این روستا از اقوام تالش محسوب می شوند و زبان اصلی آن ها تالشی می باشد. دین و مذهب مردمان روستای بسک اسلام و گرایش سنی می باشد.
تالشی ها علاوه بر شهرستان تالش در شهرها و مناطق دیگری از بخش شمال ایران زندگی می کنند. مردمان تالش بخش های زیادی از غرب شمال ایران را به خود اختصاص داده اند و در آن مناطق سکنی گزیده اند. علاوه بر شهرستان های زیر، بخش زیادی از مردمان تالش در شهر باکو نیز زندگی می کنند. در این بخش می خواهیم به معرفی مناطق تالشی نشین بپردازیم.
در شهرستان هایی که در بخش ذیل معرفی می کنیم، تالشان بخش هایی از آن ها را به خود اختصاص داده اند:
علاوه بر شهرستان هایی که در این بخش معرفی کرده ایم، بخش زیادی از مردمان تالش نیز در شهرهای تهران و رشت نیز پراکنده هستند.
جمعیت زیادی از مردمان تالش در کشور روسیه و مخصوصا شهر مسکو نیز زندگی می کنند. حتی در روز 4 نوامبر که روز وحدت ملی می باشد و هر سال برگزار می شود، مردم تالش نیز در آن حضور پیدا می کنند و پرچم تالش را نیز همراه خود می برند و آن را به احتزاز در می آورند.
در بسیاری از مناطق کوهستانی و بخش زیادی از جلگه لنکران، جنگل های سرسبز تالش پهناور شده اند و بسیاری از آن ها در ارتفاع 2200 متری از سطح دریا واقع شده اند. تمام جنگل های این منطقه از نوع جنگل های هیرکانی بوده اند و، اما دریابار که در تالش قرار دارد و حدود 36 هزار و 900 هکتار از مساحت این شهرستان را از آن خود کرده، 1167 نوع رسنتی محسوب می شود. تنوع گونه های گیاهی در این شهرستان به قدری بالاست که همین باعث شده نخستین رتبه را در میان 18 ایالت قفقاز به خود اختصاص دهد. حدود 150 نوع درخت و بوته های جنگلی را شاهد هستیم که 36 گونه آن ها از نوع گیاهان بومی شمرده می شوند.
جنگل های هیرکانی شهرستان تالش، انواع مختلفی از گیاهانی نظیر گلابی هیرکان، آکاسیا و آکاسیای ابریشمی وجود دارند و در مقابل هم جنگل های تالش درختانی همچون بلوط شاه بلوطی برگ، آهن، آکاسیای ابریشمی، انجیر هیرکانی، له له خزر، گردو و شمشاد هیرکانی را در خود جای داده اند. درختان بوته ای دیگری نظیر زالزالک، ارجنگ، آلوچه، شمشاد کولخیسی، دانایا، ازگیل، انار، کوله خاص و… در جنگل ها وجود دارند و اغلب آن ها را در بخش های اشکوب پایینی می توان مشاهده نمود. نواحی دیگری در این جنگل ها به نام نواحی دشتی وجود دارند که انواع درخت از نوع بلوط های شاه بلوطی برگ، یالان قوز، درخت آهن و توسکا در آن ها روییده اند. پوشش گیاهی نوار جنگلی بالاکوهی تشکیل یافته از انواع مختلفی از درختان افرا، شاه بلوط شرقی و ممرز می باشند.
در بخش های شمال غربی ایران و جنوب شرقی جمهوری آذربایجان رشته کوه هایی قرار گرفته اند که بخش شمال غربی رشته کوه البرز می باشند. این رشته کوه ها که همانند زنجیری به یکدیگر متصل شده اند، از بخش زمین های لنکران آغاز شده اند و امتداد آن ها تا جنوب شرقی بوده و در بخش دشت های سفیدرود ایران به پایان می رسند. کوهستان های تالش در بخش شرقی آذربایجان دارای جهت شمالی جنوبی بوده که بخش های حاشیه دریای خزر تا دره سفیدرود را شامل می شود. کوه هایی که در بخش غربی تالش قرار دارند، دارای دامنه هایی با شیب ملایم هستند و پراکندگی پوشش گیاهی در این بخش بسیار کم می باشند. در مقابل، دامنه های شرقی کوه های طالش دارای شیب های تندی بوده و شیب ها به طرف دریای خزر می باشند. مرتفع ترین بخش این رشته کوه ها قله آق داغ می باشد که در خلخال واقع شده و ارتفاع آن به 3 هزار و 200 متر از سطح دریا می رسد.
شهرستان تالش بالغ بر 200 کیلومتر از سواحل دریای خزر را از آن خود کرده و جزء مناطق ساحلی شمال کشور و بخش جنوبی جمهوری آذربایجان محسوب می شود. سواحل تالش دارای مناطق مختلف و مخصوصی برای شنا و صید ماهی می باشند. همچنین تعدادی پراک های جنگلی در نزدیکی ساحل در این شهرستان وجود دارند که نیمی از آن ها به صورت جنگلی سرسبز و نیمی دیگر به صورت ساحل و دریا می باشند که می توان به پارک جنگلی گیسوم و پارک جنگلی قروق اشاره نمود.
در سال 1394 هجری شمسی گزارشی به دست آمده که حوضه های آبریز دریای خزر که در شهرستان تالش پراکنده شده اند، حدود 12 هزار و 500 کیلومتر مربع مساحت دارند. در میان تمام روودخانه هایی که در این بخش آن ها را نام خواهیم برد، بیشترین میزان آبریز دریای خزر متعلق به دریای رودخانه کورا می باشد.
از آنجایی که شهرستان تالش بخش زیادی از استان گیلان را به خود اختصاص داده، گستره زیادی از طبیعت را شامل می شود. در میان بخش هایی از کوه های تالش پارک زیبایی به نام پارک ملی هیرکان قرار گرفته که بخش هایی از آن در بخش منتهی الیه جنوبی شرقی کشور آذربایجان قرار دارد. این پارک ملی جزء مجموعه ای مناطق بکر و طبیعی آذربایجان محسوب می شود. رئیس جمهور کشور جمهوری آذربایجان در تاریخ 9 فوریه سال 2004 میلادی پارک ملی هیرکان افتتاح نمود. در ادامه به معرفی مناطق حفاظت شده شهرستان تالش که در کشور ایران قرار دارند می پردازیم:
تعدادی پارک و فضای سبز دیگر نیز در شهرستان تالش وجود دارند که در زیر آن ها را معرفی کرده ایم:
معمولا در شهرهای شمالی ایران بازارهای محلی وجود دارند که به صورت هفتگی برگزار می شوند. در شهر تالش نیز در میان جاهای دیدنی، بازارهای محلی وجود دارند و از بهترین مکان ها برای گردش و خرید سوغاتی و یادگاری به شمار می روند. بومیان این شهر محصولات و صنایع دستی خود را به بازار هفتگی تالش می آورند و برای فروش به گردشگران و مردم عرضه می کنند. هنگامی که وارد بازارهای محلی می شوید، از هر طرف صداهایی را می شونید، در هر سو رنگ و بوهای تازه ای را احساس خواهید کرد که می توانند شما را سر ذوق بیاورند. حتی اگر قصد خرید نداشته باشید، می توانید از گشت و گذار در بازارهای محلی لذت ببرید.
یکی از انواع اقامتگاه ها در شهرهای مختلف، اقامتگاه های بومگردی هستند که بسیاری از گردشگران برای بیشتر لذت بردن از طبیعت به سراغ آن ها می روند. این نوع اقامتگاه ها شباهت به سوئیت داشته و برخی از آن ها دارای اتاق خواب نیز می باشند. امکانات مختلفی نظیر تلویزیون، آشپزخانه و سرویس بهداشتی دارند که برخی از آن ها نیز امکانات آن ها مستقل بوده و برخی دیگر هم با دیگر سوئیت ها مشترک می باشند. اقامتگاه های بومگردی تالش معمولا در دل طبیعت قرار گرفته اند و هنگامی که از پنجره بیرون را تماشا کنید، جز زیبایی و سرسبزی چیز دیگری مشاهده نخواهید کرد. برخی از اقامتگاه های بومگردی انواع مختلفی از غذاهای سنتی و محلی را تهیه می کنند و گردشگران می توانند از آن ها میل کنند و طعم خوردن غذاهای محلی در دل طبیعت را تجربه کنند.
تالش از شهرستان های بزرگ در غرب استان گیلان است که دارای جاذبه های گردشگری مختلفی می باشد. معمولا اغلب گردشگرانی که تالش را به عنوان مقصد گردشگری خود قرار می دهند، قصد دارند بیش از یک را در طبیعت این شهر سپری کنند تا بتوانند از زیبایی های تالش بهره مند شوند. تعداد زیادی از گردشگران برای اقامت در این طبیعت به سراغ اقامتگاه هایی می روند تا علاوه بر داشتن امکانات مناسب، هزینه زیادی برای اقامت در آن ها پرداخت نکنند. گزینه مناسب برای این دسته از گردشگران سوئیت هایی است که در این شهر وجود دارند. اگر شما هم قصد دارید تمام روز را به گردش در طبیعت تالش بپردازید، می توانید برای اقامت خود به سراغ اجاره سوئیت در تالش بروید.
تالش از زیباترین شهرهای شمالی ایران است که در غرب استان گیلان واقع شده است.
از تهران تا شهر تالش حدود 414 کیلومتر مسافت وجود داشته که طی کردن این مسافت با خودروی شخصی حدود 5 ساعت 30 دقیقه زمان لازم دارد.
از جاهای دیدنی تالش می توان به ییلاق سوباتان، قلعه سلسال، دریاچه سرآگاه و غیره اشاره نمود.
تالشی ها به زبان تالشی سخن می گویند؛ این زبان شباهت زیادی به زبان های مادی، پارتی و اوستایی دارد.
[html_block id=”68798″]
